سوالات مشخصی درباره فاجعه طزره وجود دارد. چرا مدیر معدن برغم نشت گاز در شیفت صبح کارگران را مجبور به پایین رفتن کرده؟ چرا بازرس ایمنی در بعدازظهر ابتدا تونل را چک نکرده؟ چرا در ابتدا به دروغ به معدنچی‌ها گفته شده ریزش انفاق افتاده؟ چرا کپسول‌های نجات خالی و خراب بوده؟ چرا حتی برزنت برای تخلیه گاز همراه نبوده؟ چرا دستگاه گازسنج اینقدر قدیمی و فرسوده است؟
سوالات فراوان این شبهه را به وجود می‌اورد که مرگ شش معدنچی با قصور یا اشتباه مدیریت بوده. در چنین شرایطی کمترین خواست معدنچی‌ها تشکیل کمیته حقیقت یاب است. اما چگونه است که هنوز چند ساعتی از ماجرا نگذشته وزیر کشور با یقین در جمع کارگران میگوید معدن مشکل ایمنی نداشته و «حادثه غیرقابل پیش بینی بوده». مگر وزیر کشور اطلاعات فنی دارد؟ اصلا هنوز پزشک قانونی دلیل مرگ را اعلام نکرده و بازرس کار گزارش خود را ننوشته وزیر کشور بر چه اساسی دخالت می‌کند؟ دخالتی که باعث شده کارگران و خانواده ها جرات نکنند راحت با رسانه ها صحبت کنند.
گفتگوی اسماعیل محمدولی با برادران قربانعلی کمالی از معدنچی‌های کشته شده در طزره: