حسین مظاهری: در این مطالعه، با استفاده از مدلی که رابطه میان آلاینده‌های PM2.5 و سطوح مقاومت آنتی‌بیوتیکی در 166 کشور را در طی یک دوره زمانی 18 ساله بررسی کرد، محققان دریافتند که با افزایش آلودگی هوا، سطح مقاومت آنتی‌بیوتیکی نیز افزایش می‌یابد.

منابع آلودگی هوا به نام PM۲.۵ شامل فرآیندهای صنعتی، حمل‌ونقل جاده‌ای و زغال‌سنگ خانگی و سوزاندن چوب است. حدود ۷.۳ میلیارد نفر در سراسر جهان مستقیماً در معرض میانگین سالانه میزان ناایمن PM۲.۵ قرار دارند. محققان خاطرنشان کردند که حدود ۸۰ درصد از این افراد در کشورهای با درآمد کم و متوسط زندگی می‌کنند.

آن‌ها دریافتند که مقاومت آنتی‌بیوتیکی همراه با آلاینده PM۲.۵ افزایش می‌یابد. هر ۱ درصد افزایش آلودگی هوا با افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی بین ۰.۵ تا ۱.۹ درصد بر اساس عامل بیماری‌زا مرتبط بود. این ارتباط باگذشت زمان، با تغییرات در سطوح PM۲.۵ که منجر به افزایش بیشتر مقاومت آنتی‌بیوتیکی در سال‌های اخیر شد، تقویت شد.
برای این مطالعه، نویسندگان از داده‌های ۱۱۶ کشور از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸ استفاده کردند. این تجزیه‌وتحلیل شامل داده‌های بیش از ۱۱.۵ میلیون تست آزمایشی بود که ۹ پاتوژن باکتریایی و ۴۳ نوع آنتی‌بیوتیک را پوشش می‌داد.