مجله تصویری فرهنگ و هنر «قاف» با اجرا و سردبیری اکبر نبوی در ایام جشنواره فیلم فجر به مدت 10 شب در فضای مجازی منتشر خواهد شد. یکی از قسمت‌های این مجموعه تصویری گفتوگوی اکبر نبوی و اصغر همت بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون است.
*قاف را که من دیدم، گفتم همین لوگوی شما یک جای بحثی را برای من ایجاد می‌کند. منظورم این بود که شما بعد از فرهنگ یک «و هنر» گذاشته‌اید. اولین اتفاقی که افتاد، این بود که این کلمه هنر حذف شد. حالا به چه علت؟ من می‌گویم شاید آن‌موقع‌ها یک حسی غالب بود و نمی‌توانم واقعا اسمش را هم یک چیزهای انقلابی بگذارم. این کلمه از کنار فرهنگ حذف شد و هر چه گذشت، حتی اگر به این نتیجه هم رسیدند، بیخود کلمه هنر را حذف کردند؛ چرا؟
*شما نمی‌توانید هیچ‌وقت از تمرین‌های روزت به‌عنوان یک بازیگر غافل شوی، حالا چه جلوی دوربین باشی و چه روی صحنه. باید دائما یاد بگیری. هر چیزی یاد بگیری، باز هنوز کم است. یک موقعی آمار جهانی می‌گفت بازیگری بعد از کارگری معدن سخت‌ترین کار دنیاست. من می‌گفتم که شما این را به حساب تعصب من به بازیگری بگذارید که می‌گویم، ما کارمان سخت‌تر از کارگری معدن است، چون او فقط از جسمش کمک می‌گیرد اما ما هم جسم و هم ذهن‌مان اگر تقویت نشود، خیلی زود به سمت زوال می‌رود.
*اشکال اساسی‌ای که در چهار دهه گذشته وجود داشته، این است که مشکل اساسی ما به بخش آکادمیک و دانشگاهی در بازیگری برمی‌گردد. انتخاب استعداد، بسیار بسیار غلط اتفاق می‌افتد، یعنی زمان ما کنکور، کنکور اختصاصی در تمام زمینه‌های هنری بود. ما کنکور عمومی نداشتیم. کنکور کاملا اختصاصی و صددرصد انتخاب استادانی که دانشجو را انتخاب می‌کردند. حالا سال‌های سال است که سازمان سنجش تعیین‌کننده است، یعنی کسی که نمره بالایی آورده باشد، یعنی دورقمی یا تک‌رقمی باشد، هر رشته‌ای که بخواهد خودبه‌خود قبول می‌شود. حالا در زمینه هنر این اصلا قابل تعمیم نیست.
* به افراد متخصصی که امتحان‌شان را پس داده‌اند، اعتماد کنیم. باز این را من در یک جمعی گفتم که این تفکر توفق تعهد بر تخصص خیلی به ما لطمه زده است. باز در درجه اول در دایره خودمان می‌آیم، چون نمی‌توانم وارد دنیای اقتصاد و... شوم، فقط می‌توانم به‌عنوان یک شهروند بگویم اما فقط نظر است اما درمورد خودم نظر تخصصی می‌دهم و گفتم پایش ایستادم که این تعهد بر تخصص که نمونه‌اش را درمورد وزیر محترم ارشاد هم گفتم، لطمه وحشتناکی به ما زده. هیچ تضمینی وجود ندارد که یک متعهد محلی از اعراب در تخصص داشته باشد یا اگر تخصص پیدا کند، بعد از مدتی نمی‌دانم چرا از گردونه خارج شده اما متخصصان ما بدون برو و برگرد متعهد بوده‌اند. همین که در این مملکت مانده‌اند، یعنی متعهد هستند؛ متعهد به همه آن ارزش‌هایی که وجود دارد. تا زمانی که ما بخواهیم روی یک‌سری چیزهای ظاهری تمرکز کرده و اطمینان داشته باشیم که این فرد مورد وثوق ماست، پس همه‌چیز را به او بسپاریم، ما ره به جایی نخواهیم برد و همچنان دوره می‌کنیم روز را و شب را و هنوز را.
برای خواندن متن کامل گفت‌وگو، اینجا را بخوانید.