محمدرضا حاجی عبدالرزاق، خبرنگار:تیم فوتبال استقلال تا پایان هفته چهاردهم رقابت‌های لیگ برتر اگرچه فقط یک امتیاز از میانگین قهرمانی عقب است (میانگین کسب 2 امتیاز از هر بازی) اما همچنان نوسان زیادی در جریان دیدارهای این تیم دیده می‌شود و همچنان استقلالی‌ها مقابل حریفان خود بازی‌های پر افت و خیزی را به نمایش می‌گذارند. البته با همین وضعیت هم امروز استقلال در بالای جدول قرار گرفته و خود را از شانس‌های قهرمانی معرفی کرده است. موضوعی که به کیفیت سایر مدعیان ارتباط مستقیمی دارد، اما با همه این تفاسیر باز هم استقلالی‌ها به آینده امیدوار هستند تا بلکه برای اولین‌بار در تاریخ حیات خود قهرمانی را دبل کنند.
همه اینها درحالی است که استقلال برای حضور پرقدرت در ادامه فصل رقابت‌ها به‌منظور کاهش نوسان ممکن در جریان بازی‌های خود، رفع نقاط ضعف‌شان در زمین و کیفی کردن روند فنی باید در فاصله نقل و انتقالات زمستانی دست به کار شده و با جذب چند بازیکن در پست‌های مختلف به وضعیت خود سر و سامان ببخشد. در غیر این صورت با تداوم وضعیت فعلی بعید است باقی ماندن شاگردان ساپینتو در جمع مدعیان در نیم فصل دوم نیز همچنان ادامه داشته باشد.
چرا ستاره‌های پارسال سوسو می‌زنند
قبل از اینکه به اصل ماجرا برسیم می‌توان از چند جهت به ماجرای افت کیفی استقلال در نیم فصل اول اشاره کرد؛ ابتدا اینکه چرا برخی ستاره‌های فصل گذشته این تیم امسال بی‌رمق و تا این اندازه بی‌کیفیت نشان داده‌اند. این سوال را نیز می‌توان از چند جنبه بررسی کرد. در وهله اول اینکه برخی از بازیکنان این تیم توقع داشتند در فصل جدید در فهرست تیم ملی برای حضور در جام‌جهانی قرار بگیرند و همین امر امروز باعث شده است تا برخی ستاره‌های این تیم که امسال توقع زیادی از آنها می‌رفت در حد سوسو زدن هم نباشند. بازیکنانی مانند قایدی، مهدی‌پور و حتی غلامی و حردانی در چند برهه زمانی نیز به اردوی تیم ملی دعوت شدند اما درنهایت از حضور در اردوی نهایی باز ماندند تا این امر تا حد زیادی روی روند کاری آنها تاثیرگذار باشد. البته می‌توان از این جمع محبی را فاکتور گرفت؛ چراکه او تحت هر شرایطی درخشان و مثمرثمر ظاهر می‌شود.
از سوی دیگر با تغییرات فنی روی نیمکت استقلال نسبت به سال گذشته و به تبع آن تغییرات فنی و تاکتیکی نشأت گرفته از تفکرات کادرفنی جدید، این موضوع هم تا حد زیادی روی روند فنی برخی بازیکنان تاثیرگذار واقع شده است.
این یعنی بازیکنانی مانند یامگا، سلمانی، مهدی‌پور و بعضا حردانی و سایرین با وظایفی متفاوت و در جایی متفاوت نسبت به سال گذشته در ترکیب قرار گرفته و بازی می‌کنند و همین امر نیز باعث شده است تا حد زیادی این نفرات نتوانند مانند سال گذشته خودی نشان بدهند. در این بین و به‌طور مثال درحالی زوج نیک‌نفس و مهدی‌پور سال گذشته در میانه زمین نقش پررنگی را در قهرمانی استقلال ایفا کردند که امسال نیک‌نفس بیشتر از روی نیمکت نظاره‌گر کار هم‌تیمی‌های خود است و بازیکنانی مانند مهری یا رضاوند جایگزین او شده‌اند. این درحالی است که مهدی‌پور هم با نوسان زیادی فعلا کار را دنبال می‌کند.
البته عوامل دیگری مانند مشکلات مالی و پرداختی‌های دیرهنگام، نداشتن امکانات تمرینی مناسب و... نیز تا حدودی کار آبی‌های پایتخت را در فصل‌جاری مختل کرده است، اما از آن جایی که این دسته از مشکلات ازجمله مشکلات همیشگی آبی‌ها به شمار می‌روند خیلی نمی‌توان این شاخصه‌ها را در نوسان کیفی استقلال در نیم‌فصل اول پررنگ دانست.
لزوم تقویت در برخی پست‌ها
با همه این تفاسیر قبل از بررسی خروجی‌های احتمالی، باز هم این سوال به‌وجود می‌آید که استقلال در کدام پست نیاز به تقویت دارد؟ بر همین اساس و طبق مشاهدات به‌نظر می‌رسد اولین جایی که باید آبی‌ها خود را تقویت کنند به وسط زمین برمی‌گردد. جایی که با بازگشت رضاوند به‌عنوان هافبک طراح این توقع می‌رفت که او بتواند با تکرار نمایش‌های خود در زمان پوشیدن پیراهن فولاد، تا اندازه زیادی خلأ موجود در میانه زمین استقلالی‌ها را برطرف کند؛ هرچند تا حدودی نیز این اتفاق افتاد اما وقتی مهاجمان استقلال در امر گلزنی کم‌رنگ و کم‌ثمر شده‌اند این موضوع به‌وضوح نشان‌دهنده آن است که این تیم در امر تغذیه فاز هجومی ضعیف عمل می‌کند. بنابراین به‌نظر می‌رسد جذب یک هافبک ششدانگ و طراح در میانه میدان برای استقلال از هر چیز دیگری واجب‌تر باشد.
در فاز هجومی نیز با حضور چندین مهاجم نوک و وینگرهایی مانند محبی، قایدی و حتی میرزایی و صادقی به‌نظر نمی‌رسد ضعف زیادی وجود داشته باشد و به‌نظر عدم‌گلزنی استقلالی‌ها به همان نداشتن بازیکنی طراح که پاس آخر را برای گلزنی بدهد، مربوط شود. با این حال در‌صورتی‌که بازیکنی مانند کاوه رضایی یا هر مهاجم دیگری در فهرست خرید باشند به‌طور حتم از جمع بازیکنان هجومی استقلال باید یک نفر خارج شود. در وهله بعدی نیز جناح چپ تیم ساپینتو باید تقویت شود؛ جایی که یک جلالی باکیفیت اما عمدتا مصدوم در کنار یک سلمانی که نسبت به فصل قبل به‌طور محسوسی ضعیف‌تر شده است حضور دارند.
در غیر این صورت با حضور بازیکنانی موثر در درون دروازه و خط دفاعی و حتی در میانه میدان و در فاز دفاعی و البته وینگرهایی مطمئن و موثر به‌نظر نمی‌رسد استقلال برای ادامه فصل جاری کمبود دیگری داشته باشد.
چه نفراتی به پنجره خروجی نزدیک هستند؟
در این بین حالا این ابهام به‌وجود می‌آید که در‌صورتی‌که پنجره آبی‌ها باز شود کدام بازیکنان از لیست این تیم خارج شده و جایگزین آنها چه بازیکنانی خواهند بود. در این بین به‌نظر می‌رسد تنها بازیکنی که به‌صورت قطعی از جمع استقلالی‌ها جدا خواهد شد عزیزبک آمانوف، بازیکن ازبک این تیم است که در فصل‌جاری فرصت همراهی این تیم را پیدا نکرده است.
البته برخی رسانه‌ها از آغاز مذاکرات برای فسخ قرارداد این بازیکن خبر دادند، این درحالی است که از مدت‌ها قبل ساپینتو نظر خود را درباره این بازیکن مبنی‌بر عدم‌نیازش اعلام کرده و به‌تازگی اتفاق جدید دیگری نیفتاده است. نکته جالب اینکه حتی در جریان بازی روز جمعه استقلال، جایی که بعد از مدت‌ها آمانوف در لیست تیمش قرار گرفته بود، زمانی که مقرر می‌شود تا بازیکنان استقلال در نیمه‌دوم خود را برای حضور در میدان گرم کنند، به‌خاطر این قانون که فقط 6 بازیکن همزمان می‌توانند خود را گرم کنند، آمانوف به‌عنوان بازیکن هفتم با دستور ساپینتو از گرم کردن منع شده و از روی نیمکت ادامه کار همبازیان خود را نظاره می‌کند.
در فهرست بزرگسالان استقلال فعلا بازیکن دیگری که مدنظر ساپینتو برای خروج از فهرست آبی‌ها باشد، دیده نمی‌شود؛ اما زواری و حامدی‌فر که هر دو در فهرست زیر 25 سال هستند این احتمال وجود دارد که از جمع استقلالی‌ها جدا شده و راهی سایر باشگاه‌ها شوند.
همچنین فعلا از جمع بازیکنان استقلال بازیکن خاصی برای جدایی درخواستی نداده و برخی اخبار مبنی‌بر بازگشت نیک‌نفس به فولاد یا جدایی شهباززاده به‌منظور پیوستن به پرسپولیس بیشتر از اینکه اخبار تایید شده‌ای باشند به قول یکی از مدیران باشگاه استقلال خبرسازی و خبرهای خیالی و کذب محسوب می‌شوند.
از سوی دیگر نیز هنوز تکلیف بازیکنانی مانند قایدی و محبی به‌صورت قطعی مشخص نیست و چه بسا درخصوص شرایط این دسته از بازیکنان نیز در آینده نزدیک درصورت تداوم همین وضعیت تغییراتی حاصل شود.
معمای بزرگ!
با همه این تفاسیر اما یک سوال بزرگ آنجایی پیش می‌آید که فرض را بر آن بگیریم که پنجره استقلال باز شده و با جدایی چند استقلالی نیز فهرست این باشگاه برای چند جابه‌جایی بزرگ مهیا شده است. حالا و با این وضعیت چه بازیکنانی می‌خواهند جذب شوند.
در این خصوص نیز یکی از نزدیکان به کادرفنی استقلال این‌طور مطرح کرد که به فرض مثال اگر هم قصد جذب بازیکن برای نیم‌فصل دوم را داشته باشیم، چه بازیکنی را بگیریم؟ بازیکن خارجی؟ با این وضعیت دلار و قیمت‌های سرسام‌آور و با این شرایط اقتصادی! یا بازیکن داخلی؟ آیا بازیکن داخلی بهتر از این نفراتی که هم‌اکنون در استقلال حضور دارند، در لیگ خودمان دیده می‌شوند؟ ما با همین نفرات فعلا صدرنشین جدول هستیم و شانس خوبی هم برای دفاع از عنوان قهرمانی داریم.
بنابراین با این توضیحات به‌نظر می‌رسد در‌صورتی‌که استقلال قصد تغییرات فنی هم داشته باشد با موانعی مانند بسته بودن پنجره در وهله اول و سپس مشکلات اقتصادی و پر بودن لیست بزرگسالان خود در وهله بعدی مواجه است.