کد خبر: 94939

بهروز افخمی:

برنامه‌ای که دیده نشود پول تلویزیون را هدر می‌دهد

بهروز افخمی، کارگردان با سابقه سینما، در این قسمت از قاف درباره حاشیه‌های خود و برنامه هفت، آینده سینما با پیشرفت تکنولوژی، اثرات هوش مصنوعی بر تئاتر و سینما، هنر و یا تکنولوژی بودن سینما، اجرای برنامه هفت همزمان با جشنواره فجر و سینمای سیاسی سخن می‌گوید.

بهروز افخمی، کارگردان با سابقه سینما، در این قسمت از قاف درباره حاشیه‌های خود و برنامه هفت، آینده سینما با پیشرفت تکنولوژی، اثرات هوش مصنوعی بر تئاتر و سینما، هنر و یا تکنولوژی بودن سینما، اجرای برنامه هفت همزمان با جشنواره فجر و سینمای سیاسی سخن می‌گوید.

*به نظرم سینمای امروز در گذشته مانده و یک‌جور باطل‌شده و عمر مفید آن طی شده است. این فیلم‌هایی که امروز تولید می‌شوند، برای این است که فیلمسازان نمی‌‌دانند چطور فیلمی می‌توانند تولید کنند. اگر می‌دانستند، همین الان فیلمی که دارند تولید می‌کنند رها می‌کردند و سراغ کار دیگری می‌رفتند. شیوه نظارت، سانسور، هدایت، حمایت و همه اینها کهنه شده، یعنی موضوع عوض شده. اما در سینمای ایران دارند همان کار قبلی را ادامه می‌دهند و به همان سبک 10 سال پیش اداره می‌شود، درحالی‌که همین الان دیگر این شیوه اداره بی‌فایده شده است. وقتی صحبت از این است که مثلا اینترنت ایلان ماسک، یعنی استارلینک قرار است از سال آینده بدون مودم دریافت شود، فقط این نیست که سیستم‌های نظارتی و سانسور باید یک فکری به حال خودشان بکنند، از این بالاتر این است که همه شیوه‌های تولید و توزیع در ایران باید یک فکری به حال خودشان بکنند.

*سینما آن‌طور که یکی از آخرین زنده‌کنندگانش یعنی جیمز کامرون در فیلم آواتار جدید بعد از دوران کرونا زنده‌اش کند و مردم را به سینما برگرداند، آیا 10 سال دیگر خواهد داشت؟ یک زمانی ما در دهه 90 می‌گفتیم تارانتینو نشان داد که سینما مردنی نیست و هنوز هم می‌شود فیلم‌های تازه و تعریف جدیدی برای پرده سینما جوری که انگار بار اول است که داریم فیلم می‌بینیم از جوان‌ها انتظار داشته باشیم. تارانتینو وقتی که داشت بهترین فیلم‌هایشان را می‌ساخت؛ مثل «pulp fiction» و «سگ‌های انباری»، ولی الان حتی وقتی که جیمز کامرون با آن اراده آهنین و سال‌ها زحمت‌کشیدن و مهندسی مسلطی که خودش بلد است، اصلا وسایل جدید اختراع می‌کند. 

*من همه عمرم دوست داشتم فیلم مستند بسازم و از یک فیلم داستانی به فیلم داستانی دیگری می‌غلتیدم به خاطر اینکه اینها موفق می‌شده و به من می‌گفتند بیا یک فیلم دیگر بساز اما آرزویم همیشه ساخت فیلم‌های مستند و مخصوصا مستندهای علمی بوده، در زمینه‌هایی که خودم علاقه‌مندم، مثل فیزیک یا این نظریه باطل و بی‌معنی تکامل داروینی که پررو هم هست، یعنی هرچه شواهد نقضش بیشتر ظاهر می‌شود، به خاطر اینکه پول خوبی از آن درمی‌آید، بیشتر تبلیغ می‌شود. ساختن فیلم درباره همه خرافه‌های علمی که به مردم فروخته می‌شوند ازجمله خرافه‌های پزشکی که تحت عنوان صنعت پزشکی برای پول‌ درآوردن است اما درواقع مردم را هرچه بیشتر مریض‌تر می‌کنند. خودشان مریضی درست می‌کنند، بعد درمان‌های کاذب هم درست می‌کنند، یعنی همیشه دوست داشتم درباره پزشکی مدرن و فساد پزشکی مدرن فیلم بسازم. نشده و دیگر عمر ما هم تمام شد.

برای خواندن متن کامل گزارش، اینجا را بخوانید.

مرتبط ها