
بیش از پنج روز از یک اعتراض دانشجویی در یکی از دانشگاههای کشور میگذرد، دانشجویان در اضطراب و ناراحتی به سر میبرند و روند تحصیل و علمآموزی در یک مرکز آموزش عالی مهم کشور گرفتار بحرانی شده است که با توجه مسئولان ذیربط میتوان به راحتی به آن پایان داد. حالا باید منتظر باشیم و ببینیم که آیا این مشکل با تدبیر مدیران مربوطه حل میشود یا اینکه دانشجویان باید کماکان در بلاتکلیفی به سر ببرند.
بیاعتنایی به کمبود فضای آموزشی

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، پنج روز از اعتصاب دانشجویان روزانه دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندیشاپور اهواز در اعتراض به کمبود فضای آموزشی و امکانات پزشکی این دانشگاه میگذرد. نگرانی دانشجویان معترض از این رو است که مسئولان این دانشگاه دانشجویان پردیس خودگردان آبادان را هم به این دانشگاه منتقل کردهاند. هنوز مسئولان این دانشگاه پاسخ قانعکنندهای را به دانشجویان متعرض ارائه نکردهاند.
شرح ماجرا یکی از دانشجویان معترض در این باره به «ایسنا» گفته است که قبل از سال ۹۳ وضع به این منوال بود که محل تحصیل دانشجویان روزانه جندیشاپور اهواز، دانشکده دندانپزشکی و محل تحصیل دانشجویان پردیس خودگردان، بیمارستان سینای اهواز بود. اتفاقی که شرایط را تغییر داد، این بود که همان سال عدهای از مسئولان معاونت آموزشی دانشگاه بدون توجه به هشدارهای کارشناسان و معاون آموزشی دانشکده دندانپزشکی اقدام به ادغام دانشجویان پردیس خودگردان و روزانه در محل دانشکده دندانپزشکی به صورت آزمایشی کردند. در همان زمان معاون آموزشی دانشکده پیشبینی کرده بود که با این روال تا سال ۹۶ دانشکده دچار ازدحام جمعیت خواهد شد.
به گفته این دانشجو موضوع مورد بحث این بود که بیمارستان سینای اهواز در حقیقت مختص دانشجویان پردیس ساخته شده و تا قبل از سال 93 شهریههای اخذ شده از دانشجویان پردیس صرف تجهیز این بیمارستان میشد.
این دانشجوی معترض در ادامه گفت: «پس از سال ۹۳ و ادغام دانشجویان پردیس و روزانه، قاعدتا باید شهریههای اخذشده در محل تحصیل آزمایشی دانشجویان پردیس، یعنی دانشکده دندانپزشکی صرف تجهیز این دانشکده و تکمیل ساخت ساختمان جدید دانشکده میشد. درنهایت با توجه به پیشبینیهایی که در مورد مهر ۹۶ شده بود، در تابستان ۹۶ تصمیم بر این شد که به بحران آموزشی این دانشکده پایان دهند و مانند روال گذشته دانشجویان پردیس به بیمارستان سینا منتقل شوند.»
این دانشجو در ادامه با اشاره به این مساله که برای دانشجویان روزانه و پردیس دانشگاه برنامههای مجزای آموزشی نوشته شد، ادامه داد: «این برنامه مجزای آموزشی دانشکده در حقیقت نوعی تایید تصمیم دانشگاه بود. تا اینکه یک هفته مانده به شروع ترم تحصیلی جدید و در عرض سه روز اتفاقی افتاد که همه دانشجویان را در بهت فروبرد و آن عبارت بود از تصمیم مسئولان مبنیبر عدم جدایی دانشجویان پردیس و روزانه از یکدیگر.
او اضافه کرد: «دانشجویان به صورت حضوری این موضوع را بررسی کردند، چیزی که ابهامات جدیدی را بر ابهامات قبلی اضافه کرد؛ چراکه آنچه شگفتآور بود اذعان مدیر و معاونت آموزشی دانشگاه بر وجود دستهای پشت پرده در این تغییر سه روزه بود. البته پس از پیگیریهای بیشتر، بخشی از این دستهای پشت پرده برای همگان آشکار شد.»
این دانشجو تاکید کرده که دانشجویان با توجه به استعفای ریاست دانشگاه و بحرانی که در این چند روز به وجود آمده، تصمیم به اعتصاب و تجمع گرفتند تا خواستههای مشروع، معقول و منطقی خود را به گوش مسئولان برسانند. هماکنون نیز دانشجویان کلاسهای خود را تعطیل کردهاند و در پنجمین روز اعتصاب خود به سر میبرند. البته در این باره وعدههایی از سوی معاونت آموزشی دانشکده داده شده اما واقعیت امر این است که دانشجویان اعتمادی به این وعده و وعیدها ندارند.
مذاکرات بینتیجه اما یکی از دانشجویان معترض هم در گفتوگو با «فرهیختگان» از برگزاری جلسه با مسئولان مختلف دانشکده دندانپزشکی جندیشاپور خبر داد و گفت: «در طول این چند روز جلساتی بین شورای صنفی و مسئولان دانشکده برگزار شده، اما هنوز به درخواست دانشجویان رسیدگی نشده است.» به گفته این دانشجوی معترض روزگذشته هم در اعتراض به این موضوع هیچکدام از دانشجویان سراسری وارد بخشها نشدهاند.»
او اضافه کرد: «در اواسط تابستان به دستور معاون آموزشی این دانشکده قرار بر این بود که دانشجویان پردیس بینالملل به بیمارستان سینا که بهعنوان پردیس دانشگاه جندیشاپور شناخته میشود، منتقل شوند؛ اما گویا به این برنامه عمل نشده و موجب ایجاد بینظمی در محیط دانشکده دندانپزشکی اهواز شده است. با این اقدام مسئولان نهتنها حضور دانشجویان پردیس امکانپذیر نیست بلکه وضعیت بخشها هم از کنترل استادان خارج خواهد شد.»
بیش از پنج روز از یک اعتراض دانشجویی در یکی از دانشگاههای کشور میگذرد، دانشجویان در اضطراب و ناراحتی به سر میبرند و روند تحصیل و علمآموزی در یک مرکز آموزش عالی مهم کشور گرفتار بحرانی شده است که با توجه مسئولان ذیربط میتوان به راحتی به آن پایان داد. حالا باید منتظر باشیم و ببینیم که آیا این مشکل با تدبیر مدیران مربوطه حل میشود یا اینکه دانشجویان باید کماکان در بلاتکلیفی به سر ببرند.
