علی‌الله سلیمی، خبرنگار: حرکت مرموزانه رژیم‌صهیونیستی در اشغال مرحله به مرحله نوار غزه در این روزها حکایت از یک برنامه‌ریزی بلندمدت و هدفمند دارد که در گام اول، با قطع ارتباط شمال غزه با بخش‌های جنوبی این باریکه و گسیل کردن ساکنان این مناطق به سمت جنوب، به تحکیم استحکامات خود در شمال غزه پرداخته و با رسمیت بخشیدن به حضور نیروهای خود در این منطقه، تصمیمات لازم برای اداره امور غزه در آینده را اتخاذ کند. صهیونیست‌ها از همان ابتدای حمله زمینی و تجاوز وحشیانه و بی‌وقفه خود به حریم غزه در هفته‌های اخیر، بارها اعلام کرده‌اند نبرد در غزه طولانی‌مدت خواهد بود و ظاهرا عجله‌ای برای رونمایی از نقشه‌های اشغالگرانه خود در باریکه غزه ندارند و برای عملی کردن اهداف خود به همراهی و مساعدت برخی کشورهای عربی همسایه در بخش‌های جنوبی و شرقی سرزمین‌های اشغالی هم احتیاج دارند که طبعا برآورده‌شدن این خواسته صهیونیست‌ها مرحله به مرحله خواهد بود و بیش از هر اقدامی به زمینه‌سازی لازم نیاز است که واکنش‌های تند از سوی مردم مسلمان منطقه را به نوعی خنثی کند تا غصب کامل یکی از آخرین مناطق باقی‌مانده در دست فلسطینی‌های خواهان مبارزه با رژیم‌صهیونیستی با هزینه‌های به مراتب کمتری برای اشغالگران عملی شود. فلسطینیان ساکن غزه اما در وقایع اخیر با مقاومت مثال‌زدنی خود و تقدیم بیش از 10هزار شهید در این مدت ثابت کرده‌اند به هیچ وجه قصد واگذاری سرزمین آبا‌و‌اجدادی خود به اشغالگران را ندارند و تنها نگرانی آنها، پشت‌گرمی رژیم‌صهیونیستی به انفعال و انشقاق کشورهای عربی در قبال رفتارهای اشغالگرانه در سرزمین‌های مقدس است؛ رویکرد ناخوشایندی که پیش از این بارها به اشکال مختلف تجربه شده و گسترش گام به گام قلمرو رژیم‌صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی طی بیش از 70 سال، وامدار این انفعال و انشقاق در بین کشورهای عربی است که همواره نه‌تنها ملت مظلوم فلسطین را در بزنگاه‌های مهم تاریخی به نوعی تنها گذاشته‌اند، بلکه در مواردی هم زمینه را برای جاه‌طلبی و کشورگشایی صهیونیست‌ها فراهم کرده و با نشستن یک به یک پشت میز مذاکره با سران رژیم غاصب صهیونیستی، به وجه نامشروع این رژیم اشغالگر در مجامع جهانی مشروعیت بخشیده و عملا مسیر توسعه‌طلبی نامشروع این رژیم را هموار کرده‌اند؛ غافل از اینکه طعمه‌های بعدی صهیونیست‌ها خود این کشورهای عربی سازشکار هستند که این روزها تعدادی از آنها آشکار و پنهان با رژیم‌صهیونیستی دست دوستی می‌دهند و حتی برخی کشورهای عربی برای چکمه‌های خونین سران رژیم‌صهیونیستی فرش قرمز هم پهن می‌کنند. بدون شک، خروجی چنین انفعال و وادادگی برخی کشورهای عربی، جسارت و گستاخی روزافزون رژیم اشغالگر قدس است که بخش‌های مختلف سرزمین‌‌ مقدس فلسطین را یکی پس از دیگری از ساکنان بومی و مسلمان خالی و مهاجران مورد‌نظر را جایگزین آنها کرده و به این شکل، یهودی‌سازی کل سرزمین فلسطین را مرحله به مرحله پیش می‌برد؛ گاهی با شهرک‌سازی‌های هدفمند یهودیان مهاجر را از اقصی نقاط جهان با وعده‌و‌و‌عید به این سرزمین می‌آورد و گاه با تهدید و ارعاب ساکنان بومی مسلمان را از خانه و کاشانه خود اخراج و آواره می‌کند تا به این وسیله‌ که به نوعی پاکسازی قومی مسلمانان فلسطین هم محسوب می‌شود، یکدست‌سازی اراضی اشغالی را پیگیری و تکمیل کند. حالا نقشه شوم تقسیم غزه و اشغال شمال این باریکه، که بدون شک، گام بعدی تمرکز برای اشغال جنوب غزه خواهد بود، به شکلی امتحان برخی کشورهای عربی هم هست که اگر همچنان ساکت و منفعل بمانند و شرایط مطلوب را برای صهیونیست‌ها فراهم کنند، این رژیم با فراغ بال بیشتری دیگر نقشه‌های اشغالگرانه خود در سرزمین‌های اسلامی و حتی برخی کشورهای عربی همسایه را هم دنبال خواهد کرد و آن زمان دیگر برای مقابله دیر خواهد شد.