سیدمهدی موسوی‌تبار، دبیر فرهیختگان آنلاین: درباره هادی عامل و گزارش‌های خاصش بسیار نوشته‌اند و نوشته‌ایم. همین چند روز پیش در «فرهیختگان» مطلبی با عنوان «عامل وطن؛ رفیق ملت و غمخوار قهرمان» منتشر شد. اسم هادی عامل با هر رقابت کشتی داخلی و خارجی گره خورده و با برگزاری هر رقابت، بر میزان محبوبیت وی اضافه می‌شود و از میزان حضور ذهن و تسلطش هم چیزی کم نمی‌شود. او را حالا دیگر صرفا با «خداقوت پهلوان» و «خسته نباشی دلاور» نمی‌شناسند. پای گزارش‌هایش امضای خودش را می‌زند و امضایش ویژگی‌هایی دارد که خاص و البته ماندگار شده است. عامل برای دیده و شنیده شدن گزارش نمی‌کند، او اراده نمی‌کند که در گزارشش فلان مدیر یا کشتی‌گیر را ضایع یا تحقیر کند. از یک طرف حواسش به غرور ملی هست و از طرف دیگر شکست‌های کشتی‌گیران را توجیه نمی‌کند و آن را گردن داور و میزبانی و... نمی‌اندازد. عامل شاید نماد گزارشگری ایران نباشد اما حتما در تاریخ گزارش ورزشی ایران و به‌طور خاص کشتی، یک نام فراموش‌نشدنی است. با او که تازه به ایران برگشته بود صحبت کردیم و با وجود خستگی، بدون اداهای مرسوم برخی از چهره‌های مشهور، پاسخگوی سوالات ما بود. بخش‌هایی از این گفت‌وگو را می‌خوانید.
* من موقعیت‌های زیادی داشته‌ام که در ایران زندگی نکنم اما چون عاشق ایران هستم، اینجا مانده‌ام و معتقدم ما باید ایران را بسازیم.
*نمی‌شود برای بیان احساس برنامه‌ریزی کرد. باید احساس را به مردم نشان داد تا آن را حس کنند. نمی‌شود ادا درآورد، چون مردم می‌فهمند.
*می‌توانستیم در مسابقات از این هم بهتر باشیم. ما 95 درصد خوب هستیم، باید برویم عیب‌هایمان را برطرف کنیم.
*ما باید عیب‌مان در بحث‌های روانی مثلا عدم‌خودباوری را پیدا کنیم.
* خودم کشتی‌گیر بودم و رویاها و آرزوهایی داشتم که بروم قهرمان المپیک شوم اما دستم شکست و نشد.
* رابطه ما با مردم دوطرفه است. به همین دلیل من همیشه انرژی و‌انگیزه دارم، چون انرژی‌ام را هم از مردم می‌گیرم.
*تریبون برای من مقدس است و من نباید مشکلم با آقای فلان را از تریبونی که خدا به من هدیه داده بیان کنم. نباید خدای‌ناکرده از این تریبون سوء‌استفاده کنم و من به این مساله باور دارم.
برای خواندن متن کامل گفت‌وگو اینجا را بخوانید.