سعیده کریمی، خبرنگار:بی‌شک هیچ فردی نه برای آسیب به محیط‌زیست و نه برای کمک به آن صبح‌ها از خواب بیدار نمی‌شود! مردم بلند می‌شوند، زندگی را پی می‌گیرند و برای رفع نیازهایشان تلاش می‌کنند. تعدادی از افراد در برخی نقاط جهان نظیر کشورهای پیشرفته در این مسیر کار، سختی در پیش ندارند و اکثر منابع در اختیار آنها قرار دارد و برخی دیگر نیز برای رفع نیازهای اولیه خود، دچار سختی می‌شوند. در این شرایط عدم تقسیم عادلانه منابع، آینده همه ما و فرزندان‌مان، به رفتارمان درحال حاضر، نحوه انتخاب‌هایمان برای زندگی و کار به‌عنوان مصرف‌کننده بستگی دارد. اینکه چگونه خانه‌هایمان را اداره می‌کنیم، چه غذایی می‌خوریم، چه چیزی می‌خریم، چگونه از خود مراقبت می‌کنیم یا نتیجه فعالیت‌های روزمره ما چه اثری بر محیط‌زیست دارد موضوعی است که شاید لازم باشد بیشتر به آن فکر کنیم.
پسماند تهران؛ از معضل انباشت در واحد سطح تا سطح بالای سمی بودن:طبق گزارش بانک جهانی و با توجه به ویژگی‌ها و شاخص‌های تعریف‌شده برای دسته‌بندی کشورها، میزان سرانه تولید پسماند در کشور ما نسبت به سایر کشورهای با درآمد یکسان به هم نزدیک بوده و حتی پایین‌تر هم هست. این میزان به‌طور متوسط در کشور حدود 600 گرم در روز بوده و در کشورهای مشابه ایران نزدیک به 700 گرم در روز است. میزان سرانه تولید پسماند در شهر تهران به‌عنوان پایتخت کشور هم، نزدیک به 750 گرم در روز است. این موضوع نشان می‌دهد که معضل اصلی در این بخش، میزان تولید نیست بلکه با توجه به تمرکز جمعیت در واحد سطح در کشور، ما با معضل انباشت پسماند علی‌رغم سرانه کم مواجه هستیم.
متن کامل را اینجا بخوانید.