درباره چرایی توسعه روابط تهران-کاراکاس با هادی اعلمی‌فریمان، کارشناس حوزه آمریکای لاتین گفت‌وگو کردیم.
*اعلمی در پاسخ به چرایی روابط ایران با کشورهای حوزه آمریکای لاتین بعد از یک دوره رکود، گفت: «از سال 2015 که برجام منعقد شد تا سال 2018، روابط جمهوری اسلامی تحت‌تاثیر این موضوع بود و از این رو یک سری از نقاط تمرکز گذشته کمرنگ شد و بیشتر بحث‌های مربوط به برجام در دستور قرار گرفت تا گشایشی در آن حوزه پیش بیاید.»
* «ونزوئلا از 2018 تحت تحریم شدید آمریکایی‌ها قرار دارد. نیکاراگوئه هم به خاطر کشتن مخالفان، تحت تحریم‌های حقوق‌بشری شدید است. کوبا هم به دلیل تحریم دچار وضعیت ورشکستگی و انقباض شدید در بخش اقتصادی خودش است. ایران هم سال‌هاست تحت تحریم ایالات متحده قرار دارد. همه این مسائل منجر به همگرایی این کشورها شده است تا بتوانند در حوزه اقتصادی به هم کمک کنند و تنفسی ایجاد بشود.»
*وی افزود: «خبرهایی منتشر شده که ایران صادراتش را با طلا تهاتر می‌کند. این گزارش‌ها البته تایید‌شده نیستند. بحث این است که اینها در این حوزه دارند کار می‌کنند و به نظر می‌رسد که بیشتر همان بحث‌های تهاتر کالا باشد که بتواند در حوزه تحریم به نفع دو کشور باشد.»
*کارشناس مسائل آمریکای لاتین با اشاره به کمک‌های ایران به ونزوئلا در حوزه‌های نفتی، تصریح کرد: «ایران در حوزه نیروی انسانی و نیروی فنی خیلی کارآمد است. تهران در بحث پالایشگاه‌ها و نوسازی پالایشگاه‌ها به ونزوئلا کمک کرده است ولی ساختار نفتی ونزوئلا سرمایه بیش از این را نیاز دارد. چندین میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز است تا ساختار مستهلک نفتی آنجا را پوشش بدهد.»
متن کامل را اینجا بخوانید.