سپاهان به‌عنوان تنها نماینده ایران در مرحله گروهی رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا به فاصله چند روز پس از پایان جام ملت‌های قاره کهن باید در مسابقه رفت مرحله یک‌هشتم نهایی از یکی از سه تیم الهلال و النصر‌عربستان یا العین امارات میزبانی کند. یکی از مهم‌ترین چالش‌ها و البته نگرانی‌ها در این میان مربوط به محل برگزاری این مسابقه و چگونگی میزبانی تیم اصفهانی است. طلایی‌پوشان در این فصل هنوز نتوانسته‌اند در یک بازی آسیایی و در ورزشگاه خانگی میزبان باشند؛ چرا‌که پس از اتفاقاتی که در جریان دیدار خانگی نخست این تیم برابر الاتحاد‌عربستان رخ داد و عدم‌برگزاری بازی به‌دلیل سیاسی‌بازی حریف و همچنین کنفدراسیون فوتبال آسیا، نتیجه این بازی از سوی AFC به‌سود تیم عربستانی اعلام شد و جریمه 200 هزار دلاری و همچنین محرومیت از دو بازی خانگی دیگر تبعاتی بود که تصمیم‌گیری‌های اشتباه پیش از این بازی برای سپاهانی‌ها به‌دنبال داشت. حالا محرومیت این باشگاه از دیدارهای خانگی به پایان رسیده است و البته باید در‌نظر داشت که در رأی AFC یک محرومیت تعلیقی نیز برای این تیم در‌نظر گرفته شده است که در برای مدت سه سال در‌صورت تخلف از سوی این باشگاه اعمال خواهد شد. تردیدی نیست که هواداران سپاهانی حق دارند که در زمین خود و در ورزشگاه خانگی به تماشای بازی آسیایی تیم محبوب خود بنشینند و از سوی دیگر مسلما ادای احترام به سردیس قهرمان ملی ایران و پاسداشت رشادت‌های این چهره محبوب در اولویت قرار دارد. در چنین شرایطی شاید اینطور برداشت شود که تصمیم‌گیران در سپاهان و اصفهان در دو راهی دشواری قرار دارند که هر انتخابی می‌تواند برایشان تبعاتی به‌دنبال داشته باشد.
در این ماجرا اما دو گروه بیش از همه می‌توانند با رفتارهایشان برای فوتبال و هوادارانش دردسرساز شوند؛ یکی بخش مهمی از اپوزیسیون خارج‌نشین که با هدایت عناصری چون مسیح علی‌نژاد از چنین اتفاقاتی ابراز خوشحالی کرده و علنا نشان داده‌اند که از محرومیت فوتبال ایران و باشگاه‌هایش ذوق‌زده می‌شوند و در تلاشند تا در چنین پرونده‌هایی هزینه اقدامات منطقی و درست را بالا ببرند. بدون تردید این طیف همچنان به‌دنبال حاشیه‌سازی هستند و اگر تدبیری مناسب در داخل اندیشیده نشود، از سیاسی‌کاری‌های AFC به شدت استقبال می‌کنند. دسته دوم در این میان برخی رادیکال‌های داخلی هستند که شناخت زیادی از مناسبات و ساختار مناسبات در ورزش ندارند و با رفتارها و بعضا پافشاری‌های خود به برخی مواضع هزینه‌های سنگینی را به کشور و به‌خصوص ورزش ایران تحمیل می‌کنند. مشابه اتفاقی که اوایل مهر‌ماه در اصفهان رخ داد و نماینده ایران در‌نهایت با رای سنگین و ناعادلانه AFC نقره‌داغ شد. در چنین اوضاعی اصرار دوباره طیف دوم به مواضع خود می‌تواند این‌بار تبعات بسیار سنگین‌تری داشته باشد. AFC با رای اول خود نشان داد که شمشیر را از رو بسته و با تکرار این اتفاق باید منتظر عواقب بدتری برای فوتبال کشور باشیم که به‌جای حفظ حرمت قهرمان ملی ایران می‌تواند موجب تخریب وجهه این چهره محبوب شود. سپاهان و همچنین فدراسیون فوتبال به‌خوبی می‌دانند که در این میان راه سوم و میانه‌ای نیز وجود دارد که با تدبیر و مدیریت شرایط و احتمالا با کمترین تغییرات در ورزشگاه نقش‌جهان می‌توان هم میزبانی را حفظ کرد و هم مانع از بی‌احترامی به این چهره ملی شد تا هواداران اصفهانی این‌بار از یک بازی آسیایی در زمین خود لذت ببرند. تا دیر نشده به‌دنبال این راه‌حل باشید.