

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، ولیپور، مدیر مجتمع ندامتگاه تهران بزرگ اعلام کرد 450 مددجوی زندان تهران بزرگ تحت درمان متادون قرار گرفتهاند. طرح متادوندرمانی زندانیان موضوعی است که در سالهای گذشته یعنی بین سالهای 82 تا 88 در زندانهای کشور اجرا شد؛ طرحی که با رویکرد درمان زندانیان معتاد در همان سال اجرایی شد و دوباره شروع شده است.
سوالی که پیش میآید این است در زندان مراکز درمان وجود ندارد که باید از متادوندرمانی استفاده کنند و موضوع دیگر اینکه آیا نظارتهای لازم برای اینکه دوز مواد مصرفی کنترل شود وجود دارد یا خیر؟
متاسفانه تجربه مصرف متادون در کمپها و DIC ها نشان میدهد که کنترلی بر فروش آن وجود ندارد و باعث شده متادون برای خودش تبدیل به یک مواد مصرفی شود. حالا هستند معتادانی که علاوهبر مواد مخدرشان، متادون هم مصرف میکنند؛ یعنی از قرصی که روزی برای ترک اعتیاد استفاده میکردند، برای بالا نگهداشتن نشئگی استفاده میکنند!
سعید صفاتیان، رئیس کارگروه کاهش تقاضای مواد مخدر در مجمع تشخیص مصلحت نظام در گفتوگو با «فرهیختگان» گفت: «بسیاری از افرادی که وارد زندان میشوند، دوز مصرفی موادشان بالاست و به همین دلیل خماری ترک خیلی میتواند برای آنها سخت باشد که به همین دلیل متادون میتواند درمان بهتری برایشان باشد.»
وی با بیان اینکه بالاخره باید بین شرایط بد و بدتر یکی را انتخاب کرد، افزود: «به هر حال در شرایطی که معتاد با مصرف بالا وارد زندان میشود، باید فکری کرد که کمترین مشکل را ایجاد کند؛ به همین دلیل سازمان زندانها به سمت درمان متادون رفته است.»
صفاتیان تاکید کرد: «اعتیاد یک بیماری مزمن است که باید درمان شود به همین دلیل برای درمان آن از راهحلهای مختلف استفاده میشود. به هر حال نمیتوان درمان سطحی انجام داد و باید به فکر درمان ریشهای اعتیاد بود. متادون اگر درست مصرف شود میتواند درمان درستی برای اعتیاد باشد.»
وی ادامه داد: «سازمان زندانها باید بر نحوه توزیع و مصرف متادون در زندانها نظارت داشته باشد تا خداینکرده شاهد ورود متادون به صورت قاچاق در زندان نباشیم چرا که اگر معتادان بخواهند به سمت مصرف بیرویه و غیراصولی متادون بروند نه تنها ترک نمیکنند بلکه با اعتیاد متادون از زندان بیرون میآیند؛ به همین دلیل است که نظارت سازمان زندانها بسیار تاثیرگذار است.»
صفاتیان گفت: «تجربه سالهای گذشته نشان داده متادون درمانی نقش بسزایی در ترک اعتیاد دارد چراکه با اجرای این طرح و به مرور زمان، میزان مواد مصرفی کاهش مییابد تا اینکه در مرحله آخر وابستگی فرد به موادمخدر به طور کامل از بین میرود.»
با این وجود لیلا ارشد، کارشناس آسیب اجتماعی به «فرهیختگان» گفت: «درمان متادون یکی از راههایی است که سالهاست در کشور اجرا میشود اما آیا این راه توانسته در این سالها موثر باشد یا اینکه میزان خسارتی که وارد کرده از میزان درمانش بیشتر بوده است؟»
وی ادامه داد: «افرادی که مصرف متادون دارند به دلیل اینکه متادون مواد نگهدارندهای است، ترک سخت و مشکلی دارند، زمانی که متادون در مراکز ترک اعتیاد توزیع شد قرار این بود که بر نحوه و میزان توزیع آن نظارت وجود داشته باشد اما متاسفانه به دلیل اینکه بازار قاچاق آن داغ شد، تعداد مصرفکنندگان متادون روزبهروز بیشتر شد.»
ارشد معتقد است: «اگر قرار است شیوههایی که در سطح شهر اجرا کردهاند در زندانها هم اجرا کنند، نمیتوان امیدوار بود که این راه به پاک شدن زندانیان معتاد کمک کند و باید انتظار داشت که جمعیتی معتاد به متادون آزاد شوند.»
وی با بیان اینکه نظارت بهترین راهکار است، گفت: «اگر راه دیگری برای درمان زندانیان معتاد وجود ندارد، میتوان از متادون استفاده کرد تا ترک راحتتری داشته باشند اما اگر نظارت وجود نداشته باشد مانند تمام طرحهای گذشته نتیجه معکوس خواهد داشت.»
* نویسنده : مطهره واعظیپور خبرنگار گروه اجتماعی
