روح‌الله قاسمیان، عضو هیات‌علمی دانشگاه: نخست‌وزیر رژیم اشغالگر قدس روزهای سخت و طاقت‌فرسایی را سپری می‌کند و تلاش وی برای روایتگری معکوس از آنچه در اراضی اشغالی می‌گذرد با شکست مواجه شده است. طی روزهای اخیر بسیاری از تحلیلگران و استراتژیست‌های صهیونیست، نقش وی را در غافلگیری تاریخی تل‌آویو پررنگ و غیرقابل انکار قلمداد کرده‌اند. نشریه هاآرتص، پیش‌فرض‌های نادرست ذهنی و امنیتی نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی را عامل اصلی محاسبات پرریسک و جبران‌ناپذیر وی در قبال نوار غزه و کرانه باختری دانسته است.
سامی کوهن، مدیر تحقیق در مرکز تحقیقات بین‌المللی مدرسه عالی علوم سیاسی پاریس در مطلبی در روزنامه لوموند شکست اطلاعاتی و میدانی سنگین صهیونیست‌ها در مواجهه با حماس را انعکاس شکست راهبردی تل‌آویو دانسته که مسبب اصلی آن کسی جز شخص بنیامین نتانیاهو و البته انتخاب‌های سیاسی او نیست. اکنون، نتانیاهو از یک سو تلاش می‌کند با اتکا به رسانه‌های غربی و شبکه‌های تبلیغاتی گسترده‌ای که در اختیار صهیونیست‌هاست، توصیف نامتوازن و دروغینی از صحنه نبرد ارائه دهد اما چینش دو پیش‌فرض ثابت در سطح منطقه‌ای و جهانی، بازی تبلیغاتی نتانیاهو و همراهانش را با بحران مواجه کرده است؛ نخست اینکه حتی محافل امنیتی رژیم اشغالگر قدس نیز نسبت به شکست عملیاتی، اطلاعاتی و میدانی تل‌آویو در عملیات طوفان الاقصی اذعان کرده‌اند. دوم اینکه با توجه به جنایات مکرر رژیم‌صهیونیستی علیه ساکنان غزه و سوء‌سابقه آنها در یهودی‌سازی قدس و شهرک‌سازی‌های غیر قانونی، مظلوم‌نمایی صهیونیست‌ها راه به جایی نمی‌برد. تجمیع این دو مولفه، آینده تاریک و رو به زوالی را برای تل‌آویو رقم زده است. در این معادله، دیگر نمی‌توان از ظهور و بروز احزاب و جریانات سیاسی در اراضی اشغالی (به مثابه راه‌حل صهیونیست‌ها برای‌گذار از بحران) سخن گفت زیرا جنس بحران‌های ایجادشده در رژیم‌صهیونیستی، کاملا زیربنایی و معطوف به اضمحلال بنیان‌ها و ثوابت راهبردی در این رژیم نامشروع تلقی می‌گردد. به عبارت بهتر، ما با بحرانی روبنایی یا سیاسی در اراضی اشغالی یا زورآزمایی دو حزب یا جریان خاص در تل‌آویو مواجه نیستیم، بلکه با مجادله‌ای روبه‌رو هستیم که موجودیت و مناسبات کلان قدرت در رژیم‌صهیونیستی را به چالش کشیده است.
تنفس مصنوعی لابی‌های سیاسی و رسانه‌ای غرب به کابینه چندتکه نتانیاهو یا حتی مخالفان وی (افرادی مانند گانتز و لیبرمن) نیز نمی‌تواند منجر به نجات نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی و دیگر سیاستمداران این رژیم منحوس شود. شکست مطلق، تنها گزاره‌ای است که مصادیق آن ظهور و بروز کاملی در اراضی اشغالی پیدا کرده و در آینده نیز شاهد تکثیر و تکثر این نمادها خواهیم بود.