فاطمه طاری بخش، خبرنگار: تحریم‌ها و طی سال‌های اخیر بیماری کرونا، نشان داد که هر اندازه بتوانیم در حوزه پزشکی به خودکفایی و تامین نیازهای داخلی برسیم، باز هم جای کار در این حوزه وجود دارد. حوزه‌ای که ارتباط مستقیم با سلامت جامعه دارد و قطعا کم‌کاری در این بخش، به معنی آن است که دیگر حوزه‌های کشور هم با چالش جدی روبه‌رو می‌شوند. در این میان تولید تجهیزات پزشکی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ حوزه‌ای که نقش پشتیبانی نظام سلامت را برعهده دارد و چالش‌های این حوزه، قطعا به حوزه درمانی هم سرایت خواهد کرد. در این میان، اختراع تجهیزات جدید برای درمان سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر بیماری‌های مختلف هم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و هر کشوری تلاش دارد تا بتواند دست برتر را در این حوزه داشته باشد. در این گزارش به‌سراغ نیما خشنودفر، عضو تیم ملی اختراعات ایران رفتیم تا از سختی‌های این حوزه و جدیدترین اختراع‌شان بگوید. 
نیما خشنودفر، عضو تیم ملی اختراعات ایران و دانشجوی مهندسی پزشکی تهران مرکز درباره اختراع دستبندهای بیماران آلزایمری گفت: «اختراع ما به ثبت بین‌المللی و داخلی رسیده و کاربرد آن هم طیف وسیعی از بیماران را شامل می‌شود. به‌طور مثال بیمارانی که صرع دارند یا دچار بیماری قلبی هستند، ممکن است حال‌شان بد شود و توان صحبت کردن نداشته باشند و بیهوش شوند که از طریق این دستبندها می‌توان به آنها کمک کرد. این دستبندها در دو حالت کار می‌کند، اول حالت NFC و حالتی که کد QR دارد. با استفاده از آن اطلاعات بیمار و مباحث پزشکی و همچنین نام و نشانی و اسم و شماره تلفن‌های بستگانش در داخل این قسمت است و هر شخصی می‌تواند آن را اسکن کند و سریعا به 115 اطلاع می‌دهد. همچنین داروهایی که بیمار به آن حساسیت دارد یا مصرف می‌کند را در خود ذخیره می‌کند.» 
او با تاکید بر اینکه این دستگاه جایزه مسابقات تستا در کرواسی را دریافت کرده است، افزود: «این دستبند در دنیا و ایران برای اولین بار ساخته شده و امروز چند بیمارستان‌ و کلینیک‌ از این دستبند استفاده می‌کنند. در نسخه‌ جدید این دستگاه، سیم‌کارت نصب شده و دستگاه GPS دارد و علائم بیمار را از طریق هوش‌ مصنوعی کنترل می‌کند. هوش مصنوعی زمانی که احساس کند بیمار به خطر افتاده است، اطلاعات را دریافت می‌کند، GPS را برای 115 ارسال می‌کند و اورژانس به محل بیمار اعزام می‌شود.» 
خشنودفر درباره چالش‌هایی که در راه اختراع محصول داشتند، گفت: «ثبت اختراع، فرآیندهای بسیار مختلفی در ایران دارد، یعنی در کشورمان باید از سازمان‌های مختلفی مجوزها گرفته شود و سختی کار بیشتر است. اگر دستگاهی در حوزه تجهیزات پزشکی باشد که با جان انسان ارتباط دارد، حتما باید از وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو تاییدیه بگیرد. مشکل‌مان این است که وقتی می‌خواهیم نمونه‌ای را مجوز بگیریم از آنجایی که این نمونه، با سرمایه اندک ساخته شده و جزء نمونه‌های آزمایشگاهی است، اما به دلیل روند طولانی ممکن است سال‌ها اخذ مجوز آن زمان ببرد.» 
او در پایان درباره هزینه این محصول و صادرات آن گفت: «آزمایشگاه‌ها را ما باید خودمان هماهنگ می‌کردیم و هزینه‌ای از جیب می‌دادیم. برای نمونه آزمایشگاهی دستبند بیماران آلزایمری، کل هزینه بالغ بر 50 میلیون تومان شد اما بعد از اینکه به تولید انبوه رسید این هزینه به  800 هزار تومان تا 1 میلیون تومان کاهش یافت. ما به برخی از کشورهای همسایه مانند عراق صادرات داریم و ثبت سفارش نیز می‌کنیم. بسیاری خواهان این محصول هستند. تیم ملی اختراعات بازاریابی را تسهیل کرده است، چراکه ما با شرکت‌های مختلف ارتباط داریم، درنتیجه به‌راحتی می‌توانیم اسپانسر پیدا کنیم.»