توحید ورستان، پژوهشگر اقتصاد :وزن اقتصاد کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در سال ۲۰۲۰ به حدود 19.58 تریلیون دلار بالغ شد که براساس گزارش بانک جهانی، حدود 23.1 درصد از کل اقتصاد جهانی یا نزدیک به یک‌چهارم اقتصاد جهان را تشکیل می‌داد.

نشست آتی شورای رهبران سازمان همکاری شانگهای در ماه جولای شامل بحث درمورد افزایش استفاده از ارزهای ملی در تجارت بین کشورهای عضو خواهد بود.

وجود یک «مرکز قدرت» مستقل در زمان کنونی، ایجاد ترتیبات مالی جدیدی را ضروری می‌کند که به‌جای دلار یا یورو باید توسط واحدهای پولی کشورهای شرکت‌کننده حمایت شوند. مکانیسم‌های مالی غرب، امروزه به‌شدت تحت‌تاثیر رویکردهای سیاسی هستند.

دلار و یورو ارزهای سرمایه‌گذاری هستند که وظایف خود را براساس قوانین دیکته‌شده توسط ایالات‌متحده انجام می‌دهند و در این راستا چین، هند، روسیه و سایر اعضای سازمان همکاری شانگهای را شریکی برابر نمی‌دانند. درواقع دلار و یورو از ابزار مفید روابط مالی و اقتصادی بین المللی به اهرم باج‌گیری و فشار سیاسی که مانع توسعه جهان می‌شود، تبدیل شده است.

 روند دلارزدایی درحال شتاب گرفتن است. در ماه مارس، بانک صادرات و واردات چین اولین قرارداد همکاری خود را با بانک ملی عربستان‌سعودی امضا کرد. علاوه‌بر این در ماه مارس، امارات و چین اولین معامله را برای استفاده از یوان جهت تامین گاز طبیعی مایع انجام دادند. بانک مرکزی عراق در ماه فوریه مجوز خود را برای پرداخت مستقیم برای واردات از چین به یوان در آینده نزدیک اعلام کرد. روسیه قبلا مبادلاتی با ارزهای محلی با چین و هند انجام داده است. رئیس‌جمهور برزیل، لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، از کشورهای درحال توسعه خواست تا استفاده از دلار را برای تجارت و ذخایر بین‌المللی‌شان با ارزهای ملی خود جایگزین کنند. 

متن کامل را اینجا بخوانید.