سیدمهدی موسوی‌تبار، دبیر فرهیختگان‌آنلاین: سال گذشته و در همین روزها با هم صحبت کردیم. آن زمان «ضد» همچنان اجازه اکران نداشت و حالا روی پرده‌های سینماست. در یک سال گذشته چه اتفاقاتی برای شما افتاد؟ در کاری بازی کردید؟
سال گذشته کل فصل سرد یعنی پاییز و زمستان را مشغول فیلمبرداری سریال سوران بودیم؛ تابستان امسال هم از شبکه یک پخش شد. بعد از آن فعالیت‌های شخصی خود را می‌کردم. پیشنهادهایی بود که نشد بازی کنم. برخی را من دوست نداشتم و برخی که من دوست داشتم اتفاق نمی‌افتاد.

بالاخره ضد به چرخه اکران آمد. بازخورد داشتید؟ بابت این فیلم، واکنش‌هایی هم آمده است؟
پیام‌ها از طریق اینستاگرام بوده است وقتی فیلم را می‌بینند. برخی مواقع زیر پست‌ها حرف‌هایی می‌زنند. من تا الان چیز منفی ندیدم ولی باید اینطور نگاه کرد کسی که دنبال پیج شما می‌گردد و پیدا می‌کند و بعد یک ابراز علاقه خود را اعلام می‌کند، مشخص است که فیلم را دوست داشته است. اگر کسی از فیلم خوشش نیامده باشد به خود زحمت نمی‌دهد این کارها را کند. ما نمی‌توانیم آمار دقیق کسانی که با فیلم ارتباط برقرار کردند و کسانی‌که با فیلم ارتباط برقرار نمی‌کنند را دربیاوریم ولی به استناد روزهای جشنواره کسانی که از فیلم خوش‌شان می‌آمد و فیلم ما را سینما می‌دانستند و قصه ما کاری با آنها می‌کرد که قصه را دنبال کنند و روی صندلی‌ها باقی بمانند تعداد زیادی بودند. برخی مواقع حتی زمان پخش فیلم، یک بار هم به ساعت نگاه نمی‌کردند و پلک نمی‌زدند. به سادگی تا ته قصه فیلم را دنبال می‌کردند و در جشنواره تعدادشان زیاد بود. به استناد آن فکر می‌کنم کسی که ببیند با توجه به تبلیغات کم، احتمالا‌ خوشش می‌آید.

در سال‌های اخیر، فیلم‌هایی زیادی درباره تاریخ معاصر ساخته شدند. جایگاه ضد در بین این فیلم‌ها چیست؟ این فیلم عاشقانه یا سیاسی است؟
هر دو هست. عاشقانه‌ای در بستر مسائل سیاسی اواخر دهه 50 و اوایل دهه 60 است. به‌خاطر علاقه کارگردان، یعنی امیرعباس ربیعی، ایشان بحث سیاسی را بااهمیت می‌داند و در آن خیلی ماهر و مطلع است. به‌خاطر همین بخش عاشقانه نه آنچنان در نوشته به آن پرداخته بودند و نه آنقدری امیرعباس ربیعی علاقه‌ای به پرداخت آن داشت. به‌خاطر همین به هر حال درصد کمتر فیلم به این بخش اختصاص داده شده و درصد بیشتری مسائل سیاسی و درون‌گروهکی در گروه منافقین و حزب شهید بهشتی و مسائل مربوط به آدم‌ها و روابط آنها و حس و حال آنهاست. چون شخصیت اصلی ما با یک حس عاشقانه هم درگیر بود و درگیر یک رابطه عاشقانه هم بود، طبعا در این مسائل کاری آن هم تعیین‌کننده بود و تا حدی به بخش عاشقانه ورود می‌کنیم.
در مورد سوال اول باید بگویم فیلم ما در بین فیلم‌هایی که درباره این دهه ساخته شده چه جایگاهی دارد. نمی‌توانم کامل درباره این سوال جواب بدهم و فقط می‌توانم بگویم دوره‌ای بوده که خیلی خبرخیز بوده و مسائل زیادی اتفاق می‌افتاد و اتفاقات خیلی پیچیدگی داشت. سال‌های بعد از انقلاب است، و قصه و روایت برای ساخت خیلی زیاد دارد. برای همین است که فیلمسازان و بازیگران از ساختن درباره این دوره استقبال می‌کنند. به این دلیل که آنقدر مسائل پیچیده بوده و در‌هم‌تنیده بود که شخصیتی که در آن دوره زندگی می‌کرد و ما قرار است نقش او را بازی کنیم شخصیت پخته و پرپیچ‌و‌خمی است و همینش برای بازیگر جذاب است. سلیقه من اتفاقا‌ کارهای سیاسی نیست، اما در اینطور کارها نقش‌هایی می‌بینم که خیلی نقش‌های پرچالشی نسبت به فیلم‌هایی است که بعضا در فیلم‌های دهه اخیر می‌بینیم.

ادامه گفت‌و‌گو را اینجا بخوانید.