کد خبر: 82727

محمدجواد اسدی، کارگردان «ملاقات با حسین» و فصل‌های پیشین «با حسین حرف بزن» در گفت‌وگو با «فرهیختگان»:

برنامه‌مان فقط برای مذهبی‌ها نیست

از آن جنس برنامه‌هایی است که بعد از هشت سال اجرا، دیگر هویت و شخصیت مستقل خودش را پیدا کرده و فرقی هم نمی‌کند نامش را «با حسین حرف بزن» بگذارند یا «ملاقات با حسین».

عاطفه جعفری، خبرنگار گروه فرهنگ:از آن جنس برنامه‌هایی است که بعد از هشت سال اجرا، دیگر هویت و شخصیت مستقل خودش را پیدا کرده و فرقی هم نمی‌کند نامش را «با حسین حرف بزن» بگذارند یا «ملاقات با حسین». مخاطبی که روبه‌روی قاب تلویزیون نشسته، در لحظه‌های این گفت‌وگو، مثل همان میهمانی می‌شود که روی آن صندلی سفید وسط قاب نشسته است، گویی که خودش به دوربین زل زده و حرف‌هایش را هم میهمان به زبان می‌آورد؛ حرف‌های دلی از یک ارتباط عاطفی با امام حسین(ع).
محرم امسال تیم تولید «با حسین حرف بزن»، بعد از چندین سال حضور مستمر از تلویزیون به شبکه نمایش خانگی کوچ کردند. ظاهرا فقط نام برنامه در تلویزیون مانده و فصل نهم آن هم با تیم جدید در محرم امسال تولید و پخش شده است. حالا تیمی هم که به فیلیمو کوچ کرده، برنامه دیگری بر همان سیاق سابق می سازد به نام «ملاقات با حسین»! برای اینکه ببینیم چه اتفاقی افتاده و دلیل این کوچ اجباری چیست به سراغ محمدجواد اسدی، کارگردان «ملاقات با حسین» و فصل‌های پیشین «با حسین حرف بزن» رفتیم. او توضیحاتی در این باره داده که البته یک طرف ماجرا است و «فرهیختگان» این فرصت را برای مدیران تلویزیون فراهم می‌کند تا توضیحات خودشان را در این موضوع بدهند. این مصاحبه فارغ از بخش‌های جنجالی‌اش، حرف‌هایی هم از شیوه برنامه‌سازی مذهبی دارد و اینکه چگونه می‌توان برنامه‌ای ساخت که مثل آیین‌های عاشورایی ما برای عموم مردم باشد و مخاطبان وسیع پای آن برنامه، از ارتباط دلی‌شان با امام حسین‌(ع) بگویند.

* سختی‌های تولید همان سختی‌های قبل است و شاید یک‌سری دردسرهای جدید هم اضافه شود. احتیاط‌ها نیز وجود دارد. شاید تفاوت کوچک در تولید این باشد که خط قرمزها کمتر است و سختگیری‌هایی که سازمان انجام می‌داد را ندارند. تلاش ما این بود خیلی از آن طرف بام نیفتیم. با این حال همین تغییر فضای پخش، روی نگاه میهمان‌های برنامه هم تاثیر داشت. خیلی از کسانی که قبلا تلویزیون نمی‌آمدند الان می‌گویند ما را به برنامه دعوت کنید، می‌آییم.

*ما هیچ‌گاه نظرات تحمیلی را قبول نکردیم. به‌جز یک مورد که سال گذشته به ما تحمیل شد، خط قرمزها را رد نکردیم.

*حرف ما این بود که ما تنها برنامه تلویزیونی هستیم که همه کامنت‌ها و دایرکت‌ها را می‌خوانیم و پاسخ می‌دهیم. هر کس‌ گفته من می‌خواهم به برنامه شما بیایم و شرکت کنم یک لیست‌ تهیه کردیم و نگاه نکردیم چند فالوور در شبکه اجتماعی خودش دارد یا چه کسی یا از کجاست.اسم و شماره تماس و مشخصات و عکس را خواستیم. اینها را لیست کردیم و خیلی از میهمانان ما از این لیست دعوت می‌شوند. برنامه برای مخاطب است و برای ما نیست. خیلی‌ها می‌گویند این‌طور درنمی‌آید. میهمانی داشتیم که با شوق و حرارت دوست داشته بیاید و ما نیز گفتیم بفرمایید. آمده و سوالات ما را با بله و خیر جواب داده. استرس داشته و بعد هدیه او را دادیم و همان ماشینی که بقیه میهمانان را می‌رساند ایشان را نیز رسانده است. برنامه او را استفاده نکردیم اما دعوتش کردیم و برنامه را ضبط کردیم. یکی از میهمانان برنامه می‌گفت من فکر نمی‌کردم شما دعوت کنید و فکر می‌کردم من را سر کار گذاشته‌اید که گفتید دعوت می‌کنیم....ادامه گفتگو

 

مرتبط ها