رسمی‌تر شدن رپ اگر درست فهمیده شود، نه تهدید است و نه خیانت. هر حرکتی که رپ را از زیرزمین سوءتفاهم‌ها بیرون بیاورد و وارد گفت‌وگوی عمومی کند، حرکتی رو به جلوست. امروز به نقطه‌ای رسیده‌ایم که می‌توانیم درباره‌ رپ صحبت کنیم، آن را نقد کنیم، دوست نداشته باشیم یا دوستش داشته باشیم و همین «قابل گفت‌وگو شدن» به تنهایی یک گام مهم در مسیر عادی‌سازی رپ فارسی است. 

یک خواننده تازه‌کار، با چند قطعه محدود و کارنامه‌ای که هنوز شکل نگرفته، ناگهان با حجمی از تبلیغات روبه‌رو می‌شود که معمولاً برای برند‌های چندمیلیاردی یا فیلم‌های پرهزینه خرج می‌شود. همین تضاد، همین فاصله عجیب میان «شهرت تبلیغاتی» و «شناخت واقعی»، باعث شده این روز‌ها در شبکه‌های اجتماعی و میان علاقه‌مندان موسیقی، بحث‌های جدی‌ای درباره این شیوه دیده‌شدن شکل بگیرد.

قسمت دوازدهم برنامه «ایده» با حضور سعید طاووسی ، تاریخ‌پژوه، منتشر شد که در آن ایده تاریخ در کشاکش تحریف و تطبیق را به میزبانی پرویز امینی تشریح می‌کند.

امروز، با انتشار برنامه «گنگ» به اجرای علی ضیاء در یکی از پلتفرم‌های نمایش خانگی و واکنش پلتفرم رقیب، بار دیگر پرسش قدیمی اما حل‌نشده‌ای مطرح شده است: رپ فارسی را باید دید، شنید و مدیریت کرد یا همچنان نادیده گرفت؟

مشکل خاکسپاری کامران فانی در قطعه نام‌آوران بهشت‌ زهرای تهران حل شد.

کوروش سلیمانی در نشست رسیدگی به پروژه حریم تئاترشهر بیان کرد: حریم داشتن به معنای محدود شدن نیست، محوطه تئاترشهر متعلق به همه مردم است نه فقط کسانی که برای دیدن تئاتر به اینجا می‌آیند.

سخنگوی سازمان آتش‌نشانی تهران از وقوع آتش‌سوزی گسترده در یک سینمای متروکه در خیابان لاله‌زار خبر داد و گفت: این حادثه با اعزام پنج ایستگاه آتش‌نشانی مهار شد و خوشبختانه بنابر آخرین اطلاعات، تلفات جانی نداشت.

«جعفر پناهی» با فیلم «یک تصادف ساده» نه‌تنها توانست با نامزدی در چهار رشته، عملاً به موفق‌ترین ایرانی این مراسم تبدیل شود، بلکه در میان «فیلمسازان» برجسته دنیا شهرتی مازاد برای خودش دست‌وپا کند؛ شهرتی که ربطی به اشراف بر امور هنری ندارد و فقط ناشی از قرارگرفتن در یک موقعیت استثنایی و یگانه است.

کارگردان سریال محکوم درباره نقش پژمان جمشیدی در این سریال گفت: قضایای اخیر تاثیری در تماشاگر من نداشت؛ ریزش نداشتیم بیشتر هم شد.

پس از چند مرحله بازبینی و داوری دقیق، ۲۱ اثر در بخش نمایشنامه‌نویسی، ۱۲ اثر در بخش صحنه‌ای و ۶ اثر در بخش خیابانی به مرحله نهایی رسیدند و در روز پنجشنبه، بیستم آذرماه در مراسم اختتامیه معرفی شدند. مجموعاً ۳۰۲ اثر به دبیرخانه ارسال شد؛ ۱۸۵ اثر در بخش صحنه‌ای، ۳۹ اثر در بخش خیابانی و ۷۸ اثر در بخش نمایشنامه‌نویسی معرفی شدند.

زینب موسوی در برنامه «رک» درمورد اظهاراتش درباره فردوسی گفت: «عذرخواهی نمی‌کنم.» این‌که یک کمدین بگوید قصد توهین نداشته، الزاماً به معنای پذیرفتنی بودن آن نیست. طنز، به‌ویژه در جامعه‌ای با حافظه تاریخی زخمی و حساس، نمی‌تواند هرچیزی را به اسم شوخی مصرف کند.

فرزند مرادی کرمانی نویسنده شهیر کشورمان، در پیامی از مرخصی پدرش از بیمارستان خبر داد.

داستان سریال مرگ با صاعقه بر محور ترور گارفیلد شکل می‌گیرد؛ رئیس‌جمهوری که پس از جنگ داخلی تلاش داشت کشور را به سوی اصلاح و بازسازی هدایت کند. او می‌خواست نظام اداری را از فساد حزبی پاکسازی کند و انتصاب‌ها را بر پایه شایستگی پیش ببرد نه روابط پشت پرده.

شایع در برنامه «گنگ» علی ضیاءتنها گفت: «من از ایران نمی‌روم و دوست دارم اگر بشود اینجا کار کنم.» این جمله نه شعار است، نه رجزخوانی. فضای دو قطبی شبکه‌های اجتماعی کاری کرده که حتی ساده‌ترین خواسته‌ها هم گروگان برداشت‌های سیاسی شوند و دیکتاتور‌ها مشغول به‌کار شدند!

بازگشت عاطفه احمدی می‌تواند آغازگر موجی از بازگشت ایرانیان باشد؛ کسانی که اقدام فاحشی علیه امنیت ملی در کارنامه ندارند و صرفاً متأثر از برخی هیجانات مقطعی درخواست پناهندگی داده‌اند. این افراد سرمایه انسانی کشورند. استعدادشان و تجربه‌شان می‌تواند در داخل کشور چندبرابر ارزش پیدا کند.