«فرهیختگان»برای بررسی لایحه حجاب و عفاف از منظر جامعه شناختی سراغ ابراهیم فیاض،استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران رفته است. گزیده صحبتهای او را در ادامه می‌خوانید:
*برهنگی‌ای که غرب در جهان به وجود آورد، قبلش نبود. جایی که متدینان برهنگی را به‌صورت گسترده ایجاد کردند، غربی‌ها بودند که با تحول کلامی در دین این کار را کردند.
* برهنگی مبنایش اومانیسم است؛ اومانیسمی که در ایران هم اجرا شده سبب شده که دچار نوعی برهنگی شده‌ایم.
*یک نکته این است که حجاب از باب زیبایی‌شناسی و لباس است. اگر در جامعه زن و مرد با یکدیگر رابطه نداشته باشند، نکته اولش این است که زیبایی‌ها از بین می‌رود. برهنگی نوعی زیبایی نیست. حجاب این است که زیبایی به وجود می‌آید.
*سیاستگذاری برای حجاب باید حول محور تقویت خانواده باشد، برای تقویت خانواده هم باید الزامات آن مانند مسکن و شرایط ازدواج و... فراهم شود، برای حجاب ابتدا باید زیربنا را درست کنیم.
*حالا ما دو کار داریم؛ حقوق کیفری داشته باشیم یا حقوق غنیمتی؟ طالبان الان حقوق کیفری دارد که شلاق می‌زند و... مقابل آن اگر جریمه وضع کنیم، غنیمت خواهد شد.
*قانونگذاری که این قانون را وضع کرده با مشاهده و تحقیق میدانی‌ای که از جامعه داشته، فرض را بر این گرفته که بی‌حجاب‌ها بیشتر در شمال شهر تهران یا مرکز شهر دیده می‌شوند و این‌طور نتیجه گرفته پولدارها که متاثر از فرهنگ غرب هستند بی‌حجابند وگرنه در جنوب شهر یا مناطق کمتربرخوردار این بی‌حجابی را نمی‌بینیم.
*من لایحه را کامل بررسی نکرده‌ام، لفظ دقیق آن حقوق غرامتی غالب است، نه کیفری. ما در حقوق اسلامی هم این مورد را داریم که ابتدا غرامتی است و بعد کیفری.
برای خواندن متن کامل گفت و گو اینجا را بخوانید.