یگانه عصاری، خبرنگار:شاید بتوان نایب‌قهرمانی تیم ملی سابر ایران در جام‌جهانی الجزایر را تنها موفقیت چشمگیر آنها در چهار ماه اخیر دانست. اگرچه این نایب‌قهرمانی دقیقا همان چیزی بود که پس از حدود یک سال دوباره نام شمشیربازان ایرانی را در میان بزرگان جهان قرار داد اما پس از آن سابریست‌ها در جام‌جهانی فرانسه، گرندپری تونس و حالا لهستان عملکرد ضعیفی از خود به جا گذاشتند تا نگرانی‌ها بابت کسب سهمیه المپیک و درخشش آنها در بازی‌های آسیایی افزایش یابد. این عملکرد ضعیف در‌حالی است که حالا کسب امتیاز برای رسیدن به سهمیه المپیک در تک‌تک بازی‌ها بسیار حائز اهمیت است و بازی‌های آسیایی هانگژو و دستیابی به سهمیه المپیک2024 پاریس نیز در پیش است و شمشیربازان باید تمرکز خود را روی این چند اولویت بگذارند.
از فرانسه تا لهستان
پس از موفقیت قابل توجه سابریست‌های ایران در الجزایر، ملی‌پوشان اعزامی به فرانسه نتوانستند عملکرد قابل تحسینی داشته باشند به‌خصوص که هیچ یک از 5 نماینده اعزامی نتوانستند از جدول 64 نفره بالاتر بروند (پاکدامن، فتوحی و رهبری در این جدول حذف شدند و زاهدی و باهرارسباران اصلا به این جدول نرسیدند). پس از آن، عملکرد ضعیف آنها در گرندپری تونس هم به این فهرست اضافه شد. هنوز چند روز از حذف محمد رهبری و محمد فتوحی در این بازی‌ها نگذشته بود که علی پاکدامن نیز در نخستین دیدار خود برابر ویلیام دری از بریتانیا شکست خورد و حذف زودهنگامی داشت. حالا جام‌جهانی لهستان در شرایطی برای شمشیربازان ایرانی تمام شد که هیچ مدالی در انفرادی به دست نیامد، در مرحله تیمی نیز در یک‌هشتم نهایی شکست خوردند و در دیدارهای تعیین جایگاه، دوازدهم شد. تنها نکته حائز اهمیت جام‌جهانی لهستان، صعود چشمگیر فرزاد باهر در رنکینگ جهانی بود. اگرچه او به مدال نرسید اما با صعود 72 پله‌ای در رده‌بندی در جایگاه 68 دنیا ایستاد و مزد زحمات خود را گرفت. پیش از این البته امین قربانی، سرمربی تیم ملی سابر ایران اعلام کرده بود که نباید در لهستان انتظار مدال‌آوری داشته باشیم چون به اندازه‌ای که کاشته‌ایم باید انتظار برداشت داشته باشیم.
بدون بدنساز و سرمربی
اگرچه پیش از حضور در لهستان، امین قربانی تاکید کرد که بدنساز و ماساژور «فعلا» در کنار تیم هستند، اما نبود بدنساز یکی از مشکلاتی بود که سابریست‌های ایران در تونس و فرانسه با آن درگیر بودند. تا جام‌جهانی الجزایر، مهدی چراغی به‌عنوان بدنساز درکنار شمشیربازان بود. او از زمان حضور پیمان فخری در ترکیب این کادر حضور داشت اما پس از پایان این رقابت‌ها از ادامه همکاری امتناع کرد که مسائل مالی یکی از دلایل این اتفاق بود. پس از آن، تمرینات شمشیربازان ایران بدون بدنساز بود و قربانی علاوه‌بر مسائل فنی و تکنیکی دغدغه بدنسازی ورزشکارانش را هم داشت! از سوی دیگر او به‌عنوان سرمربی در چند بازی مهم سابریست‌ها از جمله گرندپری فرانسه حضور نداشت و دلایل این اتفاق، صرفه‌جویی مالی و مشکلات شخصی عنوان شد و این در‌حالی است که سایر تیم‌ها با حضور کادر فنی، بدنساز و ترکیب کامل در مسابقات برای کسب امتیاز بالاتر در رنکینگ می‌جنگیدند. البته اختلاف میان علیرضا پورسلمان سرپرست فدراسیون و امین قربانی، پیش از حضور سابریست‌ها در تونس برای اعزام پنج نفر یا سه نفر در این مسابقات برملا شده بود و حتی کار به تهدید لفظی سرمربی برای تغییر کادر فنی هم رسیده بود.
صدای آژیر قرمز
تیم ملی اسلحه سابر ایران تا چند ماه دیگر باید به مجارستان، کره‌جنوبی و اسپانیا سفر کند تا با حضور در رویدادهای این کشورها بتواند جایگاه خود در رنکینگ جهانی را حفظ و ارتقا دهد و با بهترین موقعیت جهانی در رنکینگ وارد میادین تاثیرگذار کسب سهمیه المپیک شود که اردیبشهت ماه برگزار می‌شود. حالا در شرایطی که کسب بالاترین امتیاز در تک تک مسابقات اهمیت دارد، کسب این نتایج ضعیف زنگ خطری برای مسئولان شمشیربازی ایران است چراکه ستاره‌های سابر ایران ثابت کردند با کمی توجه و برخورداری از امکانات کافی توانایی رویارویی با بهترین تیم‌های جهان را دارند و می‌توانند با کسب مدال‌های رنگارنگ در هانگژو و درخشش در المپیک، به شرط کسب سهمیه تاریخ ساز شوند. نکته‌ای که امیر کلهر، کارشناسان و مربی شمشیربازی در گفت‌وگو با «فرهیختگان» آن را تایید کرد.
سابریست‌ها را دریابید آقای سجادی!
کلهر درباره نتایج اخیر ملی‌پوشان ایران می‌گویند: «شاید بیان این جمله کمی عجیب باشد اما همان‌قدر که برای سابریست‌هایمان نگران هستم، به همان اندازه هم نگران نیستم! چراکه سابریست‌های ایرانی نشان دادند بسیار توانا هستند و به لحاظ تکنیکی چیزی از رقبای خود کم ندارند و می‌توانند همه را شگفت‌زده کنند. در جام‌جهانی لهستان، فرزاد باهر کاری کرد که هیچ‌کس انتظارش را نداشت و مزد زحماتش را هم گرفت. علی پاکدامن و محمد رهبری هم همیشه بوی مدال می‌دهند و اگر خودشان باشند و دغدغه نداشته باشند، خیال‌مان از آنها راحت است که با تمام قوا می‌جنگند. اما این در شرایطی است که امکانات برای آنها فراهم باشد. مگر همین تیم نبود که یک‌بار اولین سهمیه المپیک را برای کشور به دست آورد و یک‌بار تا مرز کسب مدال در المپیک پیش رفت؟ عملکرد ضعیف تیم ملی در تونس و فرانسه مرا هم کمی نگران کرد زیرا بازی‌ها و مسابقات بسیار مهمی در پیش داریم و کسب امتیاز در تمامی این بازی‌ها می‌تواند بسیار حائز اهمیت باشد اما پیش از این اختلاف قربانی و پورسلمان بیشتر مرا نگران کرد. چرا سرمربی یک تیم نباید در کنار تیمش حضور داشته باشد؟ مشکلات شخصی و مالی یعنی چه؟ حالا مجمع انتخاباتی هم برگزار می‌شود و پورسلمان باید بتواند رای بگیرد تا رئیس فدراسیون شمشیربازی شود. امیدوارم این انتخاب به بهترین نتیجه برای شمشیربازان ایرانی تبدیل شود و تمامی اختلافات به پایان برسد. امین قربانی هم گفته بود نگاهش به آینده است و ناامیدی به تیم تزریق نمی‌کند. سابریست‌های ایران ممکن است کمی افت کرده باشند اما همیشه اصطلاحا روی بورس هستند! من به‌عنوان یک مربی از مسئولان و به‌خصوص آقای سجادی می‌خواهم بچه‌های شمشیربازی ایران را دریابید. سابریست‌ها را دریابید آقای سجادی! این همان تیمی است که مجتبی عابدینی‌اش در المپیک درخشید و نشان داد می‌توانیم. علی پاکدامن ستاره این تیم است. این تیم پر از ستاره است و به شرط کمی توجه می‌تواند پرچم این کشور را همیشه بالا نگه دارد.»