زندگی بیخ‌گوش اشغالگر، زیرسایه ده‌ها چکمه‌پوش ارتش؛ مردم جنوب را به سبکباری و آمادگی همیشگی برای رفتن عادت داده است. ساکنان جنوب بیش از 40 سال است که آموخته‌اند که بجنگند، بروند، مقاومت کنند، برگردند و از نو همه چیز را بسازند.

از حیث وضعیت جنگی- که کشور روسیه در آن شرکت دارد- آثار چشمگیری در این کشور مشاهده نمی‌شد. ادبیات جنگ محدود به برنامه‌های اخبار و تحلیل‌ها و در سطح شهر نیز محدود به چند پوستری بود که در فضاهای تبلیغاتی جا خوش کرده بود و ظاهراً برای دعوت به حضور در میدان جنگ بود. دیدگاه مردم روسیه درباره جنگ نیز جالب بود.

«مردم دارن میان به بچه‌هامان خوش‌آمد میگن. این ماشین‌ها رو از سر راه بردارین.» با لهجه غلیظ خراسانی مادر محمدجواد این جمله را فریاد می‌زند. یکباره چشمش به من غریبه می‌افتد و می‌گوید: «خداکند واقعا خبرنگار باشی و این بدبختی‌مان را به گوش مسئولان برسانی. بگو جوانان‌مون پرپر شدن. بگو محمدجوادم بچه هفت ماهه داشت و حالا باید برای تشییع پدرش بیاید. بگو این مادر دیگه بدون بچه‌اش زنده نمی‌مونه.» 

به یاد ندارم در روزنامه، پیش از نامش از کلمه «حجت‌الاسلام» یا «آیت‌الله» استفاده کرده باشیم. دلیلش را نمی‌دانم ولی انگار هر پیشوند دنیایی او را از آنچه بود و می‌خواست باشد، دور می‌کرد. صبح دوشنبه اما پیشوندی کنار اسمش قرار گرفت که نه از جنس دنیا بود و نه زمینی. او حالا بیشتر از قبل، شبیه مردم شده است. این احتمالا همان چیزی بود که چندین دهه به دنبالش بود: «شهید سیدابراهیم رئیسی»

بی‌تدبیری و ندانم‌کاری‌ها در بلوچستان از سیلاب هفته گذشته ویرانگرتر بود. نبود زیرساخت‌ها، سیل‌بند و جاده‌های اصولی بیشتر از سیلاب توی صورت آدم می‌خورد. شاید اگر‌ بلوچ‌ها امکانات بهتری داشتند و کسی پیش از این، مشکلات زیرساختی‌شان را برطرف می‌کرد، سیلاب این همه ویرانگر نبود و خرابی‌ نداشت. رنج این روزهای بلوچستان نبود مدیریت بحران اصولی است و نه سیلاب.

فرصت سفر به منطقه بلوچستان بعد از دوسال دوری فرصتی نیست که بخواهم از دستش بدهم. مدتی است که از مدار کار و فعالیت در منطقه بلوچستان فاصله گرفته بودم. تصویر جاده‌ها و شمایل شهرها و روستاهای بلوچستان را به زحمت به یاد می‌آوردم در حافظه‌ام چهره آدم‌ها و صداهایشان ژنده و رنگ و رو رفته شده بود. فرصتی که در خانه‌ام را زده بود، اگر هر چیزی جز خدمت به زوار بود شاید قید سفر را می‌زدم و به مقصد آشناتری برای سفر فکر می‌کردم. اما حالا ‌انگیزه‌ام دو چندان است. شوق رفتن هر لحظه در پاهایم قوت می‌گیرد.

تا قبل از تخریب هیچ یک از مالکان ساختمان‌های خلازیر اخطاریه تخریب نگرفته بودند و صبح روز 15 مرداد تخریب ساختمان‌ها به یکباره صورت گرفته. تخریب دومینووار ساختمان‌ها با موج ساختمان اول صورت نگرفته و ادعای این سخن ما تیرآهن‌های ذوب شده براثر مواد جاگذاری شده جهت تخریب توسط شهرداری است.

بیست‌و‌چهارم مرداد ماه، سالروز ورود طالبان به کابل، روز «فتح کابل» نامیده می‌شود. حکومت جدید این روز و روز نهم شهریور که روز اخراج آخرین آمریکایی از این شهر است را تعطیل عمومی اعلام کرده است. طالبان به همین مناسبت، جشنواره‌ای با نام «دید نو» به راه انداخته است.

9 آذر 1401، هنرستان دخترانه نور و مراجعه 14 دانش‌آموز با علائم خاص ناشی از مسمومیت به مراکز درمانی. این سرآغاز دومینویی بود که تا امروز و با این وضعیت تا فرداها بالاتر از هر مساله دیگر، حتی دلار و وضعیت اقتصادی کشور، حتی پیروز و احتمال انقراض و نگاه‌های فانتزی مربوط به آن و حتی خیلی چیزهای دیگر در کانون توجه خواهد بود و مایه دستپاچگی و نگرانی.

بیش از 25 آزمون و شبه‌کنکور در سال در کشور انجام می‌شود که هرکدام از آنها هم دارای اهمیت بالا و شاید هم‌تراز با آزمون سراسری هستند. اگر قرار بر این باشد که برای برگزاری هرکدام از این آزمون‌ها زندگی میلیون‌ها نفر با اقداماتی نظیر قطعی اینترنت و... مختل شود، این‌طور به نارضایتی‌ها دامن زده بشود و همین رویه‌های غیرعقلانی پیش گرفته شود، سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.

مثل همیشه، راهبردهای کلان مشخص شد، رهبری بادقت زیادی مسائل مهم و مربوط به مداحی و شعر آیینی را گوشزد کردند و بعد از آن سراغ مسائل روز و اعتراضات اخیر در کشور رفتند و دراین‌باره هم نکاتی را گفتند.

مسائل و مشکلات دیگری مثل گسل‌ها، فرار آب و فروچاله‌هایی که در آنجا وجود دارد همه و همه مشکلاتی‌اند که احداث این سد را زیر سوال می‌برند.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین محسنی اژه‌ای، در نشست خبری پایان سفر استانی به زنجان از اختصاص بالغ بر ۶۵ میلیارد تومان برای تجهیز مراکز و مراجع قضایی استان زنجان خبر داد و گفت: «نخستین قسط از این مبلغ در دی ماه جاری پرداخت می‌شود.»

مشایی، 1400 هکتار زمین در کیلومتر 35 آزادراه تهران-ساوه را به‌صورت رایگان و به‌منظور ایجاد منطقه نمونه گردشگری به شرکت توسعه سیاحان سرزمین ایران یا همان آیلند واگذار کرد، یک واگذاری مشکوک و بدون برگزاری مناقصه که خشت اول احداث آیلند را کج گذاشت.

روایت صادق امامی خبرنگار فرهیختگان از حضور میدانی‌اش در روزهای پرالتهاب جوانرود