وحیده علی‏میرزائی، پژوهشگر حوزه زن و خانواده: عامل تبعیض و فرهنگ خشونت علیه زنان و دختران در تمام جوامع وجود دارد اما با برافروخته شدن آتش جنگ و تعارضات مسلحانه، این موضوع بیش‏ از پیش تشدید می‏شود. این روزها انواع شرارت‏ها علیه مردم مظلوم به‏خصوص زنان، اعمال می‏شود. سرکوب شدید اعتراضات مردمی به‏ویژه علیه زنان مسلمان از طریق به‏کارگیری اهرم‏های خشونت چون کشتار، ضرب‏‌وشتم، بازداشت، ربایش، شکنجه و تجاوزات، آشکارا صورت می‏گیرد. زنان مقاومت، علاوه‏بر اینکه شاهد قتل و مجروحیت پدر و همسر و فرزندان خود هستند، به‏طرز تأسف‏آوری تهدید می‏شوند. از آنجایی که زنان در بیداری اسلامی اثرگذاری زیادی داشته‏اند، دیکتاتورها با هجوم به آنان قصد دارند قیام آنها را تضعیف کنند. در حال حاضر شاهد پایمال شدن حقوق انسانی زنان هستیم. اسرائیل غاصب قصد دارد با تهدید عفت و حریم زنان بتواند بیداری اسلامی را در نطفه خفه کند. رفتار وحشیانه دولت‏های دستنشانده با زنان وکودکان و نقض گسترده حقوق آنها این سوال را نزد تحلیلگران و صاحب‏نظران مطرح کرده که چرا نهادهای حامی حقوق بشر در مقابل این جنایات، اقدامی جدی انجام نمی‏دهند؟ درحالی‌که می‏دانیم در بسیاری از اسناد بین‏المللی، از تاثیرات مضاعف خشونت‏ها و جنگ‏ها بر زنان و کودکان سخن رفته است و ازجمله اسناد بین‏المللی‌ای که در رابطه با خشونت‏هایی که در طول بازداشت زنان یا در زمان درگیری‏های مسلحانه ‌بین‏المللی به‏کار گرفته می‏شود، کنوانسیون منع و مجازات کشتار دسته‏جمعی است. مطابق این کنوانسیون، اشخاصی که مرتکب این اعمال وحشیانه می‏شوند، اعم از اینکه اعضای حکومت یا مستخدمان دولت یا اشخاص عادی باشند، مجازات خواهند شد. کنوانسیون ژنوساید، تجاوز جنسی را جنایت علیه بشریت دانسته و آن را ممنوع اعلام کرده است. محافظت از صلح جهانی و امنیت بین‏المللی وظیفه مهمی است که در منشور سازمان ملل به آن اشاره شده است اما با وجود تعداد زیادی کنوانسیون و پروتکل و... زنان زیادی در طول درگیری‏ها، به طرق مختلف جان و زندگی و موجودیت خویش را از دست می‏دهند و در حال حاضر نقض مسلم این اصل را در کشورهای منطقه، علیه زنان فلسطینی شاهد هستیم اما نهادها، سازمان‏ها و مجامع بین‌‏المللی و حتی تمامی کسانی که فریاد احقاق حقوق زنان و کودکان را سر می‏دهند و همیشه در صف اول دعاوی حقوقی زنان هستند، در مقابل متجاوزان به اصول اساسی حقوق بشر، سکوت اختیار کرده‏اند. سال‌ها جمهوری اسلامی مدعی بوده و امروز نیز مدعی است که این شعارهای حقوق بشر، شعارهای توخالی است که توسط سازمان‌های بین‌المللی برای احقاق اهداف سیاسی خودشان مطرح می‌شود و امروز به‏خوبی واقعیت این ادعا مشخص شده است. شهادت مظلومانه کودکان بی‌گناه فلسطینی واقعیت اهداف سازمان‌های بین‌المللی را به‏خوبی نمایان کرده است. حالا گنبد آهنین رسانه‌های غرب کنار زده شده و فریاد طرفداری از مظلوم در دل کشورهای استکبار بلند شده است. کدام قدرت در عالم می‌توانست مشروعیت سیاسی این مستکبران و سست بودن خانه عنکبوت آنها را به‏ شایستگی نشان دهد؟ امروزه در هرجای عالم، هر انسانی فارغ از مذهب و آیین، اگر وجدان بیداری داشته باشد از مردم فلسطین دفاع می‌کند. شهادت مظلومانه کودکان فلسطینی محکی برای صداقت سازمان‌های بین‌المللی و کشورهای مختلف در عرصه حقوق بشر است. سال گذشته شاهد بودیم همین کشورها با عنوان حقوق بشر و دفاع از حقوق زن چه اتفاقات نامبارکی در کشور ما رقم زدند. رسوایی استکبار را باید در قدرت مقتدرانه شهدای مظلوم فلسطین دید. این سنت الهی است که برای برملا کردن بدترین پلیدی‌ها، کودکان مأمور شده‌اند تا چشم‌ها را باز کنند. کودکان فلسطینی با خون خود ثابت کردند برای عدالت نباید منتظر سازمان‌های بین‌المللی بود، بلکه باید خود جریان مقاومت را تقویت کنند. خون کودکان مظلوم فلسطینی است که مقتدرانه تحولات را رقم می‌زند. این خون به‏زودی به نیلی تبدیل خواهد شد که فرعون‌ها را در خود غرق خواهد کرد. امروز یک وفاق جهانی در میان مسلمانان علیه استکبار شکل گرفته است و کشورهایی که درصدد عادی‌سازی روابط بودند نیز امروز کنار کشیده‌اند. همدلی و وحدت می‌تواند در عرصه‌های بین‌المللی و منطقه‌ای و حتی داخل کشورها موثر باشد. اینکه رهبر معظم انقلاب فرمودند: «این شکستی غیرقابل ترمیم بود» به این دلیل است که شکست دشمن یعنی از بین رفتن آبروی سیاسی آنها. از دست رفتن مشروعیت سیاسی‌ این رژیم جعلی، نابودی کامل آن را نزدیک‌تر می‌کند اما نهادهای بین‌المللی واکنشی جدی علیه اقدامات رژیم‌صهیونیستی نشان ندادند و به وظایف خود به خوبی عمل نکردند. حتی آمریکای مستکبر، رژیم‌صهیونیستی را از لحاظ تسلیحات نظامی تجهیز می‌کند تا علیه مردم مظلوم فلسطین به کار گرفته شود. دنیای بی‌رحم چشم خود را روی بزرگ‌ترین جنایت‌های سیستماتیک تاریخ و خشن‌ترین فجایع بشری، آن هم از سوی کسانی که مدعی هستند به صورت تاریخی مورد ظلم قرار گرفته‌اند، بسته است. فاجعه غزه در صدر اخبار رسانه‌های دنیا و در صدر اخبار دنیای استکبار قرار گرفته است اما دنیای استکبار نمی‌خواهد اخبار فاجعه غزه آن‌طور که در واقعیت اتفاق می‌افتد، منعکس شود. بیش از دو میلیون انسان، زن، کودک، کوچک و بزرگ در قرن ۲۱ چیزی برای خوردن ندارند و از آب دریا برای آشامیدن استفاده می‌کنند! آنها هدف بمباران جانیانی قرار گرفته‌اند که تاریخ فقط مانند خود آنها را دیده است. مدعیان حقوق بشر کجا هستند؟ این جنگ دیر یا زود به اتمام خواهد رسید اما باید دید انسان‌های آزاده و جریانات سیاسی در سطح دنیا در زمان وقوع چنین بحران‌هایی در کجا ایستاده‌اند؛ چراکه این فاجعه، یک مولفه هویتی و آزمونی برای فلسفه وجودی و وجدان اخلاقی است. رسانه‌های بیگانه از جمله بی‌‏بی‏‌سی و اینترنشنال و حتی داعیان حقوق زن هیچ واکنشی نسبت به جنایات صهیونیست‌ها نشان نمی‌دهند و در مقابل این جنایات سکوت کرده‌اند. سال گذشته در ایران شاهد بودیم برخی از ورزشکاران، بازیگران، سلبریتی‌ها و دانشجونماها به‏علت مرگ یک زن چندین ماه کشور را به آشوب کشاندند.
باید پرسید اینها حالا کجا هستند؟ آنها که از مرگ یک انسان برافروخته می‌شوند، حال نیز باید بابت مرگ بیش از ۱۵۰۰ زن و کودک فلسطینی موضع‌گیری کنند. اکنون مدعیان آزادی و زندگی کجا ایستاده‌اند؟ چرا صدایی از آنها شنیده نمی‌شود؟ چرا هیچ‌گونه احساس انزجار و تنفری از سوی این مدعیان شنیده نمی‌شود؟ این افراد با سکوت خود در مقابل وحشی‌گری‌های رژیم‌صهیونیستی علیه مردم فلسطین نشان دادند مشکل اصلی‌‏شان با اصل جمهوری اسلامی است و مساله آنها دفاع از زن و زندگی و آزادی نیست.