با آغاز فصل دوم سری انیمه پرطرف‌دار «جاسوس، خانواده» بد ندیدم که این اثر جذاب را برای علاقه‌مندان دنیای انیمه‌های ژاپنی کمی بیشتر معرفی کنیم. 
 «جاسوس، خانواده» مانگایی با نویسندگی و تصویرسازی «تتسویا اِندو» است که از سال 2019 در نشریه هفتگی شونن جامپ+ منتشر می‌شود و داستان جاسوسی را روایت می‌کند که باید برای اجرایی کردن یک عملیات مهم، برای خود خانواده‌ای تشکیل دهد بدون اینکه بداند دخترخوانده‌اش یک تله‌پات است که افکار دیگران را می‌شنود و همسری انتخاب کرده که یک آدم‌کش قهار و بی‌رحم است. در واقع به‌جز دختر کوچولوی خانواده یعنی «آنیا»، هیچ‌کدام از توانایی‌ها و گذشته دیگری خبر ندارند و او هم اجازه ندارد درباره قدرتش به کسی چیزی بگوید! عجب خانواده‌ای!
 «اِندو» نویسنده و مانگای ژاپنی متولد 1980 است و کار حرفه‌ای خود را در دو پروژه «جن‌گیر آبی» و «مشت آتشین» و به‌عنوان دستیار آغاز کرد و مدتی را تحت هدایت دو تن از هنرمندان مانگاکای ژاپنی یعنی «یوشیهیرو کانو» و «یوشییوکی نیجی» گذراند. آثار ابتدایی او بیشتر تمی بزرگسالانه و با محور قاتلین زنجیره‌ای و شکارچیان جادوگران داشتند اما به پیشنهاد ویراستار خود تصمیم گرفت تا آثاری پرنشاط‌تر و جذاب‌تر خلق کند و در نتیجه مانگای «جاسوس، خانواده» موفق شده تا علاوه ‌بر کسب جوایز مختلف، از مرز فروش 10 میلیون نسخه فیزیکی و دیجیتال در سال 2019 نیز عبور کند و موفقیت چشمگیری را برای «اِندو» رقم بزند. 
 با موفقیت این اثر، سال 2022 انیمه اقتباسی آن توسط دو استودیو مشهور «ویت استودیو» و «کلاور ورکز» و با کارگردانی یکی از خوش‌نام‌ترین کارگردانان دنیای انیمه یعنی «کازوهیرو فروهاشی»، در دو فصل تولید و اکران شده است. 
 داستان با روایتی کمی جدی و خشن آغاز می‌شود. جایی که مخاطب برای بار اول با «لوید فورجر» با نام سازمانی «گرگ‌ومیش» آشنا می‌شویم و پی می‌بریم که او باید برای جاسوسی از «دونوان دِزموند» که رهبری حزب وحدت ملی در اوستانیا را برعهده دارد یک کودک را در همان مدرسه خصوصی با پسران دزموند ثبت‌نام کند و سپس به‌عنوان یکی از والدین ظاهر شود. تفاوت دیدگاه‌های این سه نفر و اولویت‌های اصلی زندگی روزمره آنها که حالا باید براساس منافع جمعی دچار تغییرات گسترده‌ای شود، موقعیت‌های غیرعادی و فانتزی را رقم می‌زند که به‌خوبی مخاطب را با خود همراه می‌کند. درست وقتی کم‌کم حس می‌کنید که داستان به سمت عادی شدن پیش می‌رود با حضور یک شخصیت جدید و ایجاد یک چالش جدید، دوباره حس لذت و هیجان برای شما تازه می‌شود و باید این نکته را هم متذکر بشویم که وقتی شخصیت‌های انسانی هم خیلی حس تازگی را منتقل نمی‌کنند شما با عضو جدیدی از خانواده یعنی جناب «بوند فوجر» با صداپیشگی «کنیچیرو ماتسودا»! و قدرت آینده‌بینی او آشنا می‌شوید! فقط با یک توضیح و آن اینکه «بوند» یک سگ نژاد پیرنه است!
 شخصیت‌پردازی این اثر به شکلی جالب ترکیبی از جدیت و کمدی است که به‌طور خیره‌کننده‌ای برای مخاطبان باورپذیر است. اثر یک خط داستانی مشخص را طی می‌کند اما اینکه مشخصا بتوان از یکی از شخصیت‌های آن به‌عنوان قهرمان اصلی نام برد کار دشواری است. این موضوع تا جایی پیش رفته که «آنیا» تبدیل به یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های چند سال اخیر دنیای انیمه شده است به‌خصوص با هنرنمایی صداپیشه نسخه اصلی ژاپنی اثر یعنی «آتسومی تانِزاکی» که سابقه درخشانی در این عرصه دارد و تیپ دلچسبی که برای این شخصیت خلق کرده است. 
 «جاسوس، خانواده» یک کمدی عالی درباره یک خانواده ناکارآمد است که در موقعیت‌های عجیب‌ و غریبی قرار گرفته‌اند. موقعیت‌هایی که به دلیل شخصیت‌های منحصربه‌فرد آنها، هرگز آن‌طور که برنامه‌ریزی‌شده بود، پیش نمی‌روند. درواقع تشکیلات خانوادگی با دستورالعمل عالی برای یک کمدی، لوید را به‌عنوان مردی مصمم، «یور» را با شخصیتی گنگ و آنیا را کودک شایسته‌ای که خوانندگان عاشقش می‌شوند توصیف می‌کند. با این‌حال، احساس می‌شود از طنز «یور» که شخصیت خنگی است، آن‌طور که شاید و باید، استفاده نشده است. 
 اکشن-کمدی حتی در مدیوم‌های انیمیشن یا لایواکشن، شاهکار ویژه‌ای نیستند و برای نمایش آن به این خوبی در قاب تصاویر، نیاز به استعداد هنری واقعی است. طراحی طیف‌های مختلف چهره‌ها را می‌توان سلاح مخفی «اِندو» نامید. جایی که او برای جلب‌توجه قلب و ذهن خوانندگان از آن استفاده کرده است. به‌خصوص به شخصیت «آنیا» که با ظاهر شدن در هر صفحه و سکانسی، نگاه‌ها را به خود خیره می‌کند. 
 هنر «اِندو» را می‌توان هنری «پاک و جذاب» نامید که باعث می‌شود تقلید او از برلین پس از جنگ به‌راحتی قابل تشخیص باشد. این اثر موفق شده تا به‌خوبی بین اقدامات سرگرم‌کننده جاسوسی و لحظات دلگرم‌کننده خانوادگی، تعادل برقرار کند. 
این اثر در سایت «مای انیمه لیست» امتیاز 8.7 و در سایت انیمه نیوز نتورک «خیلی خوب» را کسب کرده و در IMDB متوسط امتیاز 8.6 را به خود اختصاص داده است تا مشخص شود که «اِندو» و «شونن» در جلب نظر مخاطبان خیلی خوب عمل کرده‌اند و در بازار پر رقیب این روزهای انیمه و مانگا، توانسته‌اند به اهداف مطلوبی دست بیابند.