کد خبر: 95887

پرونده ویژه «فرهیختگان» درباره اسکار ۲۰۲۴ و سفارشی‌سازی‌هایش؛

اسکار باربنهایمر

نود‌وششمین مراسم جوایز اسکار توسط آکادمی علوم و هنرهای تصویری متحرک (AMPAS)، دهم مارس ۲۰۲۴ در تئاتر دالبی واقع در خیابان هالیوود لس‌آنجلس برگزار می‌شود و کمدینی به نام جیمی کیمل پس از سال‌های ۲۰۱۷، ۲۰۱۸ و ۲۰۲۳ قرار است برای چهارمین بار میزبان این برنامه باشد. مراسم یک‌شبه‌ای که با هزار متر فرش قرمز و مجموعا ۲۴ مجسمه برنزی با روکش طلا، حدود ۵۷ میلیون دلار هزینه داشته است.

میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ: نود‌وششمین مراسم جوایز اسکار توسط آکادمی علوم و هنرهای تصویری متحرک (AMPAS)، دهم مارس ۲۰۲۴ در تئاتر دالبی واقع در خیابان هالیوود لس‌آنجلس برگزار می‌شود و کمدینی به نام جیمی کیمل پس از سال‌های ۲۰۱۷، ۲۰۱۸ و ۲۰۲۳ قرار است برای چهارمین بار میزبان این برنامه باشد. مراسم یک‌شبه‌ای که با هزار متر فرش قرمز و مجموعا ۲۴ مجسمه برنزی با روکش طلا، حدود ۵۷ میلیون دلار هزینه داشته است.
تقریبا تمام علاقمندان سینما می‌دانند که مراسم اسکار یکی از جشن‌های سینمایی و شاید مشهورترین آنهاست، نه یک جشنواره. جشنواره‌ها یک هیات انتخاب دارند که فیلم‌های بخش مسابقه و احیانا سایر بخش‌ها را انتخاب می‌کنند و یک هیات داوران که برنده‌های تمام رشته‌ها توسط آنها انتخاب می‌شوند. در ضمن فیلم‌ها برای اینکه در جشنواره‌ها شرکت کنند قبلا نباید اکران عمومی داشته باشند. حال آنکه قاعده برگزاری جشن کاملا برعکس است و فیلمی می‌تواند در اسکار یا بفتا یا سزار شرکت کند که قبلا به شکل عمومی اکران شده باشد. امسال ۱۰ اثر در بخش بهترین فیلم اسکار حضور دارند که عمدتا آمریکایی‌اند اما یکی از آنها فرانسوی و دیگری محصول مشترک لهستان و انگلستان است. فیلم فرانسوی در بخش بهترین کارگردانی هم نامزد شده و فیلم انگلیسی و لهستانی علاوه بر حضور در میان ۱۰ نامزد بهترین فیلم، عضو پنج نامزد بخش بین‌الملل هم هست. پس تا اینجای کار ۱۴ فیلم داریم و در پرونده‌ای که پیش رو دارید، توسط منتقدان روزنامه «فرهیختگان» به تمام این ۱۴ فیلم پرداخته شده و مهم‌ترین انیمیشن حاضر در این دوره از اسکار که اثر کارگردان اسطوره‌ای ژاپن، هایائو میازاکی است هم به این بررسی‌ها اضافه شده‌ است‌. در بخش دیگری که با عنوان جامانده‌های اسکار ضمیمه شده، ۵ فیلم مهمی که در فهرست‌های اصلی جشن آکادمی نیستند را بررسی کرده‌ایم. این البته به معنای آن نیست که تک‌تک این فیلم‌ها خوب هستند و باید بین خوب بودن و مهم بودن تفاوت قائل شد. نکته دیگر این است که امکان دارد در کل نظر هر کدام از نویسندگان روزنامه «فرهیختگان» راجع‌به هر یک از فیلم‌ها با سلیقه افراد دیگر فرق کند. در این خصوص باید توجه کرد اولا آنچه اهمیت دارد بررسی‌های فنی و زیبایی‌شناختی اثر است نه نتیجه‌گیری نهایی درباره لذت بردن یک نویسنده از فیلم یا لذت نبردن او. به عبارتی ما متن را می‌خوانیم تا از آن بررسی‌ها استفاده کنیم نه اینکه صرفا نتیجه‌گیری نهایی را بخواهیم. ثانیا با خواندن این نقدها فارغ از مثبت یا منفی بودن‌شان می‌توانید خودتان به چیستی و کیفیت فیلم‌ها پی ببرید و موارد مورد علاقه‌تان را انتخاب کنید و یا اگر قبلا فیلمی را دیده‌اید، با نظری که دیگران درباره‌اش دارند آشنا شوید.

American Fiction/داستان آمریکایی: خواهی نشوی رسوا

زندگی‌های گذشته/Past Lives: عشق به بهای رنج زیستن

بیچارگان/Poor Things: علیه تفسیر

قاتلین فلاورمون/ Killers of the Flower Moon:جای خالی فیلمنامه

باربی/Barbie:بیچاره سینما!

اوپنهایمر/Oppenheimer :گدایی جایزه

آناتومی یک سقوط/Anatomy of a Fall :راهنمای نابودی عامدانه یک ایده جذاب

جاماندگان/ The Holdovers :علیه بیماری «پیچیدگی»

منطقه دلخواه/The Zone of Interest: سینمای مطنطن و محصور در ایده
من کاپیتان هستم/Io capitano: بیدار شو آرزو
روزهای عالی/Perfect Days: چرخه‌ای ملال‌آور
انجمن برف/Society of the Snow: تن‌های تنها و تنها امید
اتاق معلمان/The Teachers' Lounge: ترجمان تصویری چند پرسش
انیمیشن«پسر و مرغ ماهی‌خوار»/The Boy and the Heron: میازاکی، نقطه و پایان
 
 

 

مرتبط ها