مهدی منصرف، خبرنگار:رقابت‌های لیگ برتر ووشوی آقایان در شرایطی روز جمعه 20 بهمن‌ماه به پایان رسید که تیم دانشگاه آزاد برای پنجمین دوره متوالی بر سکوی قهرمانی ایستاد. شاگردان علی شیرآقایی در ساندا و فرشاد عربی در تالو در این فصل نیز در دیدار نهایی با اقتدار موفق به شکست 11 بر 3 تیم پاس فراجا شدند و بالاتر از این تیم جشن قهرمانی گرفتند. در رقابت‌های این فصل پاس فراجا و پارس‌جنوبی نیز به ترتیب در جایگاه‌های دوم و سوم قرار گرفتند. علی(کیوان) شیرآقایی در گفت‌وگو با «فرهیختگان» درخصوص رقابت‌های این فصل ووشو و کسب گلات قهرمانی صحبت کرد که در ادامه می‌خوانید.
رقابت‌های لیگ برتر ووشو در شرایطی به پایان رسید که تیم دانشگاه آزاد مجددا بر سکوی قهرمانی ایستاد. رقابت‌های این فصل را چطور دیدید؟
ابتدا خدا را به‌خاطر کسب پنجمین عنوان قهرمانی شکر می‌کنم. با وجود شرایط سختی که داشتیم و تغییرات زیادی که در کادر فنی و بازیکنان ایجاد کرده بودیم توانستیم عنوان قهرمانی را برای پنجمین‌بار تکرار کنیم. فکر می‌کنم بهترین اتفاقی که در این فصل لیگ برای ما افتاد، این بود که با میانگین سنی خیلی پایین‌تر و حضور شش ورزشکار کمتر از 19 سال در ترکیب تیم توانستیم در دیدار فینال برنده شویم. به‌نظرم این اتفاق خیلی خوبی است و نشان می‌دهد لیگ ووشو هر سال از نظر رشد استعدادها، کیفیت فنی و بالا بودن رقابت‌ها سطح بالاتری پیدا می‌کند.
به‌نظر می‌رسد برخلاف ادوار گذشته تقسیم نیروهای ملی‌پوش بین تیم‌ها نیز به‌خوبی اتفاق افتاده بود.
هم در تالو و هم در ساندا ملی‌پوشان بین تیم‌های مختلف تقسیم شده بودند. از ترکیب بازی‌های آسیایی هانگژو ما دو بازیکن داشتیم که فقط از حضور محسن محمدسیفی و شجاع پناهی در دیدار فینال استفاده کردیم. محسن چندین سال است که در تیم دانشگاه آزاد است و شجاع پناهی نیز از رده سنی جوانان کار خود را در تیم شروع کرد و طی دو سه سال گذشته به او فرصت دادیم و توانست امسال در ترکیب فیکس بازی‌های آسیایی اعزام شود. این موضوع یک پوئن مثبت برای تیم ماست که همیشه جوان‌گرایی داشتیم و بقیه ورزشکاران نیز اکثرا از رده‌های سنی پایه آمده بودند. نفراتی مثل امیرحسین همتی، سینا صادقی، عرفان محرمی و سهیل موسوی نفراتی هستند که در تیم جوانان به مسابقات جهانی اعزام شدند و اینجا نیز توانستند مسابقات فینال خود را ببرند. این درحالی است که ما پنج روز قبل از بازی فینال حمیدرضا سهندی و مهدی مرادی دو ملی‌پوش‌مان که در اوزان خود نفرات اول تیم ملی هستند را به‌دلیل مصدومیت از دست دادیم. با این وجود غیبت این نفرات هیچ تاثیری در نتیجه ما نداشت و توانستیم با بیشترین اختلاف فینال را ببریم.
با این شرایط می‌شود گفت برای تکرار عنوان قهرمانی امسال در دیدار نهایی زیاد به چالش کشیده نشد‌ید؟
همیشه روی کاغذ برنامه و نفرات رقبای خود را می‌نویسیم و پیش‌بینی کرده و بعد از آن برنامه‌ریزی و تاکتیک‌های خود را اتخاذ می‌کنیم. روی کاغذ هفت مسابقه از 9 مسابقه ساندا را نمی‌توانستیم درصد بیشتری برای برد خودمان قائل شویم و ریسک بالایی داشت، اما خدا را شکر در این چند سال توانستیم همیشه تدابیر و برنامه‌ریزی خوبی داشته باشیم و با کمترین اشتباه پیش رفتیم. به‌خاطر همین دانشگاه آزاد همیشه توانسته است با اختلاف خیلی زیاد رقبای خود را ببرد. خیلی خوشحال هستم که امسال حمید زرینی هم در تیم جوانان و هم در تیم دانشگاه آزاد به‌عنوان مربی کنارم بود و با هم کار کردیم. واقعا از این همدلی و همراهی که در تیم داشت و کاملا در خدمت تیم بود، لذت بردم و سهم زیادی در این موفقیت دارد. خیلی خوشحالم از تغییراتی که در کادرفنی داشتیم که باز هم مثبت بود و اتفاقات خوبی برای تیم افتاد.
به قول فوتبالی‌ها این گلات قهرمانی (5 قهرمانی متوالی) چقدر لذت‌بخش بود؟
خیلی لذت‌بخش بود؛ چراکه همیشه تکرار موفقیت‌ها سخت‌تر از کسب آن برای اولین‌بار است. صبح روز فینال و در مسابقه نیمه‌نهایی خیلی از مسئولان و افرادی که در سالن بودند و بازی پارس‌جنوبی و پاس فراجا را دیدند، فکر نمی‌کردند ما بعدازظهر بتوانیم با این اختلاف و این اقتدار پاس فراجا را ببریم. با این حال به تیمم مطمئن بودم، به‌خاطر اینکه نفراتی که واقعا حرفه‌ای زندگی می‌کنند در کنار ما بودند. اصلا به رزومه قهرمانی و سن و سال بازیکنانم فکر نمی‌کردم و با توجه به شرایط فعلی بچه‌ها، به پیروزی ایمان داشتم. خدا را شکر این طرز فکر من نتیجه داد و کل تیم نیز همراهی کرد. البته ما دو بخش تالو و ساندا هستیم. در تالو نیز فرشاد عربی به‌عنوان سرمربی استاد است و همیشه کار خود را با بالاترین کیفیت انجام می‌دهد. در تالو نیز ورزشکاران ما فوق‌العاده و همه کم‌اشتباه و موفق بودند. در تالو نیز رقابت خیلی سنگین بود و فرشاد کار بسیار سختی داشت. می‌دانم در چهار بسته از پنج بسته‌ای که مسابقات تالو برگزار می‌شود، واقعا رقابت بسیار سنگین و نزدیک بود. در هر کدام از تیم‌های پارس‌جنوبی، پاس و تیم ما نیز دو ملی‌پوش حضور داشت و این پراکندگی در تالو نیز خیلی بیشتر از ساندا بود. از فرشاد عربی نیز باید تشکر کنم که همیشه کار خود را به‌درستی انجام می‌دهد.
حضور محسن محمدسیفی به‌عنوان پرافتخارترین ووشوکار ایران چقدر در تیم شما نقش دارد؟
ما از محسن فقط برای دیدار فینال استفاده کردیم، محسن با وجودی که در لیگ‌های حرفه‌ای MMA مبارزه می‌کند، در لیگ و تیم دانشگاه آزاد نیز مسابقه می‌دهد و اصلا در مورد مبلغ قرارداد از ما سوال نمی‌پرسد. موضوعی که می‌تواند برای بازیکنان جوان یک الگو باشد و همیشه نیز حضورش به جوانان انگیزه می‌دهد.
نقش مسئولان باشگاه دانشگاه آزاد را در این قهرمانی چگونه دیدید؟
باید از امیرعباس لشگری به‌خاطر نگاه حرفه‌ای به ورزش تشکر کنم. وی همیشه حمایت خوبی از تیم‌هایی که شایستگی خود را ثابت کردند داشته است و هر سال اگر تیم ما موفق بوده به تیم ما توجه کرده است و این نگاه در رشته‌های دیگر نیز وجود دارد. باشگاه دانشگاه آزاد علاوه‌بر اینکه به کسب عناوین قهرمانی فکر می‌کند، سیاستگذاری در مورد رشد و توسعه رشته‌ها نیز دارد و به این مهم کمک می‌کند. لشگری همیشه از ما خواسته از ورزشکاران جوان حمایت کنیم و مبالغ خیلی بالایی پیشنهاد ندهیم که ورزشکاران فقط به‌خاطر پول این باشگاه را انتخاب کنند. در کنار آن امکانات خوبی را مهیا کنیم تا به ورزشکاران کمک شود آمادگی و سطح فنی خود را بالا ببرند. حضور دانشگاه آزاد در رشته‌های مختلف باعث تشویق ورزشکاران به ادامه تحصیل شده است و شرایط ویژه‌ای را برای ورزشکاران دانشجو گذا‌شتند و این باعث انگیزه آنها شده است.
فدراسیون ووشو به‌زودی قرار است کادرفنی تیم‌های ملی خود را انتخاب کند. با توجه به سابقه سرمربیگری و مربیگری در تیم‌های جوانان و بزرگسالان چقدر امیدوار هستید از وجود شما در تیم‌های ملی دوباره استفاده شود؟
واقعیت این است که خیلی صحبت جدی نشده و قرار است همین روزها صحبت کرده و برنامه‌های خود را ارائه دهیم. در هر رده، بخش و به هر عنوانی که فدراسیون بخواهد با افتخار کار خواهم کرد. طی این چند سال به‌عنوان مربی در کنار اوجاقی بودم و امسال نیز در رده سنی جوانان به‌عنوان سرمربی و در رده بزرگسالان نیز به‌عنوان مربی در کنار امیر اوجاقی حضور داشتم و واقعا از حضور در کنار او لذت بردم و از تجربیاتش استفاده و کار یاد گرفتم. از اینکه دوباره به من اعتماد شود خوشحال خواهم شد و خودم نیز برنامه‌ریزی برای کار در تیم ملی دارم و امیدوارم باز هم این فرصت داده شود که بتوانم در این مسیر فعالیت کنم.