مهدی منصرف، خبرنگار:بیست‌وپنجمین دوره رقابت‌های تکواندوی قهرمانی جهان در اواخر آبان‌ماه در‌حالی در مکزیک به پایان رسید که تیم ملی مردان ایران سه مدال برنز کسب کرد و تیم ملی بانوان پس از سه دوره متوالی مدال‌آوری این‌بار دست خالی مسابقات را ترک کرد تا تکواندوی ایران در‌مجموع تیمی مسابقات در جایگاه نازل هجدهم قرار گیرد. پس از این مسابقات نیز در روزهای گذشته مرحله نهایی مسابقات جایزه بزرگ در ریاض عربستان برگزار شد و سجاد مردانی، کاپیتان تیم ملی در نخستین دیدار خود مقابل نماینده ساحل عاج ناک‌اوت شد و مبینا نعمت‌زاده نیز در اتفاقی عجیب به‌دلیل نرسیدن به سر وزن از دور رقابت‌ها کنار رفت تا نمره منفی دیگری در کارنامه تکواندوی ایران ثبت شود. یوسف کرمی درخصوص عملکرد ملی‌پوشان در مسابقات جهانی، اتفاقات مسابقات جایزه بزرگ ریاض، افت فاحش تکواندوی ایران و مسیر پیش‌رو در دوران جدید مدیریتی صحبت کرده است. بر همین اساس گفت‌وگوی «فرهیختگان» با کاپیتان سابق تیم ملی و دارنده مدال برنز المپیک آتن، عضو کمیته فنی فدراسیون تکواندو و سرمربی تیم ملی پاکستان را در ادامه می‌خوانید.
عملکرد ملی‌پوشان تکواندو در مسابقات جهانی مکزیک را چگونه ارزیابی کردید؟
عملکردمان به‌خاطر اینکه کارنامه و نتیجه خوبی نگرفتیم، خوب نبود و این موضوع را می‌شد از قبل پیش‌بینی کرد. برای من این نتایج قابل پیش‌بینی بود، اما خیلی‌ها فکر نمی‌کردند چنین اتفاقی رقم بخورد. باید باور کنیم تکواندوی دنیا ما را پشت‌سر گذاشته و پیشرفت کرده است، اما با وجود اینکه دوست ندارم این را بگویم، ولی ما نه‌تنها پیشرفت نکردیم، بلکه پسرفت هم کردیم.
عملکرد تکواندوکاران جوانان چطور بود؟
اتفاق خوب مسابقات، حضور سه بازیکن تیم ملی نوجوانان در ترکیب تیم ملی بود، اما نمی‌توانیم بگوییم تیم را جوان کرده بودیم. تیم ما جوان شد و این نشانه ضعف تکواندوی ما است. هیچ‌دوره‌ای نداشتیم که بازیکنان نوجوانان ما در انتخابی شرکت و با شکست بازیکنان بزرگسال، فیکس تیم ملی شوند. نوجوانان ما در مسابقات خوب و عالی بودند و یکی از آنها نیز مدال برنز گرفت.
بسیاری از کارشناسان تنها اتفاق مثبت مسابقات جهانی این دوره را جوان‌گرایی تیم ملی می‌دانند؟
ما جوان‌گرایی نکردیم و جوانان ما خود را اثبات کردند. اگر بدون انتخابی این نفرات را اعزام کرده بودیم بحث فرق می‌کرد، اما این کار را نکردیم و با انتخابی، نوجوانان ما موفق به شکست نفرات بزرگسال شدند. هیچ‌وقت در تاریخ تکواندو چنین اتفاقی را نداشتیم. این موضوع نشان می‌دهد نسل جوان و نوجوانان خوبی داریم، اما از طرفی بیانگر این است که بزرگسالان ما به‌قدری ضعیف شدند که نفرات نوجوانان آنها را شکست می‌دهند.
چرا تکواندوی ایران حتی پس از تغییرات مدیریتی نیز همچنان در‌حال دور شدن از مسیر موفقیت است؟
این موضوع خیلی زمان‌بر است. ما وقتی سقوط می‌کنیم، دوباره برگشتن به حالت قبل خیلی دشوار است و کشورها نیز از ما پیشی گرفتند. در مسابقه دوی‌ماراتن اگر شما یک‌دقیقه بایستید یا زمین بخورید، دیگر به رقبای خود نمی‌رسید. رقبای ما در‌حال کار اصولی هستند و ما از المپیک 2016 ریو در‌حال سقوط هستیم و این را نتایج نشان می‌دهد. برای اینکه دوباره به سکوی مدعیان بازگردیم نیاز به زمان است. رقابت‌های هفته گذشته لیگ برتر تکواندو را از نزدیک دیدم و واقعا باید بگویم تکواندوی ما خیلی فقیر شده است. از لحاظ فنی، تکنیکی و تاکتیکی حتی بازیکنان سطح ملی ما چیزهای پایه را نمی‌دانند و حتی دو نفر از ملی‌پوشان ما در مسابقات جهانی به رقبای خود باختند. دلیل باخت آنها نیز بلد نبودن تکواندو بود.
مربیان اکثر تیم‌های ملی، قهرمانان سابق تکواندو هستند و با این شرایط باید گفت این قهرمانان از تکواندو روز دنیا عقب افتادند؟
این مشکل بر گردن سرمربی و کادرفنی تیم ملی نیست. وقت کادرفنی برای کار کردن روی بحث فنی محدود است. این آموزش‌ها را باید مربیان باشگاهی بدهند. مربیان باشگاهی ما ضعیف هستند و آموزش‌های آنها قدیمی و غیراصولی است و به‌روز نیست. در رقابت‌های این هفته لیگ تنها یکی دو ضربه چرخشی بیشتر ندیدم و با این شرایط نمی‌توان در مسابقات معجزه کنند. بچه‌های ما یک مشت ساده را به‌سختی می‌زنند.
آیا قهرمانان سابق تیم ملی حاضر هستند برای رفع این مشکلات در باشگاه‌ها کار کنند یا همه خود را در حد مربیگری تیم ملی می‌دانند؟
این موضوع راه‌حل دارد و به‌نظر من باید از راه آن وارد شویم. کسانی در دوره‌های بازآموزی و آموزش مربیان به آموزش می‌پردازند که در حد تکواندوی ایران نیستند. نفراتی که چیزی برای آموزش ندارند و با وجود برگزاری این کلاس‌ها، خروجی ندارند.
با توجه به شناخت شما از مدیریت هادی ساعی و مسیری که در این چند ماه طی شده است، امیدی برای بازگشت تکواندو به مسیر موفقیت هست؟
صادقانه بخواهم بگویم باید ابتدا یک برنامه شش‌ماهه یا یک‌ساله ارائه شود تا روی آن صحبت کنم. براساس این برنامه می‌توانم بگویم خوش‌بین به آینده هستم یا نه. بخش آموزش فعالیت می‌کند، اما باید ببینیم طرح فدراسیون برای مربیان چه چیزی است؟ برای بازگشت تکواندو به روزهای خوب نیاز به برنامه داریم و شانسی این اتفاق نخواهد افتاد.
به‌عنوان عضو کمیته فنی فدراسیون خواستار برنامه از رئیس فدراسیون خواهید شد؟
همین حرف‌ها را در کمیته فنی هم خواهم زد. حتما می‌پرسم چه برنامه‌ای برای بازگشت تکواندو به روزهای خوب وجود دارد. اگر این برنامه ارائه شود به‌راحتی می‌توان درخصوص آن صحبت کرد، اما اگر خواستار تغییر هستیم، باید با برنامه پیش برویم و مربیان باشگاهی را آموزش دهیم. نتیجه این اتفاقات باعث شده مربیان تیم ملی نتوانند برنامه خود را ارائه کنند. نوجوانان ما پتانسیل خوبی دارند، اما ایرادات فنی خیلی زیاد است.
در سالیان گذشته همواره از روند تیم ملی بانوان تمجید کرده بودید، اما در مسابقات اخیر عملکرد بانوان نیز قابل دفاع نبوده است.
فاصله دختران ما در مسابقات جهانی با رقبا خیلی زیاد است. باید سرمربی تیم ملی پاسخ بدهد که چطور زمانی که در آسیا قهرمان شدند، گفتند برنامه آنها خوب پیش رفت؟ با یک ماه تمرین و بعد از قهرمانی در آسیا همه گفتند ما کار کردیم، اما چطور شد که در قهرمانی جهان این اتفاق نیفتاد. این مسابقات نشان داد قهرمانی جهان با همه میدان‌ها متفاوت است. شاید غرور کاذب، بازیکنان ما را گرفته بود که قبل از مسابقات همه به‌دنبال قهرمانی جهان بودند، اما آیا به اندازه قهرمانی جهان تمرین، برنامه‌ریزی و بدنسازی شده بود یا نه. در دختران نیز من بحث فنی ندیدم.
نظر شما درخصوص حذف نعمت‌زاده در گرندپری ریاض به‌خاطر اضافه وزن چیست؟
در مجموعه فدراسیون هستم، اما همیشه واقعیت‌ها را می‌گویم. این بازیکن به تنهایی نماینده یک میلیون تکواندوکار ایران بود و باید مربی ما در این خصوص پاسخگو باشد. تعداد نفرات ما زیاد نبود که بگوید حواسش به بازیکنان دیگر بوده است. یک بازیکن داشتیم که به خاطر 50 گرم سر وزن نرسیده است و هرحرفی زده شود بهانه است. این موضوعات حرف و حدیث‌ها را زیاد می‌کند. دوست دارم از دختران حمایت کنم؛ چراکه واقعا زحمت می‌کشند و حق‌شان است به موفقیت برسند، اما برای رسیدن به این مهم باید آدرس درست داشته باشیم.
با نتایج اخیر باید بیژن مقانلو در تیم ملی حفظ شود یا نیاز به تغییر در کادرفنی وجود دارد؟
مقانلو را خیلی دوست دارم، چون انسان زحمتکش و شریفی است. عکس چهار، پنج سال پیش آقا بیژن را با حال حاضر ببینید متوجه می‌شوید که تمام موهای او سفید شده است. این موها در تکواندو سفید شده است و برای همین ارزش زیادی برای ایشان قائل هستم، اما نظر شخصی من این است که تفکرات مقانلو در‌حال‌حاضر جوابگو نیست. تفکرات او شاید خیلی زیاد نیاز به زمان داشته باشد. بازیکن شاید 10، 15 سال با یک سیستم کار کرده باشد و در اردو با تفکرات مقانلو سازگار نیست و او توقع دارد بازیکن تفکرات او را پیاده کند. این باعث می‌شود که دوگانگی ایجاد شود و نیاز به زمان است تا تغییر ایجاد شود. درخصوص ادامه همکاری نیز باید کمیته فنی تصمیم بگیرد.
خیلی‌ها اعتقاد دارند کادرفنی تیم ملی با حضور تنها یک مربی در کنار مقانلو، وزن زیادی ندارد؟
در مسابقات جهانی غیر از یک مسابقه که حجی‌زواره روی صندلی نشست، در سایر مسابقات مقانلو خودش تیم را هدایت کرد. این موضوع فشار کار مربی، استرس و اشتباهاتش را زیاد می‌کند. اعتقاد دارم کادرفنی می‌توانست بهتر از این باشد و از نیروهای باتجربه‌تر استفاده شود که یک جاهایی کمک شود. کمک‌مربی یعنی اینکه مربی یک جاهایی به او تکیه کند. وقتی کارشناسان چنین نظری دادند حتما یک چیزی دیدند و من نیز احساس می‌کنم کادرفنی می‌تواند قوی‌تر باشد.