نفت تهران نماد هرج و مرج سازمانی
به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، شعارهای اصلاح‌طلبانه و امیدوار‌کننده آقای رئیس‌جمهور باعث شد تا در انتخابات اخیر حدود 24میلیون نفر از مردم ایران به امید بهبود شرایط اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی به حسن‌روحانی رأی بدهند. هر چند تفکیک آرا و انگیزه رأی‌دهندگان موضوعی نیست که قابل اثبات و بررسی باشد اما تردیدی وجود ندارد که تمام آن 24میلیون نفری که به روحانی رأی دادند در قبال رأی خود مطالباتی از رئیس‌جمهور منتخب دارند که البته در حوزه اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی عملکرد دولت آنقدر مطلوب و در حد انتظار نبوده که رضایت عمومی را جلب کند.
اما در حوزه ورزش که بحث مورد نظر ماست، دولت حسن روحانی برخلاف وعده‌های انتخاباتی خود هیچ ردپایی از تدبیر و امید در حوزه‌های زیرمجموعه خود به‌جا نگذاشته است.
به‌عنوان مثال به وضعیت باشگاه نفت تهران می‌پردازیم. باشگاهی ریشه‌دار و قدیمی که این روزها سرگذشتش اسباب طنز و تمسخر بسیاری از اهالی فوتبال و اصحاب رسانه شده است.
هر چند آقای رئیس‌جمهور، مشغله زیاد را عاملی برای سرک نکشیدن به موضوعات بی‌اهمیت و غیرمرتبط با وظایف اصلی خود در سطح کلان می‌داند و به واقع نیز شرح وظایف رئیس‌جمهور فراتر از بررسی و رسیدگی به چنین مواردی است اما او باید به وزرا و مجموعه تحت مدیریت خود تذکر بدهد که در تصمیمات‌شان قدری تأمل کرده و با تدبیر و آینده‌نگری تمام امور، حتی اقدامات به ظاهر کوچک و کم‌اهمیت را با جدیت و دقت بیشتری پیگیری کنند!
مشکلاتی که اخیرا باشگاه نفت تهران را در بحران جدی و در شرایطی خاص و عجیب و غریب قرار داده فقط نمونه‌ای از بی‌تدبیری و هرج و مرج سازمانی در یکی از وزارتخانه‌های تحت مدیریت دکتر روحانی است.
وزارت نفت که یکی از حساس‌ترین وزارتخانه‌ها و شاید هم حساس‌ترین آنها باشد در موضوع واگذاری باشگاه نفت به‌طور مستقیم مسئول نظارت و پروسه واگذاری باشگاه بوده است. البته در شرکت ملی نفت ایران که متولی این اقدام است کارگروهی تحت عنوان کمیته واگذاری تشکیل شده که مدت‌هاست به ظاهر بحث واگذاری باشگاه به بخش خصوصی صاحب اهلیت و وجاهت را دنبال می‌کند اما با کمال تأسف به نظر می‌رسد که خود کمیته واگذاری متشکل از افرادی است که برای بررسی و تصمیم در چنین موردی فاقد اهلیت و صلاحیت لازم هستند و قطعا اگر غیر از این بود در مدت چند ماه چندین بار یک باشگاه لیگ برتری بین مالکان مختلف دست به دست نمی‌شد.
تصمیمات غلط و لحظه‌ای و بدون مطالعه و حتی احتمال وجود رانت در واگذاری باشگاه به شرکتی که خودش بدهی‌های کلان دارد از جمله اتهاماتی است که به مجموعه کمیته واگذاری باشگاه نفت وارد است. کمیته‌ای که ظاهرا در ابتدا تصمیم می‌گیرد و بعد شروع به تحقیق و مطالعه درخصوص متقاضی باشگاه می‌کند!
گویی در عصر تکنولوژی که تحقیق و تفحص درخصوص هر شخصی با یک گوشی موبایل ساده و سرچ در گوگل هم به صورت اولیه امکان‌پذیر است در کمیته واگذاری هیچ تحقیقی درخصوص مالک باشگاه نفت به عمل نیامده و پس از دو ماه و چند روز اعضای محترم کمیته واگذاری به تازگی در حال بررسی شرایط مالک و احراز اهلیت و صلاحیت وی هستند!
و جالب اینکه تمام این تصمیمات لحظه‌ای و بی‌نظیر مدیریتی که مایه تأسف هر ایرانی غیرتمندی است در یک سازمان زیرمجموعه دولت تدبیر و امید صورت گرفته است. جایی که انتظار می‌رود با وجود ادعاهای بزرگ و انعقاد قراردادهای کلان و پرسر و صدایی مانند قرارداد توتال، تصمیمات مدیریتی اندکی آبرومندانه‌تر و مدبرانه‌تر اتخاذ شود.
آقای رئیس‌جمهور باید توجه داشته باشد که همین شرایط نابسامان باشگاه نفت نیز به‌رغم اینکه برای دولتمردان ما از جمله شخص وزیر نفت بی‌اهمیت به نظر می‌رسد می‌تواند در محافل بین‌المللی اعتبار و آبروی سازمانی فوتبال ما را خدشه‌دار کند.
بی‌تردید کارشناسان تیزبینی که در AFC یا حتی در کشورهای همجوار مسائل فوتبال ایران را پیگیری می‌کنند در خوشبینانه‌ترین حالت چاره‌ای جز تمسخر و خندیدن به اوضاع آشفته مدیریتی فوتبال ایران ندارند.
تازه اوضاع بحرانی دو باشگاه بزرگ فوتبال ما یعنی استقلال و پرسپولیس بماند برای وقتی دیگر... فعلا به یک مورد کوچک که قطعا برای دولتمردان ما اهمیت چندانی ندارد اشاره کردیم؛ موضوع کوچکی که با شعارها و وعده‌های بزرگ و اصلاح‌طلبانه آقای رئیس‌جمهور 180درجه مغایرت دارد.
* نویسنده : سیدامید صادقی روزنامه‌نگار
مطالب پیشنهادی
