امید نظری‌گوهر، خبرنگار: در روزهایی که به انتخابات 8 شهریور ریاست فدراسیون فوتبال نزدیک می‌شویم تاثیرگذارترین افرادی که می‌توانند در سرنوشت انتخابات این فدراسیون موثر باشند اشخاصی نیستند به جز روسای هیات فوتبال که 32 رای از 89 رای ممکن به آنها اختصاص داده شده است. در سال‌های اخیر با کمک مسئولان ارشد فوتبال ایران راه حضور افراد نالایق در هیات فوتبال‌ها هموارتر از ادوار گذشته شده تا در روز موعود این افراد یاری‌رسان کاندیداهای مورد‌نظر باشند. افرادی که برخی‌شان مدت زیادی ریاست هیات استان خود را عهده‌دار بوده‌اند و به این سادگی‌ها نمی‌توان آنها را از صندلی‌شان جدا کرد. یکی‌شان عبدالکاظم طالقانی است که در سال 1393 با پیروزی در انتخابات هیات‌فوتبال خوزستان به‌صورت فردی مهم و تاثیرگذار وارد چرخه مدیران فوتبالی شد. مدیر بازنشسته خوزستانی همواره مورد لطف و عنایت مسئولان عالی فوتبال ایران بوده است که نمونه عینی آن تصاحب عنوان برترین هیات فوتبال کشور چند ماه بعد از اتفاقات خونین ورزشگاه غدیر اهواز است که باعث مصدومیت 33 نفر شد. البته مضرات حضور طالقانی در فوتبال ایران به سوءمدیریت‌هایش در استان خوزستان خلاصه نمی‌شود و این مدیر در زمان حضورش در هیات‌رئیسه فدراسیون فوتبال یکی از افرادی بود که قرارداد فاجعه‌برانگیز با مارک ویلموتس را تایید و امضا کرد اما حالا برخلاف میل باطنی طالقانی، با توجه به پایان مدت ریاست او در هیات فوتبال برای این جایگاه یک سرپرست موقت انتخاب شده است تا دیگر طالقانی نقشی در انتخابات 8 شهریور نداشته باشد. هرچند خودش درحال مقاومت است و می‌گوید برکناری‌اش غیرقانونی است. به این بهانه بد نیست به نمونه‌های عجیب و خارق‌العاده در پست ریاست هیات فوتبال اشاره کنیم؛ افرادی که دوره حضورشان در هیات‌ها به‌مراتب بیشتر از طالقانی بوده است.
پادشاهی 40 ساله در استان مرکزی
بدون‌شک محمدرضا غفاری یکی از رئیس‌های جالب و خارق‌العاده هیات‌های فوتبال است؛ شخصی که در سال 1399 با کسب 25 رای از 25 رای اخذ‌شده دوباره صندلی ریاست هیات‌فوتبال استان مرکزی را تصاحب کرد. غفاری از سال 1379 که مجامع انتخاباتی برگزار می‌شود، همواره برنده بوده است تا یک رکورد جاودانه در رزومه این مدیر ثبت شود، البته او پیش از سال 1379 نیز که رئیس هیات‌فوتبال با شکل و شمایل متفاوت انتخاب می‌شد، این پست را تصاحب کرده بود تا مدت ریاستش به بیش از 40 سال برسد. مرد تصاحب‌کننده رکورد ریاست که کمتر از یک ماه پیش به فعالیتش در هیات‌مدیره آلومینیوم اراک پایان داد، یکی از اشخاصی در سال 1390 بود که بسیار تلاش کرد تیم نفت تهران راهی استان اراک شود که این تلاش‌ها حاصلی نداشت تا نفت چندسال دیرتر منحل شود و فوتبال اراک به‌جای تصاحب یک تیم نامدار با برنامه‌ریزی از آلومینیوم اراک یک تیم لیگ برتری بسازد.
27 سال ریاست در دیار پرشورها
فوتبال استان آذربایجان‌شرقی در سال‌های گذشته دراختیار مدیری بوده که در حل مشکلات فوتبال این استان ناتوان عمل کرده است. محمد‌جواد ششگلانی نیز یکی از روسای طولانی‌مدت فوتبال ایران است که تا این لحظه نزدیک به 27 سال متوالی نفر نخست هیات فوتبال این استان بوده است. او همواره سال‌های اخیر که فوتبال تبریز با حضور تیم‌های تراکتور، ماشین‌سازی، شهرداری تبریز و گسترش فولاد در لیگ‌برتر در کانون توجهات بوده است با مصاحبه‌های جالب و استناد به موارد غیرعقلانی و غیرمنطقی باعث تعجب فوتبال‌دوستان شده است که طبق شواهد و قرائن به نظر می‌رسد معضلات و مشکلات این مدیر تنها باعث تعجب علاقه‌مندان فوتبال می‌شود و تاثیری در انتخاب او به‌عنوان رئیس هیات فوتبال نداشته است.
16 سال مدیریت اشتباه
در استان تهران مسند ریاست هیات‌فوتبال استان تهران دراختیار حبیب‌الله ابوالحسن‌شیرازی است که در انتخابات جنجالی اسفند سال 1399 توانست با پیروزی مقابل پیشکسوت فوتبال ایران نیما نکیسا برای سومین دوره متوالی عهده‌دار ریاست هیات‌فوتبال باشد تا اگر اتفاق خاصی رقم نخورد مدت ریاست او در پایان دوره سوم در سال 1403 به 16 سال برسد. ریاست شیرازی همواره در سال‌های گذشته با مشکلات زیادی همچون صغر سن بازیکنان، تنش‌های خارج از مستطیل سبز، بی‌برنامگی در برگزاری فوتبال پایه و عدم‌برخورد مناسب با مربیان سوءاستفاده‌گر توامان بوده است تا بتوان او را در زمره مدیران ضعیف فوتبال ایران قرار داد.
سقوط 3 تیم در دوران یک رئیس
در سال‌های اخیر رئیس هیات فوتبال گیلان شخصی نیست به جز قربانعلی الماسخاله که درحال حاضر سومین دوره ریاستش را می‌گذراند. این مدیر در دوران صدارتش در فوتبال گیلان نتوانست با رفع مشکلات تیم‌های داماش گیلان، ملوان بندرانزلی و سپیدرود رشت مانع سقوط‌ها به لیگ آزادگان شود و مدیریت او باعث از‌دست‌رفتن سهمیه فوتبال گیلان در لیگ آزادگان به دلیل سقوط تیم‌های سپیدرود و داماش گیلان به دسته‌های پایین‌تر شد. اما حالا با حضور دوباره ملوان در لیگ برتر و حضور چوکای تالش و شهرداری آستارا در لیگ آزادگان برای این مدیر شرایطی فراهم شده تا خاطرات تلخ گذشته را از ذهن هواداران فوتبال پاک کند که البته بعید به نظر می‌رسد.
استعدادهای فوق‌العاده اما مدیریت ضعیف
در فوتبال اردبیل نیز شخصی ریاست هیات فدراسیون فوتبال را برعهده دارد که انتخابات 20 اردیبهشت 1401 باعث شد او برای سومین دوره متوالی در این جایگاه قرار گیرد. مدیریت صمد نوتاش در سالیان اخیر باعث شده شهری که استعدادهایی همچون علی دایی، کریم انصاری‌فرد، یحیی گل‌محمدی، سجاد شهباززاده و علی قلی‌زاده در آن متولد شده‌اند نتواند زیرساخت‌ها و امکانات مناسبی داشته باشد تا در لیگ برتر و لیگ آزادگان تیم‌های قابل‌اعتنا و مقتدر از سوی استان اردبیل راهی مسابقات شوند.
راهی که با ریاست هموار شد
طهمورث حیدری، عضو هیات‌رئیسه فدراسیون فوتبال با انتخابش در 27 بهمن 1400 برای سومین دوره متوالی عهده‌دار ریاست هیات فوتبال چهارمحالوبختیاری شد. با رصد اتفاقات فوتبال چهارمحالوبختیاری متوجه خواهیم شد این مدیر در فراهم کردن شرایط برای پیشرفت تیم‌های این استان چندان موفق عمل نکرده است اما 3 دوره ریاست متوالی توانسته جایگاه او را بین فوتبال‌دوستان بهبود ببخشد تا راهش برای حضور در هیات‌رئیسه فدراسیون فوتبال هموار شود.
رئیسی که سرانجام تغییر کرد
دیگر چهره نام‌آشنای مدیریتی فوتبال ایران که در رزومه‌اش حضور بلندمدت در هیات‌های فوتبال را می‌بیند، شخصی نیست به جز غلامرضا بهروان که 25 سال ریاست هیات فوتبال استان مازندران را برعهده داشت. او در این مدت نتوانست خدمات چندان شایانی در این استان غنی از استعداد داشته باشد و نابود شدن تیم محبوبی مثل شموشک نوشهر در دوران ریاست بهروان اتفاق افتاد، البته این حضور طولانی‌مدت توانست راه آقای مدیر را برای تصاحب پست در هیات‌رئیسه فدراسیون فوتبال، نایب‌رئیسی فدراسیون فوتبال و عضو کمیته مسابقات کنفدراسیون فوتبال آسیا تسهیل کند. او همچنین در سال 1399 به‌عنوان نایب‌رئیس دوم کیومرث هاشمی به مجمع فدراسیون فوتبال معرفی شد. البته درحال حاضر انحصار ریاست غلامرضا بهروان شکسته شده و از آبان 1400 رحیم درزی‌خلردی عهده‌دار این پست است.
استان‌هایی که در کانون توجهات نیستند
بعضی از استان‌ها همچون استان خراسان‌شمالی به‌دلیل عدم حضور نمایندگان‌شان در لیگ برتر و لیگ آزادگان در کانون توجهات قرار ندارند که همین موضوع باعث شده است کمتر شخصی به 3 دوره ریاست متوالی حسین جعفرزاده در هیات‌فوتبال استان خراسان شمالی توجه کند. شخصی که با ریاست در هیات کشتی این استان توانست نظر فوتبالی‌ها را برای انتخاب در سال‌های 1391، 1395 و 1399 جلب کند تا درصورت رقم نخوردن اتفاقی خاص مدت حضورش در هیات فوتبال خراسان شمالی به 12 سال برسد. استان همدان نیز به‌دلیل عدم‌حضور در مسابقات لیگ‌برتر چندان زیرذره‌بین فوتبال دوستان نیست که همین موضع باعث کم پرداخته شدن به 3 دوره ریاست متوالی عباس صوفی شده است. همچنین در استان کرمانشاه نیز علی محبی‌زنگنه با حربه اشاره‌شده توانسته 4 دوره متوالی ریاست هیات فوتبال را برعهده گیرد و بسیار کم مورد انتقاد رسانه‌ها و هواداران فوتبال قرار گیرد.
از برق و فجر چه خبر؟
غلامعلی هنرپیشه که در ماه‌های اخیر با شکایت حمیدرضا زارعی بازیکن سابق تیم ملی فوتبال ساحلی به دلیل نشراکاذیب مواجه شده است در زمره افرادی قرار می‌گیرد که بیش از 2 دوره بر مسند هیات فوتبال استان فارس قرار گرفته است. در مدت ریاست هنرپیشه ورزشگاه پارس افتتاح شد اما به‌دلیل مشکلات متعدد باشگاه فجرسپاسی نتوانست در این ورزشگاه دیدارهای خود را برگزار کند. همچنین در دوران ایفای نقش نفر نخست فوتبال فارس توسط هنرپیشه باشگاه‌های فجرسپاسی و برق شیراز با مشکلات زیادی مواجه بودند و آسیب‌های شدید به این 2 تیم ریشه‌دار وارد شد. همچنین در فصل فوتبالی
1402-1401 نتوانست از سهمیه استان فارس در لیگ آزادگان دفاع کند و سهمیه قشقایی شیراز به چادرملو یزد واگذار شد تا یک نمره منفی دیگر در کارنامه هنرپیشه درج شود.
افرادی که دیگر نمی‌توانند رئیس باشند
با بررسی نمونه‌های اشاره‌شده متوجه خواهیم شد به‌دلیل مشکلات آیین‌نامه برگزاری انتخابات هیات‌های فوتبال، اشخاص مختلف از فرصت به دست‌آمده بهترین سود ممکن را برده‌اند و گاهی برای خود امپراتوری‌های با قدمت بیش از 20 سال ساخته‌اند. همچنین این مشکل در سرنوشت انتخاب رئیس فدراسیون فوتبال تاثیر بسیار شگرفی داشته است. طبق مستندات و شنیده‌ها در بسیاری از موارد کاندیداهای حاضر در انتخابات فدراسیون فوتبال به روسای هیات‌های استانی قول می‌دهند تا راه آنها را برای حضور دوباره هموار کنند که همین موضوع در ساعت پایانی پیش از آغاز انتخابات سرنوشت 4 سال فوتبال ایران را دگرگون می‌کند. البته طبق تغییرات ایجاد‌شده دیگر افراد نمی‌توانند بیش از 3 دوره بر صندلی ریاست بنشینند که همین موضوع به‌زودی باعث تغییرات بنیادین در بدنه مدیریت فوتبال ایران می‌شود.