به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، تیمِ خوبِ تمام این سال‌ها. در سال‌هایی که نام «پدیده»، با مسائل سیاسی و اقتصادی گره خورده بود، پدیده، این تیم فوتبال مشهدی، آرام و بی‌صدا کار می‌کرد و به مرور زمان به تیمی قابل احترام در فوتبال ایران بدل شد. رضا مهاجری، شاید باثبات‌ترین مربی لیگ بوده است. او تیم خوبی ساخت و حالا پس از چندسال مربیگری در لیگ برتر تیمش حتی داعیه بالانشینی هم دارد. وضعیت آنها در این سال‌ها قابل قیاس با تیم دیگر شهر مشهد نیست که هم چالش‌های بیشتری داشته است و هم اینکه هیچ‌گاه به تیمی باثبات بدل نشد.

پدیده فصل را با چند خرید خوب آغاز کرد. خریدهایی که کسی فکر نمی‌کرد اینقدر خوب به کار تیم بیایند. پیش از فصل، خلعتبری آن بازیکن سال‌های خوب به نظر نمی‌رسید و تیم‌های چندانی خواهانش نبودند، اما در پدیده تاثیرگذاری خود را نشان داد. خانزاده روزهای خوبی سپری کرد. قاضی که عالی بود، آنقدر خوب کار کرد که در نیم‌فصل استقلال و برخی دیگر از تیم‌ها خواهانش شدند. اکبر ایمانی و معین عباسیان هم کیفیت‌شان را در نسبت با سال‌های قبل ارتقا دادند. پدیده به وضوح یکی از با‌کیفیت‌ترین تیم‌های لیگ بود. بالانس خوب بین خطوط، توانایی جمع شدن و بازی در فضاهای کوچک، سرعت جابه‌جایی تیمی، توان پرسینگ. همه اینها از پدیده تیمی قرص و محکم ساخته بود. آنها تا نیم‌فصل جزء تیم‌های بالانشین جدول بودند. شرایط خوب‌شان باعث شده بود گرفتن سهمیه به اصلی‌ترین هدف‌شان بدل شود. اما به یکباره تیم خوب مهاجری به بحران رفت. 6 امتیاز از پدیده کسر کردند و تیم چندین پله پایین رفت. بحرانی که خیلی هم زیاد درباره‌اش صحبت نشد.

سخت بود در این شرایط جمع کردن تیم، بازیکنان تمام رویاها و جاه‌طلبی‌هایشان را ازدست‌رفته می‌دیدند. کسب سهمیه و بالانشینی در جدول همه ازدست‌رفته می‌نمود. با این حال مهاجری در این سال‌ها مربی باتجربه‌ای شده است. آنها چند هفته‌ای در شوک ناشی از این اتفاق فرو رفتند، اما به تدریج خود را بازیافتند. پدیده احتمالا این فصل را در میانه‌های جدول به پایان خواهد رساند، اما اگر نبود این مشکلات، شاید آنها با شادابی بیشتری بازی می‌کردند و شاید برای اولین‌بار می‌توانستند سهمیه آسیا بگیرند. با این‌حال اگر مهاجری بماند، تردید چندانی نیست که فصل بعد باز پدیده قابل احترامی خواهیم دید.