کد خبر: 88809

«فرهیختگان» گزارش می‌دهد؛

حل مشکل پسماند جنگل‌های هیرکانی «ایز لودینگ»

شاید برای خیلی از ما نام مازندران تداعی‌کننده جنگل و دریا باشد. البته تصویر اشتباهی هم نیست اما این تصویر بیانگر تمام واقعیت و وضعیت مازندران هم نیست. از زخم‌های کهنه مازندران که بیشتر به‌عنوان کلاف سردرگم هم به‌حساب می‌آید، وضعیت رهاسازی پسماند و ایجاد شیرابه از پسماند رهاشده در دل جنگل‌های هیرکانی مازندران است.

زینب مرزوقی، خبرنگار گروه نقد‌روز: رهاسازی زباله در استان‌های شمالی، خصوصا مازندران معضلی قدیمی است و حالا خبر رسیده یکی از کلاف‌های سردرگم بازیافت پسماند در استان مازندران، حل شده است. عطاالله کاویان، مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان مازندران در گفت‌وگو با «فرهیختگان» درباره جزئیات خبر منتشرشده می‌گوید: «محل دپوی زباله در سوادکوه شمالی، یعنی شیرگاه؛ یک سابقه حدودا 40 ساله دارد. 40 سال است که در این محل زباله شهرستان سوادکوه شمالی دپو می‌شود. در تمام این سال‌ها، آن منطقه مجوز موقت از محیط‌زیست داشت و رفته‌رفته به محل دپوی زباله شهرستان سوادکوه شمالی تبدیل شده است. محیط‌زیست در تمام این سال‌ها اخطاریه‌های مختلفی ارسال و الزامات محیط‌زیستی را تذکر داده است، حتی در چندین مرحله علیه شهرداران شهر سوادکوه شمالی طرح شکایت کرده است. آخرین شکایتی که ما از شهردار شیرگاه داشتیم در کمتر از یک‌سال گذشته است. ما از شهردار شیرگاه به مراجع قضایی به‌دلیل تهدید علیه بهداشت عمومی و کم‌کاری و سهل‌انگاری نسبت به آن شکایت کرده‌ایم. متاسفانه با وجود پیگیری‌های قضایی اما دستگاه قضا رای مناسبی نداده و به‌نوعی شهردار را از پیگیری قضایی ما تبرئه کرده است.» کاویان توضیح می‌دهد که اداره کل محیط‌زیست مازندران، مجددا پس از تغییر شهردار اخطاریه‌های متعددی نسبت به این محل دفن ارسال کرد تا اینکه شکایت‌های مردمی منجر به ورود دستگاه قضا شد. البته مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان مازندران معتقد است که دستگاه قضا رای مناسبی برای شهردار در این مساله صادر نکرد. او می‌گوید: «آخرین وضعیت محل دفن زباله سوادکوه شمالی پیگیری کردم و متوجه شدم که بخشی از اقدامات برای بهبود وضعیت منطقه صورت گرفته است، ازجمله اینکه زباله‌های اطراف منطقه که در دل جنگل بود، به‌طور کامل جمع‌آوری و به محل دپوی زباله منتقل شده است. مکانی شبیه به حوضچه‌ای از شیرابه‌های جمع‌آوری‌شده در این منطقه در تمام این سال‌ها به‌وجود آمده بود. این محل بسیار خطرناک بود و خطر نفوذ به آب‌های زیرزمینی وجود داشت. همچنین خطر ورود انسان و دام هم وجود داشت. این محل با خاکریزی خشک شد. برای جمع‌آوری شیرابه‌های محل جمع‌آوری نیز یک لاگون حفر شده اما این کار به سرانجام نرسید و هنوز درحال انجام است. این لاگون با استفاده از ژئوتکستایل‌ها یا بتن، ضدآب و غیرقابل‌نفوذ شود تا شیرابه‌های محل را جذب کند و نگه دارد. این مرحله از کار درحال انجام است و به‌طور کامل هنوز انجام نشده است.»

ادامه مطلب را می‌توانید اینجا بخوانید.

مرتبط ها