یحیی باید برود یا بماند؟ آیا برای پرداختن به جواب این سوال که به یکی از سوژه‌های روز فوتبال کشور تبدیل شده استدلال‌های قانع کننده ارائه شده است؟ گل‌محمدی بعد از شکست پرسپولیس برابر الدحیل از هواداران شعار حیاکن رها کن شنید. روبه روی آنها ایستاد و بطری آب معدنی به سمتش پرتاب شد. اما آیا اخراج او با توجه به قوانین وضع شده بودجه‌ای در فوتبال ایران در حال حاضر برای باشگاه پرسپولیس امری منطقی و شدنی است؟
فضای رسانه‌ای و هواداری در ساعات گذشته با دنیایی از ابهام و جنجال در ارتباط با این مسائل رو به رو بوده و کمتر کسی به مسائل و موانع قانونی پرداخته؛ اگر بنا به تغییر در کادر فنی باشد، باشگاه برای اخراج یحیی، باید پول کامل قراردادش را بپردازد و با توجه به شرایط حساس کنونی برای جلب حمایت هواداران، یک مربی بزرگ خارجی را با حداقل یک میلیون یورو دستمزد استخدام کند. آن هم در شرایطی که قانون سقف بودجه و وضعیت تراز مالی قراردادها عملا این اجازه را به مدیران نمی‌دهد و چالش‌های حقوقی-مالی و محدودیت‌های زیادی برای باشگاه درست خواهد کرد.
البته فراموش نکنید که برای رسیدن به ابهامات آینده یحیی و پرسپولیس یک فاکتور مهم دیگر را نباید فراموش کرد. اینکه سرمربی کنونی سرخ‌ها امکان ندارد که از سمت خود استعفا بدهد؛ چون در صورت انجام این کار یا برای مربیگری باید به خارج از کشور برود و یا خانه نشین شود. آن‌طور که پیداست هواداران عصبانی، برای سر دادن شعار حیا کن رها کن، قوانین صریح و جدید نقل و انتقالاتی که می‌گوید یک مربی در صورت استعفا از سمت خود دیگر نمی‌تواند در ادامه لیگ جاری، سرمربی تیم باشگاهی دیگری شود را مورد توجه قرار نداده‌اند.
دیروز هواداران عصبانی پرسپولیس خواهان اخراج مربی خود شدند اما جدا از این شعارهای احساسی، با درنظر گرفتن واقعیت‌ها باید گفت که کمتر کسی به مسائل قانونی و سد بزرگ برای این تغییر توجه کرد.
یحیی استعفا نخواهد داد و باشگاه هم در حال حاضر توانایی اخراج او را ندارد. هر اتفاقی که قرار باشد در پرسپولیس رخ بدهد، بی ارتباط با این وضعیت نخواهد بود.