یگانه عصاری، خبرنگار: اگرچه به سبب مدال ارزشمند دوره قبل تیم ملی واترپلو ایران در بازی‌های آسیایی جاکارتا، این‌بار هم منتظر بازگشت ملی‌پوشان ایران با مدال بازی‌های هانگژو بودیم اما این اتفاق نیفتاد و تیم ملی واترپلوی ایران علی‌رغم تمام شایستگی‌ها و بازی‌های خوب نتوانست مدال دوره قبل را تکرار کند. اما از حدود پنج سال گذشته و با وجود کسب مدال چقدر مسئولان ورزشی به این رشته رسیدگی کردند و امکانات و توجه به این رشته و بازیکنانش بیشتر شد؟ امیرحسین رهبر، بازیکن تیم ملی واترپلو در گفت‌وگو با «فرهیختگان» به این سوال و سایر پرسش‌های مطرح شده پاسخ داد.
بازی‌های هانگژو به اتمام رسید و تیم ملی برخلاف دوره قبل موفق به کسب مدال نشد. امسال چه اتفاقی افتاد که موفق به کسب مدال نشدیم؟
بله، متاسفانه علی‌رغم اینکه شایسته مدال بودیم، نشد مدال بگیریم. اگر بخواهم بگویم چه اتفاقی در بازی آخر افتاد، خیلی خوب بازی کردیم. یک‌سری بی‌دقتی در تمام‌کنندگی داشتیم که متاسفانه توپ‌ها گل نشد و به ضربات پنالتی رسیدیم علی‌رغم اینکه می‌توانستیم در حین بازی هم ببریم. مدال نگرفتن دلایل بسیاری دارد. بعد از مدالی که در جاکارتا گرفتیم به کرونا خوردیم و خیلی از برنامه‌های ما عقب افتاد. قزاقستان که یکی از مهم‌ترین رقبای ماست به مسابقات جهانی رفت و در تورنمنت‌های زیادی شرکت کرد. آن‌طور که من می‌دانم دیگر رقیب ما چین هم قبل از بازی‌های آسیایی پنج ماه در کل اروپا اردو داشت. دلایل خیلی زیاد است.
با علم به این شرایط چقدر از تیم ملی انتظار کسب مدال داشتید؟
قطعا انتظار مدال داشتیم و منتظر بودیم که در فینال بازی کنیم. ما به غیر از انتظار داشتن، شایسته مدال هم بودیم. اگر بازی‌ها را دیده باشید، ما از چین جلو بودیم ولی بازی از دست‌مان در‌رفت و متاسفانه اختلاف زیاد شد. در بازی با قزاقستان هم که گفتم چه اتفاقی افتاد. بازی با ژاپن هم علی‌رغم بازی خوب‌مان، با نتیجه‌ای قابل قبول بازی را باختیم. قبل از بازی‌های جاکارتا و کسب مدال ما، آسیا سه‌قطبی بود ولی با بازگشت آقای چیریچ، واترپلو چهار‌قطبی شد و کشور ایران هم جزء کشورهای مدال‌آور شد.
سخت‌ترین رقیب‌تان در هانگژو کدام تیم بود؟
همین سه تیم؛ چین، ژاپن و قزاقستان.
تیم‌هایی که نام بردید از نظر تکنیکی و فنی از ما جلوتر هستند یا فقط امکانات؟ ما چقدر از آنها عقب‌تر هستیم؟
ژاپن در ورزش در‌حال پیشی گرفتن از کل دنیاست و اختلاف‌مان خیلی زیاد است. رقبای اصلی ما چین و قزاقستان هستند. نمی‌توانیم بگوییم که از این کشورها عقب‌تر هستیم، با آنها به‌لحاظ فنی و تکنیکی برابریم ولی به‌لحاظ تکنولوژی و امکانات از آنها عقب‌تر هستیم. همچنین به‌لحاظ اقتصادی و برگزاری اردوها و هر آن چیزی که به امکانات مربوط است، واقعا از آنها عقب‌تر هستیم.
دوره قبل که مدال‌آور هم بودید، چقدر امکانات و توجه به رشته شما بیشتر شد؟
دوره قبل که مدال آوردیم به اوضاع بد اقتصادی کشور خوردیم به‌همین‌خاطر آن زمان اگرچه به ما وعده پاداش سکه داده بودند، با پرداخت ریالی ماجرا را تمام کردند! قراردادهای ما آن سال تکان عجیبی نخورد، البته سال‌های بعد بهتر شد. فروردین‌ماه امسال یک طلسم 28ساله شکسته شد و تیم ملی موفق به کسب مدال نقره آسیایی شد، اما در این چهار یا پنج سال اتفاق خیلی مهمی به‌لحاظ امکانات برای واترپلوی ایران نیفتاد ولی به‌نظر من در این پنج سال می‌شد کارهای خیلی بهتری کرد و می‌توانستیم خیلی جلوتر از چیزی که الان هستیم، باشیم.
بازی‌ها و مسابقات بعدی‌تان چیست؟
درباره بازی‌های ملی هنوز خبری ندارم ولی مسابقات بعدی ما بازی‌های لیگ است که از یک ماه دیگر شروع می‌شود.
بعد از بازگشت از بازی‌های آسیایی صحبتی با مسئولان ندارید؟
بارها گفته‌ام که ورزش واترپلو خیلی غریب است، اگر مسئولان بتوانند مانند همین بازی‌های آسیایی حداقل هفته‌ای یکبار یا دو هفته یکبار بازی‌های لیگ برتر و بازی‌های ملی را نشان دهند و پخش زنده داشته باشیم، هم برای بازیکنان انگیزه‌ای مضاعف خواهد شد و هم برای نوجوانان و افرادی که به این ورزش علاقه‌مند هستند. هیچ وقت نگفتم و نمی‌گویم که به اندازه دیگر ورزش‌ها به ما رسیدگی کنند و پول و پاداش دهند، چون واقعا از اینکه بگویم تبعیض قائل نباشید خسته شده‌ام!