شنبه: موسسه زیرزمین است، مغازه بالایی آبمیوه و بستنی می‌فروشد، اینجا مورچه زیاد دارد، زندگی مورچه‌ها را دنبال می‌کنم و عکس می‌گیرم، به درد مقاله حشره‌شناسی می‌خورد. آن وقت می‌گویند مقالات کپی است، این را چه می‌گویید؟!

یکشنبه: امروز صاحب موسسه مجبورم کرد تراکت پخش کنم. هیچ محققی از این‌کار خوشش نمی‌آید. برای تلافی، فردا فصل‌ها را جابجا و ترکیبی می‌زنم.

سه‌شنبه: خیلی خوابم می‌آید، امروز شنیدم گفته شده که ۹۰درصد پایان‌نامه‌ها کپی است. مجبور شدم خودم یک تحقیق پیمایشی در خصوص میزان کپی بودن پایان‌نامه‌ها و رابطه آن با مدرک‌گرایی مفرط، تعریف کنم. چند مقاله دیگر کپی کنم تمام می‌شود. نتیجه تحقیق، با کار آماری دقیق می‌گوید میزان کپی پایان‌نامه‌ها زیر 88 درصد است. دیتاهای استفاده شده از تحقیقِ میزان تلفات زئوپلانگتون‌ها در سواحل صنعتی، در نتایج بسیار موثر بود. این پژوهش را به آنها تقدیم میکنم و در ISI چاپ می‌کنم.

چهارشنبه: هنوز دنبال دوشنبه می‌گردید؟ امروز صبح وقتی آمدم، دیدم که درب موسسه پلمپ شده است. هرچه گفتم ما موسسه پژوهشی مجاز هستیم افاقه نکرد! مدیرموسسه در دانشگاه خیابان بالایی مدیرگروه است و تدریس دارد. دو ساعتی طول کشید تا بیاید و درب موسسه را فک پلمب کند.

پنجشنبه: امروز باید 11 مقاله ISI آماده می‌کردم، مدیر‌موسسه گفت بکنش 13 تا، اینها چه فکری می‌کنند، مگر خم رنگرزی‌ست؟ کلی کار می‌برد تا عناوین و اسامی استادان و دانشجویان جدید را با محققان و استادان قبلی عوض کنم. امروز دیرتر باید بروم خانه!

جمعه: نگرد! نیست! امروز روز خانواده است من هم به روستای پدری‌ام ادای دین کردم. تحقیق جامعی درخصوص منابع غنی باغداری و کشاورزی و جذابیت‌های جهانگردی، از آن منتشر کردم. درست است که روستای ما در کویر واقع شده، اصلا محصول کشاورزی ندارد و خود سکنه هم آن را ترک کرده‌اند، ولی این دلیل نمی‌شود که حق مطلبش ادا نشود.

شنبه: امروز خیلی حس شوخ طبعی می‌کردم! چندتا از مراجع پایان‌نامه یک تحقیق اقتصادی را به کتاب‌های آشپزی مادربزرگم تغییر دادم، خیلی حال داد!

یکشنبه: اسنادی از کپی بودن تز دکتری نخست وزیر یکی از کشورهای غرب ماداگاسکار در روزنامه‌ها منتشر شده و مدیر موسسه به فکر تاسیس شعبه دوم موسسه پژوهشی مجاز در آنجا افتاده است. شاید من هم بروم.

باشه می‌گم. دوشنبه هفته قبل: با یکی از مشتری-محقق‌ها برای پاره‌ای از تحقیقات میدانی رفتیم به سطح جامعه و تا فردا صبحش تحقیق کردیم.

* نویسنده : شاهرخ بایرامی