به گزارش فرهیختگان:به جز دولت حسن روحانی، در 3 دولت دیگری که در دو دهه اخیر بر سر کار بوده‌اند، برای تهران حضور در آمریکای‌لاتین بسیار پراهمیت بوده است. بخشی از این اهمیت ناظر به مسائل اقتصادی و بخش دیگر به هدف ایجاد موازنه با غرب در حیاط خلوت آمریکا بود. دولت هشتم، 3 سفر به آمریکای‌لاتین داشت. در یکی از این سفرها، رئیس‌جمهور وقت ایران کارخانه تراکتور‌سازی ایران را در ونزوئلا افتتاح کرد و چندین قرارداد فنی و اقتصادی نیز میان دو کشور به امضا رسید. به جز ونزوئلا ایران تقویت روابط با کوبا را نیز در دستورکار خود قرار داده بود و بر همین اساس در دولت هشتم سالانه 20 میلیون یورو خط اعتباری در اختیار این کشور قرار داد. در دولت نهم و دهم این روابط به شکل ویژه‌تری دنبال شد و خط اعتباری 20 میلیون دلاری برای کوبا به 200 میلیون دلار افزایش پیدا کرد. در کنار آن، ایران توانست صادرات به ونزوئلا را به عدد 120 میلیون دلار در سال 92 برساند. با روی کار آمدن دولت روحانی، آمریکای‌لاتین منطقه‌ای بی‌اهمیت تلقی شد و در کمتر از یک سال، صادرات ایران به کاراکاس با کاهشی 500 درصدی به 20 میلیون دلار رسید. با بازگشت تحریم‌های آمریکا، سیاست خارجی ایران دچار تغییراتی شد و مجددا آمریکای‌لاتین در کانون توجه تهران قرار گرفت. ارسال 5 محموله بنزین به ونزوئلا و کمک به اورهال کردن پالایشگاه‌های زمین‌گیرشده این کشور و مقابله با حملات سایبری به زیرساخت‌های کاراکاس، دولت ونزوئلا را از سقوطی حتمی نجات داد. جدا از ونزوئلا، ایران با کوبا نیز تعاملات جدی‌تری را در پیش گرفت. این درحالی بود که در سال 97 ایران تنها 60 هزار دلار (معادل سهم 0.001 درصد) کالا به کوبا صادر کرده بود.
سیدابراهیم رئیسی در سیزدهمین سفر خارجی خود که به مقصد آمریکای‌لاتین انجام گرفته است، تلاش کرده تا دو طرف دور جدیدی از همکاری‌ها را متناسب با ظرفیت‌ها و قابلیت‌هایشان تجربه کنند. او با راهبرد «سیاست همسایگی» در تلاش است تا نه‌تنها اثر تحریم‌های آمریکا بر اقتصاد ایران را کاهش دهد که به مقابله با «یکجانبه‌گرایی» آمریکا بپردازد. این موضوعی است که او نه‌تنها در آستانه سفر 5 روزه‌اش به آمریکای‌لاتین به آن اشاره کرد که در دیدار با رائول کاسترو، رهبر معنوی و رئیس‌جمهور سابق کوبا نیز آن را تکرار کرد.
متن کامل را ا اینجا بخوانید.