نقش کمرنگ همگرایی ملی در فوتبال تیم ملیصد البته اگر دیدارهای تدارکاتی در کشور خودمان برگزار شود، شکل و شمایل برگزاری هم رنگ و بوی دیگری خواهد گرفت. اینکه چندسالی است تیم ملی را در محک‌های دیدارهای دوستانه ملی در کشور خود نمی‌بینیم جای سوال دارد.
چرا در ایران بازی نمی‌کند؟!
به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، بازی دوستانه، تدارکاتی، جدی یا هرچیز دیگری که اسمش را می‌گذارید بین تیم‌های ملی ایران و پاناما در اتریش برگزار شد. تبلیغات فارسی دور زمین وجود داشت و مثل همیشه و مثل هرجای دیگر جهان، ایرانیان فوتبال‌دوست آمده بودند و تیم‌شان را تشویق می‌کردند. خب! این روزها روزهای برگزاری مسابقات دوستانه و تدارکاتی است و آنچه بسیار مشهود و محسوس است ابهت و جو مسابقات ملی کشورهای دیگر است که بسیار چشمگیرتر و جذاب‌تر از برگزاری دیدار ایران و پاناما بوده و هست. صد البته اگر دیدارهای تدارکاتی در کشور خودمان برگزار شود، شکل و شمایل برگزاری هم رنگ و بوی دیگری خواهد گرفت. اینکه چندسالی است تیم ملی را در محک‌های دیدارهای دوستانه ملی در کشور خود نمی‌بینیم جای سوال دارد.
انتظار این است که اگر بازی دوستانه‌ای با روسیه برگزار می‌کنیم در فاصله زمانی مناسب شاهد دیدار برگشت با همان تیم در تهران یا شهرستان‌ها باشیم.
همگرایی ملی در این دیدارها تقویت می‌شود، مردم ما فوتبال را دوست دارند، به جای اینکه این همه در بوق و کرنا کنیم که شماره فلان را به 3090 ارسال کنید و ما اینقدر از حسابت کم کنیم، دیدار تدارکاتی بگذارید، اگر محدودیت ارتباطی دارید با کشورهای دوست و همسایه برنامه‌ریزی کنید، تصورش را بکنید دیدار ایران و افغانستان، ایران و عراق در ورزشگاه آزادی صندلی خالی باقی نخواهد گذاشت. اگر آن هم مقدور نیست به تجربه‌های سال‌های دورتر استناد کنیم. تیم ملی را در دیداری دوستانه با سپاهان و ذوب‌آهن مواجه کنید، با سایپا و پیکان روبه‌رو کنید.
شور حضور در بازی‌های روسیه را مطبوعات باید دامن بزنند، اما مطبوعات هم باید سوژه‌ای برای قلم زدن داشته باشند!
برگزاری این دیدارها فواید بسیاری دارد:
از نظر مالی تنگناهای مالی کنونی را رفع می‌کند.
استعدادهای فوتبالی دیگر تیم‌ها در معرض دید قرار می‌گیرند.
اندازه‌های کادرهای فنی تیم‌های دیگر نیز محک زده می‌شود.
هماهنگی تاکتیکی تیم ملی در مواجهه با سیستم‌های مختلف تیم‌های باشگاهی مورد آزمون کارایی قرار می‌گیرد.
خاموش بودن تنور فوتبال ملی نتیجه‌ای به جز ناکامی در بازی‌های جهانی نخواهد داشت، بهره‌برداری از لژیونرها به استناد آماده بودن آنها در باشگاه‌هایشان برای صعود به مرحله دوم کافی نیست. هماهنگی تاکتیکی عنصر بسیار مهمی است که تنها با تمرین، تکرار و رفع عیوب به وجود خواهد آمد. کدام اهل فوتبالی است که این موارد ساده و بدیهی را نداند. همه گویا می‌دانند، اما محدودیت‌ها گویا جدی‌تر از این است که بتوان حتی این برنامه‌ریزی‌های ساده را عملیاتی کرد. شاید مهم‌ترین وظیفه مدیریتی امروز مسئولان فوتبال دیپلماسی و رفع محدودیت‌های کنونی است. باید تلاش کرد، مفاهمه و گفت‌وگو کرد تا به نقطه مشترکی رسید.
مطالب پیشنهادی
