علی راهداری، خبرنگار: شاید تا همین چند سال قبل، فوتبال بانوان حتی در قلب اروپا هم سوژه شوخی و طعنه به حساب می‌آمد اما حالا به نظر می‌رسد همه چیز آن‌چنان تغییر کرده که خیلی از هواداران فوتبال، نمی‌توانند دیدارهای مهم فوتبال بانوان را به هیچ قیمتی از دست بدهند. فصل گذشته وقتی مردم شهر بارسلونا ورزشگاه نیوکمپ را برای تماشای بازی تیم بانوان پر کردند، واضح بود که مرزها چقدر جلو آمده‌اند و فوتبال زنان، چه اهمیتی پیدا کرده است. برگزاری این دوره باشکوه از جام جهانی زنان نیز، با همیشه تفاوت داشت. فاصله نزدیک تیم‌ها، نمایش‌های تاکتیکی، گل‌های تماشایی و رقابت‌های جذاب، خاص‌ترین دوره جام جهانی بانوان را رقم زد. دوره‌ای که سرانجام با قهرمانی اسپانیا به پایان رسید.
قرار نیست فوتبال بانوان، یک‌شبه به محبوبیت فوتبال مردان برسد اما مسیری که زن‌ها در فوتبال طی کرده‌اند، تحسین‌برانگیز به نظر می‌رسد. برگزاری نبردهایی با این کیفیت روبروی سکوهای پر، تا دیروز یک رویای دست‌نیافتنی بود. در نهایت، یک مربی مرد قهرمان رقابت‌های جام جهانی شد اما چه چیزی مهم‌تر از آن‌که یک مربی زن از دل همین تورنمنت، گزینه سرمربیگری آینده تیم مردان انگلیس شده است؟ چه چیزی مهم‌تر از اینکه اتحادیه فوتبال انگلیس، دیگر تنها به جذب مربیان مرد فکر نمی‌کرد و فارغ از ملیت یا جنسیت، به دنبال بهترین انتخاب است؟ آینده فوتبال بانوان، همین امروز رقم می‌خورد. فوتبالی که با برداشتن هر قدم، موانع زیادی را از مسیرش کنار می‌زند.
اینکه رئیس فدراسیون فوتبال ایران هم امروز در ورزشگاه حضور داشت، اهمیت فراوان چنین مسابقه‌ای را نشان می‌دهد. کاش این حضور، مهدی تاج را برای حمایت بیشتر از فوتبال بانوان در ایران، مجاب کند. جای ایران در چنین تورنمنتی، کاملا خالی به نظر می‌رسید. تردیدی وجود ندارد که اگر پسران ایرانی توانسته‌اند در جام جهانی بدرخشند، دختران ایرانی نیز قادر به انجام این کار خواهند بود. برای رسیدن به این مرحله اما به یک برنامه‌ریزی مدون، طولانی و متوقف‌نشدنی نیاز داریم. فوتبال بانوان در ایران، نیازمند حمایت جدی است تا فاصله ما با بهترین تیم‌های دنیا هر روز بیشتر نشود. راستی از زیرساخت ورزشگاه‌ها برای حضور بانوان چه خبر؟