الهه پهلوان، کارشناس محیط‌زیست و عضو بنیاد حفاظت محیط زیست و حیات وحش ایران: شکار و شکارگری روزی برای بقا و نجات انسان از مرگ در اثر گرسنگی صورت می‌پذیرفت. اما برهه‌ای از زمان که دیگر شکار از روی نیاز به غذا نبود، به شکار تفریحی و نشان دادن خویی شجاع و وحشیانه، منحصر به طبقه‌ای خاص مانند پادشاهان و مرفهان و... شد. شاید بتوان گفت موضوع حیات وحش از آنجایی جدی گرفته شد که جمعیت حیات وحش کم و بحرانی احساس شد و میرشکاران در قرقگاه‌های خصوصی و سلطنتی در خصوص جمعیت حیات وحش برای شکار متمولین و شاهان احساس خطر کردند. از آنجایی که این تفریح ناسالم متقاضیانی داشت بساطش برچیده نشد و برای آن قانونی با عنوان شکار و صید مصوب 1346 نگاشته شد، تا هم نیاز شکارچیان از شکار برطرف گردد و هم جمعیت حیات وحش با شیوه‌های قانونی بهبود یابد.
دین اسلام برای حیوانات حقوقی را قائل است، نکته‌ای که تفاوت ما با دولت‌های غربی و اروپایی می‌باشد! در اسلام آزار دادن و بیهوده کشتن حیوانات نهى شده است. به عنوان مثال احمدی‌خواه(1385) در مقاله خود با عنوان «حقوق حیوان‌ها در سیره و سخن پیامبر اعظم(ص) و مقایسه آن با حقوق بشر در غرب» ذکر کرده است که موسى‌بن‌جعفر به نقل از پدران بزرگوارش(ع) مى فرماید: رسول خدا(ص) از کنار گروهى عبور کرد. آن گروه، مرغ زنده‌اى را در یک جاى بلندى بسته بودند و با تیر و کمان به آن تیر‌اندازى مى‌کردند! آن رسول رحمت‌(ص) تا این صحنه را مشاهده کرد، فرمود:‌«اینان، کیانند؟! خدا لعنت‌شان کند!» همچنین رسول رحمت، نه‌تنها از کشتن جانداران منع مى‌کرد، بلکه دستور مى‌داد که شبانگاهان مواظب باشند تا مبادا موجود ریز و حشره کوچکى، حتى به طور نادانسته و غیر‌عمدى، زیر پا از بین برود؛ و یا اگر کسى گنجشکى را بیهوده بکشد، روز قیامت در پیشگاه خدا فریاد مى‌زند و مى‌گوید‌ فلانى مرا بیهوده کشت بدون آنکه از این کشتن، سودى ببرد! و نگذاشت که من از حشرات زمین، استفاده کنم و چیزى بخورم! و یا هر‌کس گنجشکى را بدون رعایت حق آن بکشد، خداى تعالى در روز قیامت از او بازخواست کند. سوال شد که اى رسول خدا! حق گنجشک چیست؟ فرمود اینکه او را ذبح کند، نه اینکه گردنش را بکند. هر حیوانى پرنده یا غیر‌پرنده که به ناحق کشته شود، روز قیامت از قاتل خود شکایت خواهد کرد. البته استفاده از گوشت حیوانات حلال گوشت و پرورشی و با رعایت اصول و شرایط ذبح از این موضوع مجزاست. علی‌ای‌حال اگر انسان‌ها در رعایت حقوق حیوان‌ها کوتاهى ورزند، معصیت‌کار محسوب می‌شوند و در روز قیامت، مجازات مى شوند، حتى در برخى موارد در همین جهان از آنها سوال خواهد شد. براى نمونه، طبق فقه اسلامى (شیعه)، در صورتى که مالک هر حیوانى به تامین نیازمندهاى آن اقدام نکند، بر حاکم لازم است که او را به این وظیفه اجبار کند و در صورت عدم توانایى شخص، باید افراد دیگر به این وظیفه اقدام و حیات آن حیوان را حفظ کنند!
برای خواندن متن کامل گزارش، اینجا را بخوانید.