کد خبر: 80128

آیا چین می‌تواند در اوکراین موفق به برقراری موازنه بین اهداف خود شود؟

پکن به دنبال تعادل در روابط با روسیه و اروپا

لو شایه، سفیر چین در فرانسه، 21 آوریل اعلام کرد که تعلق یا عدم تعلق کریمه به خاک اوکراین «بستگی به نحوه ادراک این مساله دارد.» او با گفتن اینکه «کشورهای شوروی سابق در حقوق بین‌الملل جایگاه موثری ندارند»، بر این آتش دامن زد و نه‌تنها حاکمیت اوکراین بلکه حاکمیت بیش از ده‌ها کشور را که پیش‌تر بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بودند، زیر سوال برد.

سجاد عطازاده، مترجم:

*پکن در تلاش است تا روابط خود با روسیه و اروپا را متعادل کند.

* «لی خوئی»، نماینده ویژه جدید چین برای مقابله با مناقشه اوکراین، از اوکراین، لهستان، فرانسه، آلمان و روسیه بازدید کرد تا درباره چگونگی دستیابی به «حل‌وفصل سیاسی برای بحران اوکراین» گفت‌وگو کند. این رویدادها تلاش پکن برای برقراری موازنه بین اهداف متضاد خود در اوکراین را روشن ساخته‌اند.

*برای چین، روسیه به‌عنوان قوی‌ترین متحد راهبردی اولویت دارد و این مساله سبب سوگیری پکن به نفع مسکو گشته است.

* پکن از حاشیه خارج‌شده و شروع به ارائه مساعی جمیله خود برای آوردن هر دو طرف به میز مذاکره کرده است.

*در اواسط سال 2022، کارشناسان چینی پی به این نکته بردند که درگیری طولانی‌مدت برای منافع چین مضر به شمار می‌رود. دیدگاه غالب در داخل چین این بود که این نبرد یک جنگ نیابتی موردحمایت ناتو برای تضعیف روسیه است که یار چین در مقابله با سرکوب و محاصره غرب به شمار می‌رود.

*اصلاح مسیر:این تغییر ارزیابی باعث شده پکن رویکرد خود را نسبت به درگیری در اوکراین تغییر دهد. درحالی‌که این کشور پیش‌تر در حاشیه قرارگرفته بود، اما در ماه‌های اخیر با احتیاط وارد عرصه شده است. دولت چین قصد دارد خود را به‌عنوان یک بازیگر کلیدی که می‌تواند درگیری‌های بین‌المللی را حل کند، نشان دهد. در 21 فوریه، این دولت «سند مفهومی ابتکار امنیت جهانی» خود را منتشر کرد که در آن چشم‌انداز شی برای چگونگی حل چالش‌های امنیتی که جهان با آن مواجه است، ارائه شده است. در این سند وعده داده ‌شده «علل ریشه‌ای درگیری‌های بین‌المللی از بین برده شود» و «حکمرانی امنیت جهانی بهبود بخشیده شود.» به‌علاوه از نفوذ جهانی گسترده واشنگتن نیز انتقاد و قول داده ‌شده این واقعیت که تنش‌های منطقه‌ای و جهانی «اغلب» تحت‌رهبری ایالات‌متحده «رخ می‌دهند»، اصلاح شوند.

*جامعه بین‌الملل نباید بیش‌ازحد به تلاش‌های میانجی‌گری چین امیدوار باشد یا تلاش‌های موجود برای جلوگیری از تجاوز روسیه یا ایجاد شرایط برای پایان دادن به درگیری را تغییر دهد. تلاش‌های پکن احتمالا پرهیاهو بوده اما ازنظر ماهیت کند و مشکوک هستند.

*پکن آگاه است که دستیابی به هر نوع راه‌حل سیاسی بسیار دشوار خواهد بود و تمایلی ندارد که در صورت ناموفق بودن تلاش‌های خود، سرزنش شود. درعین‌حال چین خواستار کسب اعتبارِ ناشی از هر پیشرفت حاصله است. این تمایلات دوگانه در این اظهارات شی که چین «نه بحران اوکراین را ایجاد کرده و نه یکی از طرفین بحران» است و اینکه چین نمی‌تواند هم‌زمان با تشدید درگیری «بیکار بنشیند» مشهود است. 

*اگر پکن درنهایت پیشنهادهای مشخصی برای حل‌وفصل جنگ ارائه دهد، این خطر وجود دارد که حتی توصیه‌های به‌ظاهر بی‌طرفانه آن، مانند توقف جنگ، منافع روسیه را در اولویت قرار دهد. پکن خواستار آن است تا نقش دیپلماتیک فعال‌تری ایفا کند، اما واقعیت این است که در این عرصه تجربه کمی دارد.

متن کامل را اینجا بخوانید.

 

مرتبط ها