به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، دیروز نخبگان و استعدادهای برتر علمی به رسم هرسال به دیدار مقام معظم رهبری رفتند تا در جلسه‌ای ضمن بیان دغدغه‌های خود از بیانات و منویات مقام معظم رهبری نیز استفاده کنند. مقام معظم رهبری در این دیدار نخبگان جوان و استعدادهای برتر علمی و جوانان نخبه میهن را مایه امید به آینده درخشان ایران خواندند.
در ابتدای این دیدار 6 تن از نخبگان در سخنانی دغدغه‌ها و پیشنهادهای خود را بیان کردند؛ ضرورت ایجاد فضای آرام و به دور از تنش در مراکز علمی و آموزشی، لزوم به‌کارگیری نخبگان در صنعت و دستگاه‌های تصمیم‌ساز، لزوم تغییر رویکرد دانشگاه‌ها به سمت پژوهش‌های کاربردی و بومی، ضرورت مقابله با واردات در فضای مجازی از طریق تولید محتوای سالم و داخلی، لزوم اصلاح قوانین شرکت‌های دانش‌بنیان و کسب‌وکارهای نوین مهم‌ترین محور سخنان دانشجویان و نخبگان در این جلسه بود. دو تن از نخبگان حاضر در این جلسه در گفت‌وگو با «فرهیختگان» روایت خود را از این جلسه مطرح کردند.
وقتی عالی‌ترین مقام کشور پای حرف دانشجویان می‌نشیند
محمد حق‌شناس‌گرگابی، دانشجوی دکتری مدیریت تطبیق و توسعه و استعداد درخشان بنیاد ملی نخبگان:
انتخاب نخبگان برای شرکت در جلسه با مقام معظم رهبری به این صورت بود که سخنرانی کسانی که قصد داشتند در این جلسه شرکت کنند، دریافت و جلسات متعددی برگزار شد؛ دوستان مختلفی صحبت کردند که از بین آنها افرادی برای هر بخش انتخاب شدند. به‌طور مثال در بخش فرهنگی و اجتماعی افرادی معرفی شده بودند. هر کدام از بچه‌ها در این جلسه در یک رشته بودند مثلا من در حوزه علوم انسانی و مدیریت و برخی دانشجویان در حوزه فنی و رشته‌های تخصصی و برخی در حوزه آموزشی و... بودند. دیدار خوبی بود و مقام معظم رهبری صحبت‌های تمام دانشجویان و نخبگان را شنیدند؛ معتقدم این موضوع مهمی است، چراکه در کمتر کشوری می‌توان دید که عالی‌ترین مقام کشور در جلسه‌ای به تمام سخنرانی‌ها و دغدغه‌ها گوش دهد. من یکی از سخنرانان این دیدار بودم و در سخنانم انتقاداتی را نسبت به وضعیت وزارت علوم و دانشگاه مطرح کردم که مقام معظم رهبری هم به این موضوع اشاره کردند. صحبت‌های مقام معظم رهبری هم درخصوص بنیاد ملی نخبگان، مسائل کلان کشوری، بین‌المللی و واکنش نسبت به سخنان ترامپ بود. سخنان دانشجویان هم بیشتر درخصوص شرکت‌های دانش‌بنیان بود.یکی دیگر از نخبگان در مورد نخبگان ایرانی خارج از کشور صحبت کرد و از انگیزه بالای آنها برای بازگشت به ایران سخن گفت؛ این که اگر فضای بهتری فراهم شود تا در حوزه کسب‌وکار موفق باشند قطعا به ایران بازخواهند گشت. همچنین برخی پیرامون این موضوع که فضای علمی کشور به سمت مقاله‌گرایی و مقاله‌های بی‌محتوا و کم‌اثر رفته است، واکنش نشان داده و مطالباتی را مطرح کردند. در کنار نقدها البته پیشنهادات خوبی هم مطرح شد؛ به‌طور مثال من پیشنهاد دادم وضعیت نخبگان مورد رسیدگی قرار گرفته و از آنها در سیاستگذاری کشور استفاده شود. به نظرم مهم‌ترین بخش این دیدار فرمایش مقام معظم رهبری بود که از دانشجویان و نخبگان خواستند که خود نگه‌دار و مراقب خود باشند؛ هم فیزیکی که ممکن است مورد تهاجم دشمن قرار گیرند و هم مراقب باشند دشمن ذهن و فکر آنها را تغییر نداده و هویت آنها را نگیرد.
مهم‌ترین موضوع دیدار؛ «نخبگان دیده شوند»
محمدحسین شوکت‌پور؛ دکتری آینده‌پژوهی و نفر سوم المپیاد علمی دانشجویی:
فضای جلسه دیدار نخبگان با مقام معظم رهبری مانند سال‌های گذشته صمیمی و دوست‌داشتنی بود، چراکه دانشجویان توانستند رهبر خود را از نزدیک دیده و از منویات ایشان بهره‌مند شوند. دراین جلسه طبق سنوات گذشته بزرگ‌ترین تقاضا و پیشنهاد بچه‌ها بحث پیگیری برخی موارد و مطالبات خود، پیرو امکان جذب در دستگاه‌های اجرایی دولتی و جذب به‌عنوان عضو هیات‌علمی در دانشگاه‌ها بود تا حداقل از استعداد نیروهای نخبه و دانشجویان در قالب اعضای هیات‌علمی دانشگاه‌ها یا مشاوران و معاونان مسئولان مملکت و دستگاه‌های اجرایی استفاده شود. بر این اساس می‌توان از دانشجویان علمی در ساختار سیاسی و تصمیم‌گیری کلان مملکت استفاده کرد.
معمولا مهم‌ترین قسمت در این دیدار چه برای مسئولان، چه دانشجویان و نخبگان صحبت‌ها، مطالبات، پیشنهادها و تقاضاهای دانشجویان است. امسال هم شاهد این قضیه بودیم که به صورت جانمایه و مختصر تمام مطالبات و پیشنهادات در بیانات یکی از دانشجویان به اسم دکتر محمد حق‌شناس وارد شده بود و به صورت عملیاتی مطالبات مطرح شد.
من از سال 86 دراین جلسات حضور داشتم و معمولا عمده‌ترین مشکلاتی که در دیدار نخبگان با مقام معظم رهبری مطرح می‌شود را می‌توان در دو محور گنجاند. اولین محور مربوط به مشکلات مالی است که این مشکلات در راستای کمک‌هزینه و کمک‌های مادی بنیاد در حالت ساختاری، اداری و تشکیلاتی است. بخش دیگر معمولا مربوط به کاستی‌هایی است که در راستای تصمیم‌گیری‌های سیاسی و نوع تفکرات مسئولان، شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی خلاصه می‌شود. همیشه همه چیز مشکل مالی و تجهیزات نیست. الان ما یک‌‌به‌یک با مشکل بزرگ‌تری مواجه هستیم و آن هم نوع تفکر حاکم بین مسئولان کشور، بنگاه‌ها، شرکت‌ها و سازمان‌هاست که اعتمادی کامل به نخبگان ندارند و ظرفیت‌هایی که باید ایجاد شود تا از سرمایه‌های انسانی استفاده شود، صورت نگرفته است. معتقدم نوع تفکر عمده‌ترین مشکل ماست.
مطالب پیشنهادی
