فوتبال ما فقط یک قدم تا تحقق رویای بزرگ خود فاصله داشت اما این بار 8 آذر 1401 همانند 8 آذر سال 76 برای فوتبال ما پیام‌آور شادی نبود و تیم کارلوس کی‌روش درحالی‌که فقط به یک مساوی نیاز داشت تا به جمع 16 تیم برتر دنیا راه پیدا کند با نمایشی نه‌چندان خوب مغلوب آمریکا شد و بهترین شانس تاریخ فوتبال ما برای صعود در جام‌جهانی به‌راحتی از دست رفت. عملکرد عالی تیم ما برابر ولز امیدواری زیادی پیش از این دیدار ایجاد کرده بود که سرمربی پرتغالی که متخصص بازی‌های بسته و تدافعی است می‌تواند به‌خوبی از عهده ماموریتش در این دیدار برآید، اما روند بازی سرنوشت دیگری را برای ما رقم زد تا این امیدواری در پایان مسابقه جای خود را به یأس بدهد.
شاگردان کی‌روش در حالی بازی را آغاز کردند که نسبت به دیدار برابر ولز تنها یک تغییر در تیم ما دیده می‌شد که آن هم بازگشت علیرضا بیرانوند به ترکیب اصلی پس از مصدومیتی بود که در دیدار برابر انگلیس نصیبش شد. مرد پرتغالی که تیمش در بازی قبلی نمایش خوبی داشت و برد دلچسبی را کسب کرده بود ترجیح داد به ترکیب تیم برنده دست نزند اما استراتژی و روش تیمش را کاملا تغییر داده بود و به نظر می‌رسید توصیه اولش به همه بازیکنان مراقبت از دروازه خودی بود تا حداقل امتیاز این مسابقه به حساب تیم ایران واریز شده و بتوانیم شانس خوبی برای صعود داشته باشیم. 
آمریکایی‌ها از همان ابتدای مسابقه تلاش زیادی برای باز کردن دروازه ایران داشتند چراکه تنها راه برای صعود این تیم کسب سه امتیاز این دیدار بود. به همین دلیل آنها کنترل بازی را در دست گرفتند و تلاش داشتند با دور زدن مدافعان کناری تیم ایران حملات خود را روی دروازه بیرانوند طراحی کنند. آمار 30 دقیقه ابتدایی بازی به‌خوبی نشان‌دهنده روند بازی بود. جایی که تیم آمریکا 6 موقعیت گل روی دروازه ما ایجاد کرده بود اما مهاجمان ایران هیچ خطری به وجود نیاورده بودند. در دقیقه 38 ایده‌های گرگ برهالتر بالاخره نتیجه داد و کریستین پولسیچ روی پاس سرجینیو دست گل نخست بازی را برای یانکی‌ها زد.
در اواخر نیمه نخست هم با مصدومیت میلاد محمدی، علی کریمی جانشین او شد تا حاج‌صفی از هافبک وسط به دفاع چپ منتقل شود. نهایتا تیم ایران در این نیمه نتوانست خطر چندانی روی دروازه آمریکایی‌ها ایجاد کند و با شکست به رختکن رفت.
در شروع نیمه دوم سامان قدوس جانشین سردار آزمون شد که در نیمه نخست فروغ همیشگی را نداشت و مشخص بود که پس از مصدومیتش هنوز به شرایط مطلوب نرسیده است. با این تغییر شرایط تیم ما در فاز هجومی به‌مراتب بهتر شد و نخستین موقعیت جدی یوزها هم در دقیقه 51 و با ضربه سر خطرناک قدوس به دست آمد. در بازی همزمان این گروه هم انگلیسی‌ها که نیمه نخست را با تساوی بدون گل برابر ولز به پایان برده بودند در شروع نیمه دوم گلزنی را آغاز کردند و دو بار دروازه حریف را باز کردند تا مشخص شود تیم ما با کسب یک تساوی قطعا می‌تواند حریف هلند در دور یک‌هشتم نهایی شود.
هرچه از زمان بازی سپری می‌شد استرس تیم ما بیشتر می‌شد اما کمتر موقعیتی خوب روی دروازه آمریکایی‌ها ایجاد می‌کردیم، حتی دو تعویض تهاجمی کی‌روش در دقیقه 71 و ورود ترابی و جلالی به‌جای نوراللهی و حاج‌صفی هم چندان روند رو به جلوی تیم ایران را تقویت نکرد. چند دقیقه بعد نوبت به کریم انصاری‌فرد رسید که به‌جای قلی‌زاده راهی زمین شود تا شاید همانند دیدار آخر گروهی 4 سال پیش ما در روسیه و مصاف با پرتغال با کمک تجربه او بتوانیم به گل تساوی رسیده و از حذف فرار کنیم. در 10 دقیقه پایانی و همچنین 9 دقیقه وقت تلف‌شده که داور اعلام کرد، ستاره‌های فوتبال ما به‌هیچ‌وجه نتوانستند حتی گوشه‌ای از نمایش درخشان خود برابر ولز را تکرار کنند و درنهایت همان یک گل کافی بود تا آمریکایی‌ها بعد از انگلیسی که سه بار دروازه ولز را باز کرد راهی دور حذفی شده و حریف هلند شوند. سه‌شیرها هم در بازی بعدی خود حریف سنگال شدند.