کد خبر: 72803

بررسی عملکرد محمد محبی که گزینه مدعیان لیگ است

امیدوار به تکرار قصه مغانلو

محبی در سال جام‌جهانی به‌دنبال پوشیدن پیراهن تیم ملی در بیست‌ودومین جام‌جهانی است که به نظر می‌رسد حضور در تیم‌هایی مثل استقلال و سپاهان راه او را در رسیدن به اهداف مدنظرش تسهیل کند.

با توجه به پیوستن سجاد شهباززاده به تیم استقلال که فصل گذشته بخش عمده‌ای از بازی‌های خود را در سمت چپ هجومی سپاهان انجام داد و احتمال جدایی امیرحسین حسین‌زاده از جمع آبی‌های پایتخت یکی از بازیکنانی که توانایی رفع مشکلات احتمالی تیم استقلال و سپاهان را در ظرفیت‌های فنی خود می‌بیند، شخصی نیست به جز محمد محبی23ساله که بعد از ارائه عملکرد قابل‌تحسین در لیگ آزادگان 1398-1397 پیش از آغاز لیگ نوزدهم با نظر امیر قلعه‌نویی به جمع زردپوشان اصفهانی اضافه شد و خیلی زود با عملکرد فوق‌العاده‌اش نظر مارک ویلموتس را برای دعوت به اردوی تیم ملی جلب کرد و برابر کامبوج، بحرین و عراق پیراهن یوزهای ایرانی را پوشید و موفق به ثبت آمار 2 گل و 2 پاس گل شد. تاثیرگذاری بازیکن بوشهری تنها مختص به تیم ملی نبود و محبی در مسابقات لیگ برتر موفق به 2 بار گشودن دروازه تیم‌های شاهین بوشهر و زدن یک گل مقابل پرسپولیس، فولاد، استقلال تهران و پیکان شد اما ثبت 6 گل و 5 پاس گل در لیگ برتر نتوانست سد راه ناکامی تیم تحت هدایت ژنرال شود و سپاهان برای حضوری موفق‌تر در لیگ بیستم سراغ محرم نویدکیا رفت که ماحصلش چندان خوشایند محمد محبی نبود؛ این مهاجم 186 سانتی‌متری در دوران حضور نویدکیا روی نیمکت زردپوشان اصفهانی دستاوردش به چشمگیری فصل فوتبالی 1399-1398 نبود و در پایان لیگ بیستم و سی‌وچهارمین دوره جام‌حذفی ارمغان این بازیکن 1664 دقیقه بازی در مستطیل سبز و به ثمر رساندن گل برابر ذوب‌آهن، آلومینیوم اراک، پرسپولیس و خوشه‌طلایی ساوه بود که گلش برابر شاگردان گل‌محمدی منجر به جلوگیری از شکست سپاهانی‌ها و ادامه جنگ قهرمانی تا هفته‌های پایانی شد.
با پایان فصل فوتبالی 1400-1399 محبی برای کسب تجارب جدید و فراهم شدن شرایط حضور شهریار مغانلو در جمع طلایی‌پوشان دیار نصف جهان به سانتاکلارا پرتغال پیوست تا ادامه زندگی ورزشی‌اش را زیرنظر 3 مربی پرتغالی یعنی دانیل راموس، نونو کامپوس و ماریو سیلوا تجربه کند اما موفق نشد زیرنظر فردی مثل نونو کامپوس که همواره دستیار مورد وثوق پائولو فونسکا بود و ماریو سیلوا که با حضور در تیم‌های پایه پورتو به پیشرفت فابیو ویرا، ژائو ماریو، فابیو سیلوا و ویتینیا کمک کرده بود عملکردی شایسته ارائه دهد. او در 13 رقابت بین بازیکنان اصلی و ذخیره تیم شهر پونتا دلگادا قرار نگرفت و 6 بازی سانتاکلارا را از روی نیمکت تماشا کرد. او همچنین در فصل فوتبالی 2022-2021 موفق نشد در رقابت با بازیکنانی همچون ریکاردینیو، آلانو، روی کاستا، کرایزان و کیوسوکه تاگاوا به پیروزی برسد و با حضور بیشتر در مستطیل سبز شایستگی‌ها و توانایی‌هایش را اثبات کند. این مهره هجومی در پایان فصل با آمار 547 دقیقه حضور در مسابقات، به ثمر رساندن گل برابر موریرنزه و بنفیکا و تاثیرگذاری روی گل به خودی ژائو تاچولا در دیدار مقابل ژیل ویسنته فصل را به پایان رساند و حالا در سال جام‌جهانی به‌دنبال پوشیدن پیراهن تیم ملی در بیست‌ودومین جام‌جهانی است که به نظر می‌رسد حضور در تیم‌هایی مثل استقلال و سپاهان راه او را در رسیدن به اهداف مدنظرش تسهیل کند. پیش از این، شهریار مغانلو با ایستادن در جایگاه دوم برترین گلزن لیگ نوزدهم راهی سانتاکلارا شد اما در این تیم توفیق چندانی نداشت و بعد از 530 دقیقه حضور در پرتغال تنها موفق به گلزنی برابر موریرنزه شد که همین عملکرد او را متقاعد به حضور دوباره در فوتبال ایران و رقم زدن اتفاقاتی خوشایندتر در پیراهن پرسپولیس و سپاهان کرد که رقم خوردن این اتفاق برای محمد محبی نیز دور از تصور نیست.

مرتبط ها