عاطفه جعفری، خبرنگار گروه فرهنگ:
«هفت‌خان اسفندیار»، یکی از نمایش‌های پرطرفدار این روزها است که در تالار وحدت با کارگردانی حسین پارسایی به روی صحنه رفته است و یک ماجرا از شاهنامه را برای روایت انتخاب کرده است. هفت خان اسفندیار، سفری پرماجراست که اسفندیار در آن قصد رهاندن خواهرانش همای و به‌آفرید را از کشور بیگانه دارد. اسفندیار باید از هفت خطر عمده عبور کند تا به مقصد نهایی یعنی روبین‌دژ برسد. در خان اول دو گرگ تنومند را می‌کشد و مسیر پرمخاطره را ادامه می‌دهد. دست آخر، گرگسار را که بلد راهش بود می‌کشد آنگاه به نظاره دژ محل اسارت خواهرانش می‌نشیندو...
نمایش پارسایی از صحنه جنگ و اسارت دو خواهر اسفندیار شروع می‌شود. در همین ابتدا باید به یکی از نقاط قوت نمایش اشاره کنم که دکور، گریم و میزانس‌هاست و بعد هم آهنگسازی کار که از همان ابتدا مخاطب را با خودش همراه می‌کند.
اما داستان «هفت خان اسفندیار» برای مخاطب جدید است و اگر پیشینه ذهنی نسبت به آن نداشته باشد، حتما دچار سردرگمی می‌شود.
وقتی به داستان کهن برمی‌گردیم باید سنت‌ها در آن داستان دیده شود، اینکه همه چیز را فدای دکور پرهزینه کنیم تا به چشم بیاید و با یک پروپاگاندا نمایش را به چشم مخاطب بیاوریم برای نمایشی به اسم داستان شاهنامه شاید خیلی این مدل کارایی نداشته باشد.
متن کامل را اینجا بخوانید.