سیدمهدی موسوی‌تبار، دبیر فرهیختگان آنلاین: درباره حذف تیم برنامه «به افق فلسطین» در همین مدت کوتاه بسیار نوشته‌اند و خواهند نوشت. ظاهر اتفاق به یک حادثه کمدی می‌ماند. فکر کنید یک مغازه که روزبه‌روز به ورشکستگی نزدیک می‌شود کالایی می‌آورد و مشتریان زیادی را جذب می‌کند و به‌یکباره تصمیم می‌گیرد با آنهایی که این کالا را برایش آورده‌اند و سود بالایی هم کسب کرده قطع ارتباط کند. تمام ویژگی‌های یک اتفاق کمدی را دارد. حتی پایان‌بندی آن شوکه‌کننده است. این کمدی رسانه‌ای اما یک کار بزرگ دیگر هم کرده و آن هم به اجماع رساندن اکثر اهالی رسانه با هر نگاه و رویکردی است. چنین حمایتی از یک گروه که سابقه کارشان به یک ماه هم نرسیده در سال‌های اخیر کم‌نظیر بوده است. چند واکنش از شنبه‌شب تا الان دیده‌اید که از این تصمیم رسانه ملی یا شبکه افق (واقعا کدام یک تصمیم نهایی را گرفته‌اند) حمایت کند؟
کدام بزنگاه مهم‌تر از این برهه که در سرتاسر جهان به حمایت از مردم فلسطین و غزه بیرون آمده‌اند و طشت رسوایی صهیونیسم از بام افتاده است؟ در این برهه و در کشوری که پیشقراول و پرچمدار حمایت از فلسطین و مقابله با اسرائیل بوده، باز هم سلایق شخصی و حتی سلایق سیاسی مانع از تداوم ساخت و پخش برنامه‌ای با موضوع فلسطین و غزه بشود؟ با همه تکذیب‌ها و حتی ماله‌کشی‌ها اما آنچه واقعیت دارد این است که نگاه متفاوت برنامه به افق فلسطین، مخاطبان را جذب کرد وگرنه برنامه‌های مشابه در همین روزها و در سال‌های اخیر به کرات ساخته شده و در خاطر کسی نمانده است. به افق فلسطین فارغ از اینکه نشان داد هنوز هم گروه یا افرادی هستند که زورشان از خواست مردم بیشتر است بیانگر این بود که بیننده تلویزیونی تشنه حرف متنوع و تازه است. اگر هدف غایی این برنامه، اتحاد مردم و نگاه‌های مختلف سیاسی درباره موضوع غزه بوده (است) که تقریبا موفق بود. نمی‌شود از طرفی شعار داد که همه گروه‌های سیاسی باید از فلسطین حمایت و از جنایت‌های صهیونیست‌ها اعلام انزجار کنند و بعد سهمی به آنها در رسانه ملی برای بیان نظرات‌شان داده نشود.
حذف تیم‌ حالا دیگر قبلی‌ به افق فلسطین، کتاب خودآموز نابودی یا افقی کردن رسانه را به خوبی کامل کرد. کتابی که در سال‌های اخیر از نیمه گذشته بود و با اتفاقات یکی دو روز اخیر به صفحات پایانی خودش نزدیک شد. اگر در هرجای دنیا بگویید یک برنامه با موضوع بین‌المللی و در شبکه‌ای مانند افق، مخاطبان زیادی جذب کرده، مورد تمجید یا حتی بررسی و پژوهش قرار می‌گیرد اما ظاهرا همه‌چیز اینجا متفاوت است. رسانه ملی که مدیر ارشدش از آنچه پیش آمده اظهار بی‌اطلاعی می‌کند و قول بررسی می‌دهد بدون مخاطب به دنبال چیست؟ مگر نه اینکه همین چندوقت پیش بود که مدیران سازمان اطلاع دادند که می‌خواهند از اشتباهاتی که در این دو سال کرده‌اند درس بگیرند و جبران کنند؟ این گوی و این میدان؛ اصلاح اشتباه را از همین برنامه به افق فلسطین شروع کنند.