اکبر نبوی، سردبیر قاف: یکی از مهم‌ترین مشکلات دیروز و امروز جامعه ایران این است که عرصه گفت‌وگو، تنگ و ضیق است. کمتر با هم حرف می‌زنیم و تبادل افکار داریم و کمتر پیش آمده به دیدگاه‌های یکدیگر احترام بگذاریم. به گمان من در این روز و روزگار، یکی از بسترهای مهم و قابل‌اعتنا برای ترویج فرهنگ گفت‌وگو، شبکه‌های اجتماعی است؛ آن هم به دلیل نوع و جایگاهی که بین مردم دارد و همچنین اقبالی که افکار عمومی نسبت به آن نشان می‌دهند. این ضرورت باعث شد در چنین بستری با اهالی فرهنگ و هنر بنشینیم تا در فضای صمیمی، بدون دلمشغولی‌هایی- که احیانا ما را وادار به خودسانسوری‌های غیرضروری و غیرمفید می‌کند- با هم صحبت و دیدگاه‌هایمان را مطرح کنیم. در برنامه «قاف» تلاش داریم که بگوییم و بشنویم و کسی خودش را متکلم‌وحده نداند. تلاشی که به گسترش فرهنگ گفت‌وگو و پویایی فرهنگ و هنر در جامعه کمک می‌کند و امیدوارم درطول مسیر از این هدف منحرف نشویم. علاقه‌مندیم کسانی که ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال می‌کنند فضای گفت‌وگو با ما را تداوم دهند، چون برنامه قاف قرار است یک بستر هم‌سخنی جمعی درست کند و چشم انتظار هستیم تا مخاطبانش هم با اشکال مختلف با ما تبادل دیدگاه کنند؛ انتقاد کنند و پیشنهاد بدهند تا بتوانیم گستره این برنامه را افزایش دهیم.

وقت گفت‌وگوست نه مونولوگ
برای حیات بانشاط هر جامعه‌ای گفت‌وگو یک امر خجسته است. یکی از مشکلات جامعه ما این است به دلایل مختلف که بخشی از آن تاریخی است، بخش دیگرش فرهنگی و حتی سیاسی است به تک‌گویی یا به‌تعبیری مونولوگ تمایل دارد تا به گفت‌وگو. درحالی‌که اگر بتوانیم در حوزه‌ها و ساحت‌های گوناگون فرهنگی و اجتماعی به ضرورت ملی با هم سخن بگوییم، حتما دستاوردهای فرخنده و همایونی خواهد داشت.
گفت‌وگو جزء ضرورت‌های اولیه‌ای است که خانواده سینما به‌عنوان یک رسانه و یک نهاد اجتماعی باید به آن توجه کند. ما به‌عنوان خانواده سینما بیش از دیگران باید برای سخن گفتن و دادوستد فکری و فرهنگی با هم ارزش قائل باشیم و پیش‌قدم شویم. وقتی در رسانه‌ای فعالیت می‌کنیم که با جامعه در ساحت‌های گوناگون و به شکل‌های مختلف دیالکتیک برقرار می‌کند، منطقا خود خانواده سینما باید به گفت‌وگوها میان خودشان سامان دهند. این یک فرصت تعالی‌دهنده است و اگر اتفاق بیفتد برمبنای تجربه خواهیم دید بسیاری از سوءتفاهم‌ها را کاهش می‌دهد یا از بین می‌برد و به هم‌افزایی‌های فرهنگی و ملی کمک می‌کند و به ما یاری می‌دهد تا بتوانیم آرمان‌های مشترک‌مان را با یکدیگر مرور کنیم؛ رویاهای ملی را برای همدیگر واگویه کنیم و به‌سمت یک چشم‌انداز مشترک که «امر ملی» را محقق می‌کند قدم برداریم.
مجموعه این‌ مولفه‌ها ضرورت‌هایی بود که بنده را تشویق و ترغیب کرد به‌سمت تولید برنامه قاف بروم. خوشبختانه دوستان عزیز در روزنامه «فرهیختگان» به یاری من آمدند و این بستر خجسته فراهم شد.

میهمانان قاف چه کسانی هستند
مهم‌ترین معیار و شاخص برای دعوت از میهمان این است کسانی باشند که در حوزه کاری خودشان دارای رتبه و وزن قابل‌اعتنایی هستند. نه اینکه صرفا مورد توجه افکار عمومی باشند، بلکه به این معنا که در حوزه کاری‌شان دارای یک جایگاه تثبیت‌شده باشند. ضمن اینکه میهمانان بنده در برنامه قاف صرفا در حوزه سینما نخواهند بود و گستره‌ای از اهالی فرهنگ و هنر دعوت خواهند شد و ممکن است شخصیت‌هایی غیر از حوزه فرهنگ هم میهمان برنامه باشند. اما رویکرد من در گفت‌وگو با آنها حتما رویکردی فرهنگی خواهد بود و بستر سخن از ساحت فرهنگ است، درنتیجه می‌توان گفت برنامه قاف، طیف متنوع و متکثری از میهمانان را خواهد داشت و آغوش خود را برای مجموعه دیدگاه‌ها و سلایق باز می‌کند.

چه کسانی بهتر است قاف را ببینند؟
با توجه به رویکردی که داریم از سنین نوجوانی می‌توانند مخاطب برنامه قاف باشند تا پدران و مادران عزیزی که کوله‌باری از تجربه بر دوش دارند و سرمایه‌های بزرگی برای کشور محسوب می‌شوند و دلمشغولی‌هایی در حوزه فرهنگ و هنر دارند؛ به‌ویژه کسانی که نسبت به امر ملی دغدغه و غیرت دارند و به آینده سرزمینی خود می‌اندیشند و برای تعالی فرهنگ ایران دعا می‌کنند.