میگویند جامعه ایرانی شاد نیست. برنامه برای سوگواری هست اما کمتر به شادی توجه میشود. آیا شادی جمعی نیاز یک جامعه محسوب میشود؟ یا برنامهای مانند میهمانی غدیر که امسال برای دومینبار برپا شد میتواند نمونه نقضی بر این ادعا باشد؟ برای رسیدن به پاسخهای صحیح درباره این پرسشها، لزوم شادی در جامعه و مصداقهایی که میتواند این نشاط اجتماعی را گسترش دهد، سراغ کارشناسان مختلف رفتیم و نظر آنها را جویا شدیم. امانالله قرائیمقدم جامعهشناس، حسین جلالی نماینده مردم رفسنجان و عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی و حمید بهمنی کارگردان سینما از کارشناسانی بودند که در این رابطه صحبت کردند.
*امانالله قرائیمقدم، جامعهشناس با تاکید بر اینکه عوامل شادیآفرین در جامعه باید پررنگتر شود، عنوان کرد که میهمانی 10 کیلومتری که بهمناسبت عید غدیر برگزار میشود، میتواند شادی را در جامعه افزایش دهد. این استاد دانشگاه با بیان اینکه شادی یک پدیده تام است و عوامل زیادی در بهوجود آمدن آن موثر است، گفت: «از خانواده و محلی که در آن بهدنیا آمده و زندگی میکنید، تا اخباری که روزانه پیگیر آن هستید، میتواند میزان شادی و نشاط شما را تعیین کند.»
*حسین جلالی، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی نیز معتقد است جامعه به گسترش فضاهای شاد نیاز دارد. وی با بیان اینکه اسلام دین نشاط، شادابی و سرزندگی است، شادی را براساس مفاهیمی دیگر مورد سنجش قرار داد و گفت: «متاسفانه گاهی درباره مصداقهای شادی دچار اشتباه و سوءتفاهم میشویم و شادیهای کاذب را شادی جمعی و نشاط دینی تصور کرده و فکر میکنیم نشاط جمعی در جامعه کم است.»
*حمید بهمنی، کارگردان سینما هم از منظری دیگر همین نظر را دارد. او دراینباره گفت: «در حوزه دین اگر شادیآفرینی را جستوجو کنیم متوجه میشویم که دین اسلام نهتنها با شادی و شاد کردن دیگران مشکلی ندارد، بلکه آن را ترویج هم میکند؛ اما جنسی از شادی که دین به آن توصیه میکند حتما با شادیهایی که برخی فیلمهای به ظاهر طنز به مخاطب تزریق میکنند، متفاوت است. مثلا در دین ما آمده اگر مسلمانی بتواند دل فردی را شاد و شرایط سخت زندگی را برای او آسان کند، ذخیرهای برای دنیا و آخرت او خواهد بود.»
متن کامل را اینجا بخوانید.