دونالد ترامپ برای دومین‌بار به کاخ سفید بازمی‌گردد. به همین مناسبت به سریال‌هایی که می‌شود ردپایی از سیاست و نحوه گردش قدرت در آمریکای امروز را به ما نشان بدهد، پرداختیم.

سروش صحت کارگردان «صبحانه با زرافه‌ها» در گفت وگو با فریدون جیرانی درباره شکل‌گیری ایده اولیه این فیلم گفت.

بررسی نامگذاری روز دهم آذر به‌ عنوان «روز ملی جزایر سه‌گانه» به دستور وزیر فرهنگ در دستور کار شورای فرهنگ عمومی قرار گرفت‌.

دونالد ترامپ نامزد جمهوری‌خواهان و رئیس جمهور سابق آمریکا توانست در انتخابات ریاست جمهوری ۵ نوامبر ۲۰۲۴ (۱۵ آبان ۱۴۰۳) این کشور با کسب ۲۷۷ رای الکترال، بر رقیب دموکرات خود پیروز شود. به مناسبت بازگشت ترامپ به کاخ سفید سکانسی از «پایتخت» در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود.

هم‌زمانی میان مسابقه پرسپولیس- الغرافه و همچنین بازی استقلال؛ رقمی شوکه‌کننده را به حساب تلویزیون واریز کرد. ارقامی که در آن گزارش از تعرفه تبلیغات در تلویزیون آشکار شد، می‌تواند ثانیه‌به‌ثانیه تبلیغ پخش‌شده در قبل، بعد و حین بازی‌های دوشنبه را معنا‌دار کند.

«بیچاره من» اثر جدید محمدرضا گلزار، چهره معروف و سرشناس به همکاری مهراد جم و مهداد همایون‌پور نقد و انتقادات زیادی را به جان خریده است.

صداقت تاد فیلیپس در جوکر۱ تبدیل به‌نوعی محافظه‌کاری و عدم‌صداقت در جوکر۲ شده است و همین مسئله اصلی‌ترین عامل شکست فیلم به‌نظر می‌رسد. فیلیپس با حق دادن به نولان و واگذار کردن جوکر به او، گویی به‌اشتباه خود اقرار کرده و حفظ نظم موجود را به شورش و اعتراض ترجیح داده است.

اگر قسمت نخستِ جوکر را همچون افراد خوش‌خیال -که هر محصول به‌اصطلاح جدی هالیوودی را بیانیه‌ای علیه نظمِ موجود در آمریکا قلمداد می‌کنند- فیلمی ضد منطق سرمایه‌داری و حتی درامی روانشناختی بدانیم، باید قسمت دوم جوکر را پدیده‌ای تصور کنیم که با فروتنی تمام ادعاهای پیشین خود را پس می‌گیرد و آرتور فلک یا همان جوکر را در زمینی‌ترین حالت خویش به ‌دار مکافات گرفتار می‌کند.

تئاتر همان خانه اولیه هنرمندانی است که امروز نامشان به عنوان بازیگران مطرح سینما و تلویزیون شنیده می‏شود. این حوزه هنرمند تربیت می‌کند و به آنها بال‌وپر می‌دهد تا در حوزه‌های دیگر فعالیت کنند. اما گویا مسئولان این موضوع را فراموش و تئاتر را رها کرده‌اند. به نظر می‌رسد یکی از اصلی‌ترین وظایف معاون هنری جدید توجه به این حوزه و برگرداندن تئاتر به همان دهه‌های ۷۰ و ۸۰ باشد. 

با گذشت چند قسمت از چارپایه می‌شود فهمید که نگه داشتن مخاطب برای سازندگان اثر و مدیران شبکه سه فاقد اهمیت است، چون برنامه‌ای که طراحی شده عملاً پاره‌پاره است، این مسئله یا می‌تواند به‌خاطر سانسور باشد و یا در تدوین شاهکاری عجیب و غریب رقم خورده است.

معاون واژه گزینی فرهنگستان زبان وادب فارسی گفت:واژه تصدانه معادل فارسی واژه پیکسل خواهد بود.

بهروز افخمی می‌گوید؛ آن گروهی که از برنامه «هفت» خوش‌شان نمی‌آید، اکثراً از دور خارج شده‌اند، یعنی دیگر فیلم‌سازان مهمی نیستند، فیلم‌هایشان تماشاچی زیادی ندارد و ارتباط‌شان با ملت قطع شده است. الان فیلم‌سازان جوان می‌آیند و ما به‌دنبال اینیم که آنها را بشناسیم؛ کدام‌شان بااستعدادترند، کدام‌شان می‌توانند جریان‌ساز و دوران‌ساز باشند، کدام‌شان تقلبی‌اند و می‌شود به کدام‌شان امیدوار بود، با وجودی که هنوز فیلم بزرگش و تأثیرگذارش را نساخته است.

در معرفی آثار ضدامپریالیستی و ضدآمریکایی باید به این نکته توجه ویژه داشت که اغلب آنها رغبت چندانی بر استفاده از فرم‌های از پیش موجود و قرار دادن مظروف خود در ظرف سینمای محافظه‌کار و عمیقاً ایدئولوژیک ژانر ندارند و اگر هم درصدد جذب سلایق مردم عادی برمی‌آیند حتماً در لایه‌های محذوف‌تر آثارشان رگه‌هایی از ایجاد نظم جدید را به نمایش می‌گذارند.

شاید برای برخی این سؤال مطرح باشد که چرا با گذشت چهل‌واندی سال از تسخیر لانه جاسوسی، هنوز هم باید هرسال این واقعه تاریخی را زنده نگه داشت؟ این سؤالی است که نشان از کم‌کاری در کارهای فرهنگی مرتبط با این موضوع دارد.

طبق شنیده‌های خبرنگار «فرهیختگان» روح‌الله حسینی مدیر مدرسه ملی سینما به سازمان می‌آید و بر صندلی معاونت نظارت و ارزشیابی سازمان می‌نشیند.