سیده آزاده امامی، خبرنگار:ماجرای شورش شبه‌نظامیان واگنر در روسیه چیزی شبیه کودتای نافرجام 2016 فتح‌الله گولن علیه اردوغان در ترکیه بود؛ کودتایی که کل فرآیند آغاز تا انجام آن در نیمه‌شبی شکل گرفت و فردای آن روز هیچ خبری از کودتا نبود. ماجرا آنقدر سریع اتفاق افتاد که به سوژه طنز کاربران مجازی بدل شد که مثلا اگر ژله هم درست می‌کردیم 4 ساعته نمی‌گرفت که در ترکیه کودتا انجام شد و کشف شد و کودتاچیان شناسایی و به طرفه‌العینی دستگیر شدند و داستان به پایان رسید!
قضیه شورش شبه‌نظامیان واگنر به لحاظ بازه زمانی فرآیند خیلی شبیه ماجرای کودتای ترکیه بود؛ در کمتر از 24 ساعت غائله تمام شد و انگارنه‌انگار خانی آمده و رفته است. در این میان اما آنچه بیش از خود واقعه شایسته توجه است واکنش‌ها و تحلیل‌هایی است که ناظر به این موضوع شکل گرفت و فضای رسانه‌ها را متأثر ساخت. در همان چند ساعت ابتدایی نه‌فقط خبر و گزارش، سیل تحلیل و اظهارنظر بود که روانه رسانه‌ها می‌شد و هر کسی از ظن خود و به‌زعم خود به واکاوی ماجرا و گمانه‌زنی درخصوص سرنوشت آن می‌پرداخت. جالب‌تر از همه اظهارات جریان غرب‌گرا و امریکنوفیل‌هایی بود که حلوای پوتین را هم خوردند و کار روسیه را تمام شده پنداشتند. در کمتر از 24 ساعت اما ورق برگشت و شوک بزرگی به همه تحلیل‌های پیرامون این ماجرا وارد شد و به‌ویژه آن افاضات روشنفکرانه به قول معروف با سر به دیوار خورد.
«واکنش آنی» و تحلیل شتابزده ناظر به موضوعی که مدت زمان اندکی از رویداد آن می‌گذرد، امری نیست که منحصر به پدیده‌های فوق باشد و به‌نوعی شیوه رایج دنیای سیاست در عصر رسانه به حساب می‌آید. بنای ما در این جستار هم پرداختن به این مقوله است، نه تحلیل سیاسی این پدیده و راستی‌آزمایی گمانه‌زنی تحلیلگران پیرامون آن؛ درواقع مقصود پرداختن به این نکته است که مقارن رخداد چنین رویدادهایی رسانه چگونه اقتضائات خود را بر پدیده‌ها تحمیل می‌کند و ناظران عرصه‌های سیاسی و اجتماعی را به واکنش وامی‌دارد تا بی‌آنکه اطلاعات قابل‌توجهی از رویداد در اختیار داشته باشند، در سریع‌ترین زمان ممکن درخصوص آن به اظهارنظر بپردازند.
روشن است که....

متن کامل را اینجا بخوانید.