سامانه پدافند هوایی آرمان در دو نسخه با رادارهای متفاوت ارائه شده است. یک مدل از این سامانه دارای رادار پسیو و مدل دیگر با رادار اکتیو ارائه شده است. همچنین سامانه آذرخش یک سامانه برد و ارتفاع پست است که همزمان از رادار و سامانه الکترو اپتیکی برای کشف و رهگیری هدف استفاده می‌کند علاوه بر این موشک های سامانه آذرخش از سیکرهای حرارتی هم بهره می برند.
سامانه ضد بالستیک آرمان و سامانه پدافندهوایی ارتفاع پست آذرخش توسط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح رونمایی شد. این مراسم با حضور امیر آشتیانی وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح صورت گرفت.
سامانه صیاد تاکتیکی(آرمان) برای اولین بار در رژه روز ارتش در فروردین سال 1401 مشاهده شد. ساختار کلی آن که شامل سه پرتابگر موشک از خانواده صیاد 2 و 3 بود که نشان می‌داد با قرار دادن رادار و پرتابگرهای موشک روی یک خودرو، در جهت فشرده و چابک‌سازی حداکثری سامانه گام برداشته شده است، این ساختاری است که در سامانه‌ای مانند سوم خرداد هم دیده می‌شود. رادار به‌کار گرفته شده در صیاد تاکتیکی از خانواده رادارهای نجم‌ـ804 به‌نظر می‌رسد که از نوع آرایه فازی فعال است. چند ماه بعد از رژه روز ارتش و در نمایشگاه دستاوردهای وزارت دفاع در شهریور 1401 تصاویری از سامانه صیاد تاکتیکی و دو موشک کنار آن منتشر شد.
در این نمایشگاه، سامانه در حالت آماده‌به‌کار قرار داشت که مشخص کرد موشک‌های آن از نوع عمودپرتاب هستند، این نشان‌دهنده یک تمایز بزرگ بین صیاد تاکتیکی و سامانه‌های میان‌برد قبلی مانند «جوشن» و «15 خرداد» و انواع «مرصاد» بود. تا پیش از این، در ایران سامانه «باور373» در برد بلند و «زوبین» و «دزفول» در برد کوتاه دارای قابلیت پرتاب عمودی موشک‌های پدافندی بودند که حالا صیاد تاکتیکی هم به آنها اضافه شده است.
به‌واسطه قابلیت پرتاب عمودی، سرعت واکنش سامانه در مواجهه با تهدیدات به‌علت زاویه سمتی حمله دشمن افت نمی‌کند و همچنین سامانه می‌تواند همزمان موشک‌هایی را به چند سمت بدون نیاز به تغییری در سمت پرتابگر شلیک کند. حضور سامانه صیاد تاکتیکی در نمایشگاه آرمیا 2023 مسکو اطلاعات جدیدی راجع به این سامانه در اختیار قرار داد. صیاد تاکتیکی به‌طور کلی سامانه‌ای عمل‌کننده در برد متوسط و ارتفاع بالاست که در کمترین تعداد اجزاء شامل یک خودروی حامل رادار و سه پرتابگر عمودی موشک (تلار TELAR: Transporter Erector Launcher And Radar) است.
موشک‌های این سامانه می‌توانند از 75 تا 120 کیلومتر را پوشش دهند که به‌گفته مسئولان، این برد درگیری تا 150 کیلومتر هم قابل ارتقاء است. تلار مورد اشاره به‌روی یک خودروی کِشنده با قابلیت خارج از جاده (آف‌رود Off-Road) بالا مستقر شده است که امکان جابه‌جایی سامانه را در محیط‌های عملیاتی بهتر فراهم کند. کنار این جزء اصلی سامانه، پرتابگرهای متحرک بدون رادار اما حامل 6 موشک عمودپرتاب قابل اتصال به سامانه هستند.