
سیدجواد نقوی، خبرنگار گروه ایده حکمرانی:
توقیف ۲ شناور حامل ۱.۵ میلیون لیتر سوخت قاچاق
چرایی احضار سفیر ایران به وزارت خارجه لبنان
گروسی: محتاطانه به مذاکرات ایران و آمریکا خوشبین هستم
تحریمهای جدید آمریکا علیه ایران
گفتگوی پوتین با عمان در مورد برنامه هستهای ایران
مسکو: ویتکاف این هفته به روسیه سفر میکند
حضور نتانیاهو در دادگاه پاسخگویی به اتهامات فساد
وزیر ارتباطات: رفع فیلترینگ ادامه دارد
انتقال محکومان در اجلاس شانگهای پیگیری میشود
حقوق بازنشستگان امسال چقدر تغییر میکند؟
از کتک زدن دانشآموز تا مسمومیت معلم
قیمت آگهیهای شهاب سنگ ۱۲برابر آگهی آیفون
اوکراین ۲۰درصد از خاکش را به روسیه میدهد!
آرشیو آخرین اخبار
بازخوانی پیام رهبر انقلاب به پاپ فرانسیس
شبیهشدن «آبان» به آثار دیگر اهمیت ندارد
دلایل آمریکا برای کاهش نیرو در سوریه
درویش: طارمی را میآورم!
چه خبر از براندازان؟
بازگشت بابک زنجانی با ۲۵ شرکت جدید!
هوادار متموّل؛ اسم رمز سقوط پرسپولیس
حمله ارتش یمن به اهداف نظامی اسرائیل و آمریکا
امید علیه استقلال!
چهچهه لاکچری مصی علینژاد و یک سوال مهم
نوزدهمین مسابقات بین المللی ربوکاپ آزاد
مورایس گزینه پنهان استقلال؟
آخرین خبرها
اپوزسیون نمیداند دیگر چه باید بکند، نهایت کنش آنها فحشهای مثبت ۱۸ به افرادی است که در انتخابات در خارج از کشور شرکت میکنند.
پیش از شروع فرایند انتخابات ریاستجمهوری در خردادماه ۱۴۰۳ کاملاً مشهود بود که حکمرانی فضای مجازی و خصوصاً مسئله فیلترینگ که یکی از چالشهای سیاستی کشور در سالهای اخیر بودهاست، به یکی از موضوعات داغ انتخابات و البته به یکی از دستاویزهای سیاسی نامزدهای انتخاباتی در مناظرات جهت جلب آرای مردم بدل خواهدگردید.
در نظام اسلامی، «مردم» راکب و سواره هستند و اسب و مرکب آنان سیاست و اقتصاد و اجتماع است و «دولت» افسار و کنترله است که مردم با آن، مرکب و اسب حاکمیت را کنترل میکنند و جهت میدهند.
خاندان پهلوی از ابتدا هیچکدام سیاست نمیدانستند از پدر بزرگ که با خانه نشین کردن امثال فروغی و آرزوی پیوند با هیتلر به سرعت از قدرت پیاده شد؛ تا پدرش که توهم ژاندارم منطقهای داشت و تصور میکرد تا امریکا و کودتاگریهای آنها است خود را باید ذیل آنها تعریف کند و متوجه نبود قمار کودتا یک بار بیشتر جواب نمیدهد.
هنگامی که جوامع دچار سیاستزدایی میشوند به نوعی غیرسیاسی زیست میکنند و روزمرگی تبدیل میشود به افق و حیات زیستن و بیرون از امر روزمره هرچه صورت گیرد، واقعی نیست. به نوعی در چنین جامعهای نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که جامعه کتابخوان شود.
«آوردن فن» از خصلتهای بشر در سرتاسر تاریخ است. «فناوری» اما خصلتی به ظهور آمده در بشر جدید است. فناوری در دوران جدید، نهتنها موثر بر حیات انسان جدید، بلکه از مقومات اصلی جهان جدید است.
«وعده صادق و جامعه ایرانی» عنوان نشستی است که پژوهشکده تمدنی شهید صدر(ره) با هدف تبیین عملیات تنبیهی ایران علیه رژیمصهیونیستی بر جامعه ایرانی برگزار کرده است.
یکشنبه ۱۶ اردیبهشت، بخش نخست میزگرد «فرهیختگان» با حضور سیدعلی کشفی، علیرضا شفاه و اباصالح تقی زاده کارشناسان موسسه علم و سیاست اشراق با عنوان «با بحران هیاهو مواجهیم» منتشر شد. در شماره امروز، بخش دوم این میزگرد را می خوانید.
در نظم جدید جهانی که مهاجرت نوعی سبک زندگی است و در جهانسازیای که در قرن اخیر توسط آمریکاییها دنبال شده، بسیاری از انسانها در سرتاسر دنیا برای رسیدن به یک سبک زندگی مطلوب دست به مهاجرت میزنند، اما بهلحاظ فرهنگی سعی میکنند خود را بهطور کامل از میهن اصلی جدا نکنند.
آیا دولتها در ایران در روند سیاستگذاری و برنامهریزی به پرسش از طرحی از زندگی نیز فکر میکنند؟
ایالاتمتحده آمریکا بیشترین حمایت را از رژیم موقت در سطوح مختلف مالی، نظامی، فناوری، علمی، امنیتی و بهداشتی دارد. علیرغم اظهارات بسیاری که در آن دولت آمریکا از طریق مقامات رسمی خود خواستار توقف کشتار و ویرانی شده است، همچنان از متوقف کردن جنگ امتناع میورزد.
براون دو دیوار را که از بزرگترین، پرهزینهترین و بدنامترین دیوارکشیها در جهان هستند، بهعنوان نمونه بارزی از دیوارها در جهان امروز نام میبرد؛ ۱- دیوار بین آمریکا و مکزیک و ۲- دیوار حائل رژیمصهیونیستی که این دیوار حائل از خط اخضر سال ۱۹۶۷ شروع میشود.
«الحیاة» مجموعهی علمی، پژوهشی و تخصصی است که در آن تعالیم اسلام، بر پایه قرآن کریم و حدیث شریف توسط علی و محمد و محمدرضا حکیمی تدوین و عنوان گذاری و فصل بندی شده، که راه یک زندگی آزاد و پیشرو را، هم برای فرد و هم برای جامعه، نشان میدهد.
پیرامون تکثر اجتماعی در ایران و منشأ و روند تغییرات آن، رویکرد حکمرانی به تکثر در ساحت اندیشه و سیاستگذاری با تقی آزادارمکی نویسنده و استاد جامعهشناس به گفتوگو پرداختیم.
عدم مطالبهگری عمومی یکی از دلایل اصلی به محاق رفتن سندهایی از این دست است که کمترین نتیجه آن عدم ارائه نتیجه از سوی متولیان امر و مسکوت ماندن مساله است تا کوچکترین مسئولیتی را متوجه خود نسازند چه برسد به جبران هزینهها و زیانهای وارده به خزانه کشور، اعتماد عمومی جامعه و القائات ایدئولوژیکی.