هوشنگ گلمکانی در گفتگو با رادیو مضمون گفت: «من چندین بار فیلم «تنگنا» امیر نادری را تماشا کرده‌ام و این فیلم در واقع از آن‌هایی است که با آن زندگی کرده‌ام. یادم هست زمانی امیر نادری به من گفت که دیگر تو صاحب فیلم «تنگنا» هستی نه من! از بس که از آن صحبت کرده بودم.»

منصور ضابطیان را الان همه با سفرنامه هایش می شناسند، سفرنامه‌هایی که در این سال ها منتشر کرده و به گفته خودش برایش سراسر تجربه بوده است.

منصور ضابطیان در گفتگو با رادیو مضمون گفت: « نویسندهٔ ماهر کسی است که آدم پردانشی باشد؛ یعنی باید دایرهٔ واژگان گسترده‌ای داشته باشد؛ بتواند موضوع یا داستان را طوری روایت کند که مخاطب را به دنبال بکشد. این نویسنده باید حواسش باشد که پرگویی نکند؛ چون صرفا مخاطبش را خسته می‌کند.»

هوشنگ گلمکانی در گفتگو با رادیو مضمون مطرح کرد: «یادم هست زمانی بود که از ترسمان، ویدیوها را توی پتو می‌پیچیدیم یا نوار vhs را توی شلوارمان قایم می‌کردیم! فیلم دیدن نسل ما با نسل فعلی واقعا خیلی متفاوت بود.»

علی دهباشی درمورد محمدعلی جمال‌زاده در رادیو مضمون گفت: «یادم هست زمانی جمال‌زاده تعریف می‌کرد که خواب زیاد می بیند و اخیراً خدا را در خواب دیده است! از او پرسیدیم خوابت چگونه بود و چه در خوابت دیدی؟ گفت موجودی نورانی دیدم و فهمیدم خداست! به دست و پای او افتادم و گفتم مرا ببخش؛ خدا هم در جواب گفته بود آن قدرها هم گناه نکرده‌ای!»

رضا امیرخانی در گفتگو با رادیو مضمون مطرح کرد: از بچگی و از دوران دبستان به خاطر دارم که کتابخانهٔ پدری در آب آثتر دکتر شریعتی بود؛ ما کتاب هایی از شریعتی داشتیم که بدون نام بودند. من از همان دوران سعی می کردم مثل شریعتی بنویسم و این واقعاً شگفت آور بود.

هوشنگ گلمکانی در گفتگو با رادیو مضمون گفت:« اصولاً اهالی ادبیات خود را برتر از اهالی سینما می‌دانند! علتش آن است که معتقدند ادبیات تم روشنفکرانه دارد؛ ولی سینما با عوام سروکار دارد؛ بنابراین منزلت ادبیات از سینما بالاتر است.»

احمد دهقان در گفتگو با رادیو مضمون مطرح کرد:زمانی کسی با من مصاحبه کرد و پرسید:« اگر جنگ بشود، به پسرتان اجازه می‌دهید رزمنده شود»؟ من گفتم نه.

منصور ضابطیان در گفتگو با رادیو مضمون گفت:«من در رسانه‌های مختلف کار کردم؛ از رادیو و تلویزیون گرفته تا پادکست، فضای مجازی و مثلا یوتیوب.اما هیچ رسانه‌ای در حد کتاب برایم مهم نبوده و نیست. همهٔ دیگر رسانه‌ها به ابزاری برای تولید محتوا و انتشار آن نیاز دارند؛ اما کتاب را می‌شود هر جایی با خود برد و استفاده از آن خیلی راحت‌تر است. می‌توانم بگویم هیچ چیز به ماندگاری کتاب نیست!»

در گفتگویی که با یلدا ابتهاج داشتیم، سخن از دوستان و اطرافیان پدرش گفت؛ حرف از دیدار با شهریار به میان آمد. حکایت این است که سایه هرگاه سخن از شهریار به میان می‌آمد یا شعری از شهریار می‌خواند، منقلب می‌شد. سایه معتقد بود که تنها شهریار می‌تواند تا این اندازه از عاطفه در شعر خود بهره گیرد و هیچ شاعری هم‌ردیف او نیست. در انتهای این ویدیو، صدای مرحوم سایه را می‌شنوید که می‌گوید شعری گفته و شهریار بیت اول آن شعر را برایش ساخته است.

در گفتگویی که با هوشنگ گلمکانی داشتیم، سخن از سینمای ایران در سال‌های ابتدای انقلاب اسلامی و به ویژه در دههٔ ۶۰ نیز به میان آمد. هوشنگ گلمکانی معتقد است به رغم سخت صریح امام خمینی که گفته بود «ما با سینما مخالف نیستیم؛ ولی با فحشا مخالفیم»؛ برخی افراد درون حاکمیت با اصل وجود سینما در ایران مخالف بودند. مدیریت سینمای ایران در دههٔ ۶۰ به دست افرادی سپرده شده بود که سیاست‌گذاری‌هایشان، سینما را از هدف اصلی خود که سرگرم کردن مخاطب است، دور کرد. به سینما به عنوان کلاس درس نگاه می‌شد و فیلم‌هایی با درون‌مایه‌های عرفانی که اصلا جذاب نبودند، تولید شدند. البته شاید این مدل تولید آثار جلوی ضدیت بیش از حد با اصل موجودیت سینما را گرفت؛ اما به هر حال سینمای ایران را در آن مقطع از ریل خود خارج کرد.

قرارمان با ایوب آقاخانی در بعدازظهر یکی از روزهای شلوغ اسفند بود. کتاب برای ایوب آقاخانی یک نمایش و شو نبوده است و همیشه در زندگی‌اش جاری است. برایمان از کتاب‌های فیلم‌نامه می‌گوید؛ که خواندنش در دنیا سنت شده است. از بهرام بیضایی می‌گوید و نمایش‌نامه‌های او که خودش یک اثر ادبی است. کتاب معرفی می‌کند؛ از کتاب‌هایی می‌گوید که هر شب برای پسرش می‌خواند‌. این گفتگو را از رادیو مضمون بشنوید.

همیشه در سفر است و همین در سفر بودن و همنشینی‌ای که همیشه با کتاب دارد، باعث شد تا به‌عنوان یکی از میهمانان برنامه به سراغش برویم. منصور ضابطیان را برخی با سفرهایی که می‌رود می‌شناسند، برخی هم با کتاب‌هایش آشنا هستند؛ اما شاید برای خیلی‌ها اسم او با برنامهٔ «رادیو هفت» آشنا باشد. روزی که صحبت کردیم تا برای ضبط پادکست بیاید، باز هم در سفر بود؛ اما وقتی گفتیم گفت‌وگویمان با موضوع کتاب است، قبول کرد. از سفرهایی که داشته برایمان گفت و در کنارش اینکه چرا سفر می‌رود؟ چرا کتاب می‌نویسد؟ و چرا کتاب نوشتن برایش مهم است؟ بخش نخست گفت‌وگو با منصور ضابطیان را از رادیو مضمون بشنوید.

رضا امیرخانی در گفت‌وگو با «رادیو مضمون» مطرح کرد:«ابتدا پدرم کارهایم را جدی نمی‌گرفت و آن را یک تفریح وقت‌گیر می‌دانست، کنایه‌اش باعث شد با شبکه توزیع و نشر آشنا شوم. یک‌بار یکی از مخاطبانم را در فرودگاه دید که از کتابم تعریف می‌کرد. پدرم به من گفت باورم نمی‌شود که هیچ دیوانه‌ای کتاب تو را بخواند.»

رضا امیرخانی برایمان از کتاب‌هایی که خوانده است گفت و از حس و حالی که برای نوشتن کتاب‌هایش داشته است. رضا امیرخانی آنقدر شیرین و دوست‌داشتنی صحبت می‌کند که هر بار با او حرف بزنید، حتما حرف جدیدی دارد. کتاب برایش اولویت مهمی در زندگی است و وقتی از این اولویت مهم و واکنش خانواده می‌گوید، انگار غرق‌شده در خاطراتش می‌چرخد. نخستین گفت‌وگوی پادکستی رضا امیرخانی را در «رادیو مضمون» بشنوید.